บทที่ 288 : กฎของฉัน คือกฎของย่านเยาจิมหม่อง
รถไมคลาเรนสีดำคันหนึ่งแล่นมาจากย่านเยาหม่าเต้ย เข้าสู่ย่านทงโหล่วหว่าน ก่อนจะจอดลงที่หน้าตึกของกลุ่มบริษัทอู่ซิง "ถึงแล้ว" อาถิง อาตง และอาเซียง สามพี่น้องลงจากรถ เงยหน้ามองตึกตรงหน้า ตึกสูง 12 ชั้น ประดับไฟสว่างไสวรอบอาคาร ในสายตาของพวกอาถิงทั้งสาม มันช่างดูยิ่งใหญ่น่าเกรงขาม เพราะที่นี่มีบุคคลในตำ...
