บทที่ 27 การเข้าสู่ชั้นในของสำนักอยู่ใกล้แค่เอื้อม!
หลิวเม่ยมองเซี่ยกุ้ยด้วยสายตาเย็นชา ขณะที่เขานอนบิดตัวอยู่บนพื้นด้วยอาการหอบเหนื่อย นางอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขยะแขยง “น่ารังเกียจนัก...” หลิวเม่ยคิดในใจ นางไม่อยากจะรู้เลยว่าเขาจินตนาการอะไรอยู่ในหัวถึงได้เป็นเช่นนี้ นางสะบัดมืออย่างรำคาญใจ ไล่เซี่ยกุ้ยให้ออกไปจากถ้ำโดยเร็ว ไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องอดทนฟั...
