บทที่ 26 การลงโทษ PK

"ฉู่โส่วไกว: พี่หล่อ นี่มันอะไรกัน? แค่พิมพ์ส่งๆ ก็ไม่น่าจะเร็วขนาดนี้นะ?"

เมื่อเห็นซ่งเหวินเซวียนใช้เวลาแค่ 40 นาทีเศษๆ ก็เขียนครบ 20,000 ตัวอักษร ฉู่โส่วไกวที่เขียนได้แค่ไม่ถึง 2,000 ตัวอักษรถึงกับอุทานในแชทกลุ่ม

"ผู้เขียนสุดหล่อแห่งฟานเฉวีย: แค่ 20,000 ตัวอักษรเอง (หลงตัวเอง)"

"นักเขียนกำลังภายใน-ชางหลาง: ผมได้แค่ 800 กว่าตัวอักษร (ร้องไห้) พวกคุณมันเกินมนุษย์ไปแล้ว!"

"ปลามงคลผู้มั่นใจ: ดูอันดับการเขียนสิ วันนี้พี่หล่อยักษ์เขียนไป 110,000 ตัวอักษรแล้ว! นำหน้าอันดับ 2 'น้ำตาในสายฝน' ตั้ง 60,000 ตัวอักษร"

"จ้าวแห่งใต้หล้า: พี่หล่อยักษ์กินยาบ้ารึเปล่า? วันนี้แรงจัง นี่แหละตัวจริงฉู่โส่วไกว!"

"ไปนอนได้แล้ว: ผมอยู่ในเฉิงกวามาหลายเดือน เพิ่งเคยเห็นคนเขียนได้แสนตัวอักษรต่อวันครั้งแรก พี่หล่อโกงแน่ๆ (ตกใจ)"

"ผู้เขียนสุดหล่อแห่งฟานเฉวีย: อย่าชมมากไป เคยชินก็ดีเอง ฮ่าๆ!"

ซ่งเหวินเซวียนรู้สึกเย้ยๆ เมื่อเห็นข้อความแชทจากเหล่านักเขียนที่ตกใจ

โดยเฉพาะฉู่โส่วไกว ที่เคยชวนร่างเดิมของเขาเข้าห้องแข่งเขียน และชนะทุกครั้ง

ตอนนี้ซ่งเหวินเซวียนใช้มือเดียวก็ยังเอาชนะได้

ฮ่าๆ เป็นเทพก็มันอย่างนี้แหละ!

เขาเขียนไปจนถึงค่ำ จนกระทั่งท้องร้องจึงหยุด

เก็บต้นฉบับได้ 150,000 ตัวอักษร มีบรรณาธิการฝานฝานคอยดูแล คาดว่าพรุ่งนี้คงได้เซ็นสัญญา

การเซ็นสัญญากับฟานเฉวียง่ายมาก แค่ผูกบัญชีธนาคารออนไลน์ แสกนใบหน้าและอัพโหลดบัตรประชาชนก็เสร็จ

พอ "ตำนานเทพยุทธ์ทะลุฟ้า" ของเขาเปลี่ยนสถานะเป็นเซ็นสัญญาแล้ว เขาก็จะขอให้ทดสอบแนะนำหนังสือได้เลย

ตอนนั้นอัพเดทวันละ 20,000 ตัวอักษรก็พอ ด้วยความเร็วในการพิมพ์ของเขาตอนนี้ เขียนวันเดียวก็มีเนื้อหาพอให้อัพเดทได้เป็นสิบวันครึ่งเดือน

สบายมาก

หลังกินข้าวเย็น อ่านหนังสือสักพัก ซ่งเหวินเซวียนรู้สึกเบื่อจึงเปิดไลฟ์อีกครั้ง อยากคุยเล่นกับแฟนคลับ

"สวัสดีตอนกลางคืนครับพี่น้อง!"

"ซ่งน้อยแห่งความมีวินัยวันนี้ขยันจัง ไลฟ์ตอนเช้า ตอนกลางคืนก็ไลฟ์อีก"

"คืนยังยาว นอนไม่หลับ ก็เลยอยากมาคุยกับพี่น้องในห้องไลฟ์ครับ"

ซ่งเหวินเซวียนวางมือถือไว้ที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ในห้องนอน แล้วเริ่มคุยกับผู้ชมในห้องไลฟ์

ตอนนี้กระแสก่อนหน้าซาลงแล้ว แม้ผู้ติดตามจะเพิ่มเป็น 3.2 ล้านคน แต่จำนวนคนดูในห้องไลฟ์ก็ไม่สามารถเทียบกับหลายวันก่อนที่มีคนดูเกิน 100,000 คนได้

แม้แต่ช่วงไพรม์ไทม์ตอนกลางคืนแบบนี้ หลังไลฟ์ครึ่งชั่วโมงก็มีคนดูแค่ราว 30,000 คน

โหยวซานขอต่อสาย...

"สวัสดีตอนกลางคืนครับพี่ซาน!"

เขารับสายและภาพของโหยวซานก็ปรากฏที่มุมขวาล่างของห้องไลฟ์

ช่วงหลายวันที่ผ่านมา โหยวซานมักจะขอต่อสายบ่อยๆ บางครั้งก็ชอบท้าแข่ง PK กับซ่งเหวินเซวียนสองสามเกม

"น้องซ่ง สวัสดี วันนี้ทำไมมาไลฟ์ตอนกลางคืนล่ะ?"

โหยวซานถามอย่างสงสัย

เวลาไลฟ์ของซ่งเหวินเซวียนไม่แน่นอน เช้า กลาง เย็น ตามใจชอบ ส่วนใหญ่จะเป็นตอนเช้าหรือสาย เนื้อหาก็ไม่ตายตัว บางทีก็ชกมวย บางทีก็ออกกำลังกาย บางทีก็คุยกับคนดูในห้องไลฟ์

กลางคืนแทบจะไม่เคยไลฟ์เลย

"เบื่อๆ ก็เลยเปิดไลฟ์มาคุยกับแฟนๆ ครับ!"

"นี่มันสบายเกินไปแล้วนะ ยอดวิวขนาดนี้ปล่อยทิ้งไปหมด บอกมาซิตอนนี้มีคนดูเท่าไหร่?"

"สามหมื่นครับ!"

"ถ้าผมมียอดวิวเยอะแบบคุณนะ เชื่อไหมว่าผมจะทำให้ได้สามแสนคน"

โหยวซานทำหน้าเสียดาย รู้สึกน่าเสียดายแทนซ่งเหวินเซวียน

ซ่งเหวินเซวียนเข้าใจความหมายของโหยวซาน จริงๆ แล้วในช่วงที่กระแสกำลังมาแรงก่อนหน้านี้ ไม่ใช่แค่โหยวซาน แต่ทั้งเอเจนซี่และบริษัทสื่อที่ดูแลเน็ตไอดอลชื่อดังบนโด่วอินหลายรายก็ติดต่อซ่งเหวินเซวียนมาเป็นการส่วนตัว แม้แต่ซานหยางเกอ เน็ตไอดอลอันดับหนึ่งของโด่วอินก็อยากเซ็นสัญญากับเขา

แต่เขาปฏิเสธไปทั้งหมด โหยวซานยังเคยสอนเทคนิคการเป็นเน็ตไอดอลให้เขาเป็นการส่วนตัว เช่น วิธีรักษายอดวิว วิธีสร้างรายได้อะไรพวกนี้

แต่ซ่งเหวินเซวียนไม่ได้สนใจฟัง แม้แต่จดหมายเชิญให้เป็นสตรีมเมอร์ระดับทองของโด่วอินก็ยังค้างอยู่ในข้อความส่วนตัว เขาไม่สนใจเลย

เพราะเงื่อนไขที่พวกเขาเสนอมามีข้อจำกัดมากเกินไป เขาไม่อยากถูกผูกมัด

"น้องซ่ง เล่น PK กันสักตาไหม?"

"ได้ครับ แต่ต้องตกลงกันก่อนว่าถ้าแพ้จะโดนทำโทษยังไง ไม่งั้นถ้าผมแพ้แล้วพี่ให้ผมทำอะไรน่าอายๆ จะทำยังไง?"

"ขี้ขลาดจังเลยนะ! ไม่ต้องทำอะไรที่ลำบากใจหรอก!"

โหยวซานลูบคางพลางพูด "แพ้แล้วแสดงท่าไม้ตายที่ปักหมุดไว้ในผลงานของคุณสิ ท่าไทเก๊กขว้างเครื่องดื่มน่ะ ว่าไง?"

พอได้ยินโหยวซานพูดแบบนั้น ซ่งเหวินเซวียนก็ตอบ "ได้ครับ แต่ถ้าพี่แพ้ล่ะ จะทำยังไง?"

"ผมแพ้? เป็นไปไม่ได้หรอก ถ้าผมแพ้จะให้ทำโทษยังไงก็ได้!"

"ตกลงตามนี้นะครับ! เริ่มปิดไมค์ได้"

จากนั้นทั้งสองฝ่ายก็เริ่มปิดไมค์

"พี่น้องในห้องไลฟ์ได้ยินกันใช่ไหมครับ พี่ซานหยิ่งจังเลย พี่ๆ ที่อยากกดติดตามช่วยเพิ่มคะแนนหน่อยนะครับ!"

ต่างจากโหยวซานที่พยายามขอคะแนนด้วยวิธีต่างๆ ซ่งเหวินเซวียนแค่พูดประโยคเดียวแล้วก็ไม่พูดถึงเรื่องขอคะแนนอีก

"ซ่งน้อยแห่งความมีวินัย PK แบบนี้ก็เขินไปเลย! คุณไม่เหมาะกับการเป็นสตรีมเมอร์ PK เลย! (ปิดหน้า)"

"ผมเพิ่งดูห้องไลฟ์พี่ซาน มีคนดูแค่สองหมื่นเอง สู้ๆ ครับสตรีมเมอร์!"

"การแข่ง PK ไม่เกี่ยวกับจำนวนคนดูในห้องไลฟ์นะ พี่ซานมีบิ๊กแฟนกับพวกขายของด้วย ผมว่าสตรีมเมอร์คนนี้แพ้แน่ๆ"

ซ่งเหวินเซวียนเห็นข้อความในห้องไลฟ์แต่ทำอะไรไม่ได้ เขาไม่มีทั้งเอเจนซี่และไม่ได้ขายของ นอกจากพวกบัญชีการตลาดที่มาขอยอดติดตาม ก็แทบไม่มีใครส่งของขวัญราคาแพงในห้องไลฟ์ของเขา

และเมื่อกระแสของเขาลดลงในช่วงหลายวันนี้ พวกบัญชีการตลาดที่มาขอยอดติดตามก็น้อยลงมาก

อย่างที่คาด ซ่งเหวินเซวียนแพ้ และแพ้ด้วยคะแนนต่างกันไม่น้อย

"น้องซ่ง ยอมรับไหม!"

พอต่อไมค์อีกครั้ง โหยวซานก็พูดอย่างฮึกเหิม

"ไม่มีเรื่องยอมรับหรือไม่ยอมรับหรอกครับ เล่นพนันต้องยอมรับผล!"

ซ่งเหวินเซวียนสงบนิ่งมาก ก่อนจะพูดต่อ "ผมเริ่มทำโทษเลยไหมครับ?"

"ได้ เริ่มการแสดงของคุณได้เลย!"

โหยวซานพูดอย่างสนุกสนาน

"ได้ครับ รอสักครู่นะครับทุกคน"

พูดจบ ซ่งเหวินเซวียนก็นำอุปกรณ์ไลฟ์มาที่ห้องนั่งเล่น หลังจากติดตั้งมือถือเสร็จ เขาก็หยิบน้ำดื่มขวดหนึ่งแล้วยืนกลางห้องนั่งเล่น

เขาเริ่มรำไทเก๊ก ขวดน้ำในมือราวกับติดกาวอยู่บนมือ หมุนไปตามการเคลื่อนไหวของมือทั้งสองข้าง และยิ่งเคลื่อนไหวเร็วขึ้นตามท่าทางที่เขาแสดง

ในจังหวะที่แขนทั้งสองข้างโอบเข้าหากันและสั่นไหว ขวดน้ำก็พุ่งวนขึ้นไป

"ปัง!" เสียงดังขึ้น เพดานห้องถูกเจาะทะลุ ผงปูนร่วงลงมาปรูๆ

ซ่งเหวินเซวียนที่กลับสู่ท่าเตรียมพร้อม รับขวดน้ำที่ตกลงมาพลางรีบหลบไปด้านข้าง

"โอ้โห! ซ่งน้อยแห่งความมีวินัยเจ๋งมาก!"

"ที่แล้วมาดูในคลิปนึกว่าเอฟเฟกต์ ที่แท้ซ่งน้อยแห่งความมีวินัยทำได้จริงๆ นี่หว่า! (ตกใจ)"

"นี่มันทำยังไงกันแน่? เก่งเกินไปแล้ว ทำไมขวดน้ำถึงไม่หลุดจากมือแล้วตกพื้นล่ะ?"

"ไทเก๊กนี่คุณเล่นจนออกลูกออกลายเลยนะ"

ไม่เพียงแค่แฟนคลับในห้องไลฟ์ของซ่งเหวินเซวียนที่ตกตะลึง แม้แต่โหยวซานที่ต่อสายอยู่ก็ถึงกับเบิกตาโพลง

ตั้งแต่ซ่งเหวินเซวียนเริ่มรำ ผู้ชมในห้องไลฟ์ของโหยวซานก็ทยอยวิ่งมาห้องของเขา

พอเห็นขวดน้ำพุ่งขึ้นเพดาน คนดูในห้องไลฟ์ของโหยวซานก็แทบจะย้ายมาที่ห้องของซ่งเหวินเซวียนหมด

(จบบท)