บทที่ 545: เจ้าต้องการต่อสู้ ข้าก็จะสู้!
เมื่อ โจวอิ๋ง เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นางเผยรอยยิ้มบางๆ บนใบหน้า นางซ่อนตัวอยู่ในหมอกหนาห่างออกไปหนึ่งร้อยลี้ ราวกับหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับฟ้าดิน จนไม่มีใครสามารถจับสัมผัสได้ "ในที่สุดก็ถึงเวลานี้" นางคิดในใจ "ตราบใดที่ข้าช่วยหนิงเยว่ไว้ เขาก็ต้องรู้สึกซาบซึ้งใจและเป็นหนี้บุญคุณข้าแน่ๆ" ก่อนหน้าน...
