บทที่ 486: การแข่งขันระดับประเทศในช่วงที่ห้า
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนถึงวันจัดการแข่งขันช่วงที่ห้า ของการแข่งขันผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับมัธยมปลายแห่งชาติ
เนื่องจากเหลือผู้เข้าแข่งขันเพียง 10 คน การแข่งขันในรอบนี้จึงจัดขึ้นในช่วงบ่ายทั้งหมด
เวลา 14.00 น. ร่างของผู้เข้าแข่งขันเริ่มปรากฏตัวขึ้นในสนามประลองสัตว์อสูรแห่งเกียรติยศ
แม้จำนวนนักเรียนที่แต่งชุดนักเรียนเป็นกองเชียร์จากแต่ละภูมิภาคจะลดลง แต่จำนวนผู้ชมไม่ได้ลดลงเลย สนามยังคงเต็มไปด้วยผู้คน
การแข่งขันระดับมัธยมปลายของผู้ฝึกสัตว์อสูรแห่งชาติ แม้อาจไม่ใช่การแข่งขันที่มีระดับฝีมือสูงที่สุดในบรรดาการแข่งขันทั้งหมดที่จัดขึ้นในช่วงนี้ แต่ในระดับมัธยมปลายกลับถือเป็นรายการที่ได้รับความสนใจมากที่สุดและมีระดับสูงที่สุด
ด้วยจำนวนครอบครัวที่มีนักเรียนมัธยมปลายในประเทศมังกรซึ่งมีนับสิบล้านครอบครัวในแต่ละปี รวมถึงนักเรียนมัธยมต้นที่สนใจการแข่งขันผู้ฝึกสัตว์อสูร การแข่งขันนี้จึงไม่เคยขาดผู้ติดตาม
การมาชมการแข่งขันระดับชาติถึงสถานที่จริงไม่จำเป็นต้องซื้อตั๋ว แต่ต้องพึ่งพาความสัมพันธ์ส่วนตัว
ทันทีที่มีข่าวว่ามีที่นั่งว่าง เหล่าผู้นำของโรงเรียนต่างๆจะรีบจองที่นั่งเหล่านั้นทันที
บนจอขนาดใหญ่ที่แสดงภาพจากทุกมุมของสนาม ผู้ดำเนินรายการยืนอยู่บนสัตว์อสูรสายบินสีขาวเหมือนอย่างเคย ประกาศกติกาการแข่งขันตามปกติ จากนั้น รายชื่อคู่แข่งขันก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอเสมือน
รายชื่อคู่แข่งขันรอบนี้
[ภูมิภาคจือเตี้ยน, โจวซานเหลียง VS ภูมิภาคจ้งเต่า, จางว่านตี๋]
[ภูมิภาคจงคง, ถังอี้ VS ภูมิภาคถูเหว่ย, สวีเจี๋ย]
[ภูมิภาคเหลียวซี, เหลียวเฉียง VS ภูมิภาคจงคง, เซี่ยเฟิงหยวน]
[ภูมิภาคตงเจี่ย, ซุนอี้ VS ภูมิภาคจงคง, จ้าวชวนอวี้]
[ภูมิภาคเย่หัว, เฉียวซาง VS ภูมิภาคเหลียวซี, ชุยผิงคุน]
การแข่งขันในช่วงที่ 5 นี้มีทั้งหมด 5 คู่ รวมผู้เข้าแข่งขัน 10 คน
หลังจากการแข่งขันที่ดุเดือดเมื่อวาน ชุยผิงคุนก็สามารถคว้าตำแหน่งผู้เข้ารอบคนสุดท้ายในรอบแก้ตัวได้สำเร็จ และกลายเป็นผู้แข่งขันลำดับที่ 10 ที่เข้าสู่รอบนี้
เมื่อรายชื่อคู่แข่งขันถูกประกาศ ความวุ่นวายก็ดังกึกก้องไปทั่วสนาม
"ซุนอี้คือความหวังหนึ่งเดียวของภูมิภาคตงเจี่ย! ไหงถึงต้องมาเจอกับจ้าวชวนอวี้อีกล่ะเนี่ย!"
"ชุยผิงคุนโดนสวรรค์กลั่นแกล้งรึเปล่าว่ะเนี่ย? ครั้งที่แล้วเจอจ้าวชวนอวี้ ครั้งนี้มาเจอเฉียวซางอีก!"
"ระบบต้องเอ๋อไปแล้วแน่ๆ! ทำไมผู้เข้าแข่งขันจากจงคงถึงไม่ต้องเจอกันเองเลยสักคน!"
"สังเกตมานานแล้ว พอมีจำนวนผู้แข่งขันเหลือมากพอ ผู้เข้าแข่งขันจากภูมิภาคเดียวกันมักจะไม่ถูกจับมาเจอกันเองในรอบแรกๆ"
"คู่แรกที่เป็นการเจอกันของตัวแทนภูมิภาคที่เหลือคนเดียวด้วยกันทั้งคู่ แบบนี้น่าสนใจจริงๆ"
เฉียวซางรู้สึกตื่นเต้น
เมื่อมองเห็นว่าชุยผิงคุนเป็นคู่แข่งของตัวเองในรอบนี้ ความสนใจของเธอก็ถูกกระตุ้นขึ้นทันที ชุยผิงคุนเป็นผู้เข้าแข่งขันเพียงคนเดียวในรอบนี้ที่มีสัตว์อสูรประเภทจักรกล
และสำหรับเฉียวซาง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะได้เผชิญหน้ากับสัตว์อสูรประเภทจักรกล
การแข่งขันดำเนินไปอย่างดุเดือดและน่าตื่นเต้น
รายชื่อผู้ผ่านเข้าสู่รอบ 5 คนสุดท้าย ทยอยประกาศออกมา ได้แก่ จางว่านตี๋, ถังอี้, เหลียวเฉียง, และ จ้าวชวนอวี้
เมื่อถึงคู่สุดท้ายของวัน
ผู้ดำเนินรายการที่ยืนอยู่บนสัตว์อสูรประเภทบินสีขาวกล่าวเสียงดังฟังชัด
"ต่อไป ขอเชิญผู้เข้าแข่งขันคู่สุดท้าย! เฉียวซางจากภูมิภาคเย่หัว และชุยผิงคุนจากภูมิภาคเหลียวซีขึ้นสู่สนาม!"
เสียงเชียร์ดังสนั่นหวั่นไหวทันที
"เฉียวซาง สู้ๆ! เฉียวซางสุดยอด! เฉียวซางต้องชนะ!"
"ชุยผิงคุน! ไม่เคยกลัวใคร! ชุยผิงคุน! คุณคือที่สุด!"
ในตอนนี้เป็นรอบ 10 คนสุดท้ายแล้ว ผู้ชมจากทุกภูมิภาคต่างก็ตะโกนเชียร์สุดเสียง เพื่อไม่ให้กำลังใจของตัวเองแพ้ฝ่ายตรงข้าม
ท่ามกลางเสียงเชียร์กระหึ่ม เฉียวซางและชุยผิงคุนเดินไปประจำตำแหน่งที่กำหนดในสนาม ทั้งสองยืนหยัดอย่างมั่นใจ
ปรี๊ด!!!
เสียงนกหวีดของกรรมการดังขึ้น เฉียวซางและชุยผิงคุนเริ่มต้นทำท่าประสานมือเพื่อเรียกสัตว์อสูรของตน
ไม่นาน สัตว์อสูรของทั้งคู่ก็ปรากฏขึ้นในกลุ่มดาวของแต่ละฝ่าย
ในขณะเดียวกัน
ที่บนอัฒจันทร์ เสียงการโต้เถียงระหว่างผู้ชมจากภูมิภาคต่างๆก็ดังขึ้นทันที
"ฉันว่าชุยผิงคุนของพวกคุณนี่โชคร้ายสุดๆกว่าจะผ่านรอบแก้ตัวมาได้ ยังต้องมาโดนเฉียวซางเขี่ยตกรอบอีก!"
"อย่าพูดเร็วไปนัก ใครเขี่ยใครตกรอบยังไม่แน่นักหรอก!"
"หา? นี่คุณคิดว่าชุยผิงคุนของพวกคุณจะเอาชนะเฉียวซางของเราได้งั้นเหรอ?"
"แล้วมันผิดตรงไหน? ตอนที่ชุยผิงคุนกำลังสร้างชื่อเสียงในสนามแข่งขัน เฉียวซางของพวกคุณยังเป็นแค่นักเรียนมัธยมต้นและโดนดุเพราะสอบตกอยู่เลยก็ได้!"
"พูดใหม่อีกทีสิ! ใคร..."
ชายหนุ่มที่พูดเสียงดังแสดงอาการไม่พอใจสุดขีด เขาลุกขึ้นยืนด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโมโห หวังจะข่มขวัญอีกฝ่ายด้วยพลังแห่งอารมณ์ แต่ยังไม่ทันพูดจบ หญิงสาวข้างๆ ดึงแขนเสื้อเขาเบาๆ ก่อนพูดด้วยเสียงเบา
"อย่าไปเถียงกับคนจากภูมิภาคเหลียวซีเลย ฉันได้ยินมาว่าสัตว์อสูรประเภทจักรกลบางตัวของพวกเขาสามารถเปลี่ยนร่างเป็นข้อมูลดิจิทัล แล้วเคลื่อนที่ในพื้นที่อิเล็กทรอนิกส์ได้อย่างอิสระนะ ข้อมูลในมือถือหรือคอมพิวเตอร์ทั้งหมดอาจโดนเปิดเผยได้หมดเลย"
"ฉันเคยได้ยินมาว่ามีคนที่ไปขัดแย้งกับคนจากเหลียวซี แล้วถูกเปิดเผยทั้งประวัติการแชทและการค้นหา จนต้องตายทางสังคมเลยทีเดียวแหละ"
ชายหนุ่มรู้สึกเย็นวาบในใจ
"เปิดเผยแชท...ประวัติการค้นหาเหรอ?"
เขากลืนน้ำลายเงียบๆก่อนจะค่อยๆนั่งลงและพูดเบาๆ
"ช่างมันเถอะ ฉันขี้เกียจเถียงแล้ว ขอดูการแข่งขันดีกว่า"
ในสนามแข่ง
ลู่เป่าที่ถูกอัญเชิญออกมาแสดงสีหน้าสงบนิ่งและเย็นชาเหมือนดั่งปกติ
"ซว่านซว่าน!"
อีกด้านหนึ่งจักรกลจอมวิเคราะห์สัตว์อสูรประเภทจักรกลระดับสูง จ้องมองคู่ต่อสู้อย่างเฉียบคม ดวงตาสีแดงทั้งสองข้างเริ่มแสดงข้อมูลจำนวนมาก
[ชื่อ: พรายพิชิตเหมันต์]
[ส่วนสูง: 3.3 เมตร]
[น้ำหนัก: 223 กิโลกรัม]
[วิเคราะห์ข้อมูล... บริเวณหางและหน้าผากมีการรวมตัวของพลังงานมากที่สุด จุดอ่อน: ดวงตา]
จักรกลจอมวิเคราะห์เป็นสัตว์อสูรประเภทจักรกลที่สามารถสแกนและวิเคราะห์จุดอ่อนของคู่ต่อสู้ได้ บริเวณหน้าอกของมันมีร่องสำหรับใส่การ์ดคุณสมบัติซึ่งชุยผิงคุนจะเปลี่ยนการ์ดตามคุณสมบัติของสัตว์อสูรฝ่ายตรงข้าม
เฉียวซางจ้องไปยังจักรกลจอมวิเคราะห์ที่ทั้งตัวถูกหุ้มด้วยโลหะสีแดง ดาบสองคมไขว้กันอยู่ที่หลัง รูปร่างเพรียวบาง และมีความคล่องแคล่ว เธออดคิดไม่ได้ว่า
ฉันมีสัตว์อสูรระดับสูงตั้งสามตัว เจ้านี่ไม่น่าจะคำนวณได้แม่นขนาดจนเดาถูกว่าฉันจะส่งลู่เป่าลงสนามเป็นตัวแรกหรอกมั้ง...
ปรี๊ด!!!
เสียงนกหวีดเริ่มการแข่งขันดังขึ้น
ลู่เป่าอ้าปากทันทีกระแสน้ำแรงดันสูงสีฟ้าเข้มพุ่งตรงไปยังจักรกลจอมวิเคราะห์
"สุนัขเพลิงพร่างพราย, ผีวงแหวนอาคม, พรายพิชิตเหมันต์..."
ชุยผิงคุนผลักแว่นกรอบดำขึ้น ดวงตาเบื้องหลังแว่นสะท้อนประกายอัจฉริยะ
เฉียวซางเลือกสัตว์อสูรทุกตัวในการแข่งขันระดับประเทศรอบนี้ แต่อีกสองตัวเธอใช้ไปแล้ว รอบนี้ต้องเป็นพรายพิชิตเหมันต์แน่...
"ซว่านซว่าน!"
จักรกลจอมวิเคราะห์ดึงดาบสองคมที่มีความยาวประมาณหนึ่งเมตรสองเล่มออกมาจากหลัง พร้อมเหวี่ยงออกไปด้วยความเร็วสูง
ทันทีที่ดาบถูกเหวี่ยงออก กระแสไฟฟ้าสีเหลืองก็แล่นไปตามคมดาบ
แสงจากคมดาบสะท้อนกับกระแสไฟฟ้า ทำให้ดาบดูทรงพลังยิ่งขึ้น
นอกจากนี้ความเร็วของดาบนั้นสูงจนน่าตกใจ
ดาบพุ่งเข้าปะทะกับกระแสน้ำแรงดันสูงจากทักษะปืนฉีดน้ำของลู่เป่า และทะลวงมันออกเป็นสามส่วน ก่อนที่ดาบจะพุ่งต่อไปยังตำแหน่งที่ลู่เป่ายืนอยู่