บทที่ 495 นักรบสองเผ่าที่ถูกน้ำแข็งกักขัง!

ซูยี่พยักหน้า จากนั้นพวกเขาก็มุ่งหน้าเข้าไปในใจกลางพื้นที่อันตราย

ซูยี่ไม่ได้ใช้เครื่องบินส่วนบุคคลแบบสะพายหลัง แต่วิ่งไปพร้อมกับกวางซื่อเข่อและหูเยว่เออร์

พวกเธอวิ่งเร็วมาก ความเร็วสูงสุดของซูยี่ยังสู้พวกเธอไม่ได้เลย

แต่พวกเธอก็ยังเอื้อเฟื้อต่อซูยี่ โดยลดความเร็วลงมาให้เท่ากับเขา

"หนาวจัง ทำไมอยู่ๆ ถึงหนาวขนาดนี้"

เมื่อเข้าใกล้พื้นที่ใจกลาง หูเยว่เออร์สั่นสะท้านด้วยความหนาว เพราะอุณหภูมิต่ำมาก พื้นดินกลายเป็นชั้นน้ำแข็ง มีผลึกน้ำแข็งอยู่ทั่วไป

"ใช่ อุณหภูมิตรงนี้ทำไมลดลงมากขนาดนี้ แถมยังจำกัดอยู่แค่บริเวณนี้ แปลกมาก" กวางซื่อเข่อพูดอย่างสงสัยพลางมองไปที่ซูยี่

เธอคิดว่าซูยี่มีความรู้กว้างขวาง น่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

น่าเสียดายที่ซูยี่ไม่ได้ตอบ แต่เดินต่อไปข้างหน้า

เขาคิดว่านี่น่าจะเป็นผลจากอาวุธบางอย่าง

ไม่ว่าจะเป็นอารยธรรมฟาตาหรือเผ่าแมลง ทั้งสองฝ่ายล้วนมีระดับอารยธรรมสูงมาก เทคโนโลยีก็แข็งแกร่ง การมีอาวุธที่เปลี่ยนแปลงอุณหภูมิเฉพาะที่ได้จึงไม่ใช่เรื่องแปลก

เมื่อเดินเข้าไปข้างใน ซูยี่รู้สึกถึงบางอย่างคล้ายกำแพงกั้น

จากนั้นเขาจึงรวบรวมอากาศสร้างเป็นมือ แล้วยื่นผ่านกำแพงนั้นไป

กำแพงไม่ได้ทำอันตรายหรือขัดขวางมืออากาศแต่อย่างใด

"แกร๊ก"

ซูยี่ได้ยินเสียงน้ำแข็งแตก จากนั้นเขาก็สูญเสียการรับรู้ของอากาศไป

"แม้แต่อากาศยังถูกแช่แข็งจนแตกได้เหรอ?"

ซูยี่รู้สึกว่าความรู้ของเขาถูกท้าทาย แม้ว่าในมืออากาศที่เขารวบรวมจะมีไอน้ำอยู่บ้าง

แต่ก็มีแค่บางส่วน ไม่น่าจะทำให้อากาศแข็งตัวจนแตกได้ขนาดนี้

จากนั้นซูยี่จึงหยิบกล้องทรงกลมออกมา ห่อหุ้มด้วยอากาศหนาๆ

"ซูยี่ นายกำลังทำอะไรน่ะ?" กวางซื่อเข่อถามอย่างสงสัย เธอก็รู้สึกถึงกำแพงที่อยู่ตรงหน้าเช่นกัน และสัญชาตญาณบอกว่าด้านหลังกำแพงอันตรายมาก

แต่เธออยากรู้ว่าซูยี่กำลังทำอะไร ทำไมต้องทำแบบนี้

"ผมอยากดูสถานการณ์ข้างใน รู้สึกว่าข้างในอันตราย อุณหภูมิน่าจะต่ำมาก" ซูยี่อธิบายสั้นๆ แล้วส่งกล้องเข้าไปในกำแพง

จากนั้นซูยี่ก็หยิบแท็บเล็ตออกมา

เมื่อไฟของกล้องสว่างขึ้น ภาพที่ปรากฏคือโลกแห่งน้ำแข็ง

ทุกอย่างถูกน้ำแข็งกักขังไว้

"เยี่ยมมาก นี่คือพลังของเทคโนโลยีสินะ นี่แหละสิ่งที่โลกของพวกเราชาวอสูรขาดแคลนที่สุด" หูเยว่เออร์มองแท็บเล็ตในมือซูยี่อย่างอิจฉา พยายามควบคุมกลิ่นประหลาดในร่างกายของเธอ

แต่เธอควบคุมได้ไม่นาน

"จริงด้วย พวกคุณควรหาทางพัฒนาวิทยาศาสตร์พื้นฐานของตัวเอง เติมเต็มส่วนที่ขาดนี้" ซูยี่ก็คิดว่าโลกของชาวอสูรล้าหลังเกินไป

"พวกเราก็อยากทำนะ แต่ทำไม่ได้เลย ไม่มีอารยธรรมอื่นที่จะช่วยเหลือ หรือแม้แต่ขายความรู้ให้พวกเรา" หูเยว่เออร์บ่นเสียงเบา

ซูยี่หันไปมองหูเยว่เออร์แล้วพูดว่า "นั่นต้องเป็นเพราะราคาที่พวกคุณเสนอไม่ถึง ถ้าราคาถูกใจ พ่อค้าบางคนขนาดชีวิตลูกตัวเองยังขายให้คุณเลย"

"เป็นไปไม่ได้หรอก ผู้อาวุโสของเผ่าไม่เคยตระหนี่เรื่องราคานะ" กวางซื่อเข่อไม่ค่อยเชื่อคำพูดของซูยี่

ซูยี่เพียงแค่ยิ้มแล้วไม่พูดอะไรต่อ

เขาปรับกล้อง เพราะในภาพเริ่มมีรอยแตกมากมาย

ซูยี่ควบคุมชั้นอากาศให้สั่นสะเทือน เพื่อสลัดน้ำแข็งที่เกาะรอบนอกออก

ภาพกลับมาชัดเจนอีกครั้ง จากนั้นซูยี่ก็พบ 'รูปปั้นน้ำแข็ง' บางอย่าง

"พวกนี้น่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตจากอารยธรรมฟาตา ล้วนเป็นยักษ์สูงเจ็ดเมตร" ซูยี่ควบคุมกล้องเข้าใกล้ เพื่อสังเกตลักษณะของยักษ์เหล่านี้

ในข้อมูลของเผ่าแมลงไม่มีภาพของชาวฟาตา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นยักษ์ฟาตา

สูงเจ็ดเมตร ร่างกายใหญ่โตมาก สมกับเป็นยักษ์จริงๆ

"งั้น พวกนั้นก็คือเผ่าแมลงสินะ?" กวางซื่อเข่อเห็น 'รูปปั้นน้ำแข็ง' ที่แตกต่างออกไปในภาพ นึกถึงชงอิ่งที่เคยเดินทางกับซูยี่

ครั้งนี้ซูยี่ไม่ได้พาชงอิ่งมาพบกวางซื่อเข่อ เธอก็ไม่รู้ว่าชงอิ่งยังติดตามซูยี่เดินทางอยู่

ตอนนี้ชงอิ่งอยู่ห่างจากซูยี่สิบกิโลเมตร ไม่ใช่ระยะที่จะถูกค้นพบได้ง่ายๆ

"ใช่ นั่นคือเผ่าแมลง เผ่าแมลงระดับสูง" ซูยี่จำได้ทันทีว่าอีกกลุ่มที่ถูกน้ำแข็งกักขังคือเผ่าแมลง ระดับน่าจะไม่สูงเท่าชงอิ่ง

เพราะชงอิ่งได้มาจากการเช็คอิน อาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่รองจากราชินีแมลงเท่านั้น

ในเผ่าแมลงไม่มีจักรพรรดิแมลง

เผ่าแมลงเป็นสังคมที่ปกครองโดยเพศเมียล้วนๆ ไม่มีเพศผู้อยู่เลย

"พวกมันคงไม่มีชีวิตอยู่ทั้งหมดหรอกนะ แค่ถูกแช่แข็งเท่านั้นใช่ไหม?" หูเยว่เออร์มองรูปปั้นน้ำแข็งข้างในพลางพูด

ต้องยอมรับว่าสิ่งที่หูเยว่เออร์พูดเป็นไปได้

ถ้าถูกแช่แข็งในทันที เมื่อละลายน้ำแข็งก็อาจจะฟื้นคืนชีพ กลับมามีชีวิตอีกครั้งได้จริงๆ

"ไม่แน่ว่าอาจเป็นไปได้ แต่อุณหภูมิข้างในต่ำเกินไป พวกเราเข้าไปไม่ได้ การนำพวกมันออกมาก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แถมถ้าปลุกพวกมันขึ้นมาก็ไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องดี" ซูยี่พูดจบก็เลื่อนกล้องไปข้างหน้าต่อ

เพราะเขาต้องการเห็นภาพมากขึ้น นับจำนวนยักษ์ฟาตาและเผ่าแมลงที่อยู่ที่นี่

"ซูยี่พูดถูก การปลุกพวกมันไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องดี พวกเราอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมันเลย" กวางซื่อเข่อค่อนข้างเห็นด้วยกับความกังวลของซูยี่

นับทีละตัว ซูยี่พบยักษ์ฟาตา 321 ตัว พวกมันถืออาวุธหลากหลายชนิด ดูไม่เหมือนอาวุธโบราณเลย

นอกจากนี้ เขายังพบรูปปั้นน้ำแข็งของเผ่าแมลง 59 ตัว

ความต่างของจำนวนค่อนข้างมาก ไม่รู้ว่านี่หมายความว่าเผ่าแมลงแข็งแกร่งกว่า ถึงทำให้อารยธรรมฟาตาต้องใช้ยักษ์มากกว่าสามเท่าเพื่อต่อสู้กับเผ่าแมลงเพียง 59 ตัวหรือไม่

แน่นอนว่า อาจเป็นไปได้ว่ายักษ์ฟาตาสู้จนเผ่าแมลงอ่อนแอลง ไม่มีอำนาจคุกคามแล้ว จึงทำให้เผ่าแมลงต้องใช้อาวุธแช่แข็งแบบนี้

นี่เป็นเพียงการคาดเดาของซูยี่ สถานการณ์ที่แท้จริงมีเพียงยักษ์ฟาตาและเผ่าแมลงระดับสูงเหล่านี้เท่านั้นที่รู้

"เอ๊ะ นั่นยานบินที่สมบูรณ์หรือ?" ซูยี่เห็นเงาของยานบินขนาดเล็กในภาพ อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้

พูดว่าเล็กก็ไม่ถูกนัก ยานบินข้างในมีขนาดใหญ่กว่าเฮลิคอปเตอร์ขนส่งขนาดใหญ่สามถึงสี่เท่า

"ดีจัง มียานบินที่สภาพสมบูรณ์ขนาดนี้ แถมยังมีของทั้งสองอารยธรรมด้วย" ซูยี่พบอย่างตื่นเต้นว่าข้างในไม่เพียงมียานบินขนาดเล็กของเผ่าแมลง แต่ยังมียานบินขนาดเล็กของอารยธรรมฟาตาด้วย

ถ้าสามารถเอามาได้ คิดว่าจะเป็นประโยชน์มากมาย

ดังนั้นตอนนี้ซูยี่จึงมีความคิดเดียว คือการนำยานบินของทั้งสองอารยธรรมมาไว้ในมือตัวเอง

(จบบท)