บทที่ 24 - ผู้สมัครคนแรก

"เฮ้ย! เสี่ยวชงมาโผล่ที่บอร์ดพูดคุยทั่วไปด้วย!" "ช็อก! เสี่ยวชงปรากฏตัวในบอร์ดพูดคุยทั่วไป เหตุผลคือ..." "พวกนายอย่าเล่นกันเลย มาดูคำถามของเขาเร็ว"

เฉินชงเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงในฟอรั่มเสี่ยวซูฉง แม้จะเป็นแค่นักวิจัยหลังปริญญาเอกในต่างประเทศ แต่เขาทำงานกับทีมระดับรางวัลระดับนานาชาติ ตัวเขาเองก็มีความสามารถไม่น้อย ผลงานตีพิมพ์ล้วนอยู่ในวารสารที่มี Impact Factor สูง ถือเป็นดาวรุ่งในวงการ และปีนี้ก็ได้รับการทาบทามให้กลับประเทศ

มีข่าวลือว่าเขาจะเซ็นสัญญากับมหาวิทยาลัยเจียวทงในเมืองจิ่งเฉิง ช่วงนี้เขาหายหน้าไปพักใหญ่

ในขณะที่ทุกคนคิดว่าการไปมหาวิทยาลัยเจียวทงเป็นเรื่องแน่นอนแล้ว คำตอบของเฉินชงกลับทำให้ชาวเน็ตช็อก

"โอ้โห เสี่ยวชงจะไปมหาวิทยาลัยอี้หัวเหรอ?" "ก่อนหน้านี้ไม่ได้บอกว่าจะไปเจียวทงหรอกเหรอ?" "ใช่ๆ จำได้ว่าเคยโพสต์บอกไว้" "เกิดอะไรขึ้นกันแน่ สงสัยจัง..."

เห็นคอมเมนต์เหล่านี้แล้ว เฉินชงถอนหายใจ รู้สึกสับสนในใจ

แต่เดิมเขาวางแผนจะเข้าร่วมโครงการดึงดูดบุคลากรของมหาวิทยาลัยเจียวทง เพื่อทำงานวิจัยต่อ แต่ไม่คิดว่าจะมีปัญหาเรื่องความรัก

แม่แฟนสาวเรียกค่าสินสอด 880,000 หยวน

แน่นอนว่าครอบครัวแฟนไม่ได้ต้องการเงินสินสอด เงินนี้สุดท้ายก็จะให้แฟนสาวนำกลับมา

แต่ครอบครัวเฉินชงเป็นครอบครัวธรรมดา ตอนไปเรียนต่างประเทศก็ต้องขอทุนการศึกษาเต็มจำนวน ไม่งั้นค่าเทอมปีเดียวก็สองสามแสนแล้ว

เงินเก็บในบ้านมีแค่ห้าแสนกว่า เพื่อให้เฉินชงได้แต่งงาน พ่อแม่ถึงกับต้องยอมเสียหน้าไปกู้ยืมญาติพี่น้อง

คิดถึงตรงนี้ เฉินชงก็ทุบโต๊ะด้วยความหงุดหงิด

"ในข่าวบอกว่าจ่ายเงินครั้งเดียวทั้งก้อน คงไม่โกหกหรอกมั้ง?" คอมเมนต์ใหม่ดึงดูดความสนใจของเฉินชง

เห็นคอมเมนต์นี้แล้ว เฉินชงก็รู้สึกดีใจขึ้นมาทันที ในใจเกิดความหวังขึ้นมานิดหน่อย

"ดีนะที่ยังไม่ได้เซ็นสัญญา!"

วันนี้เดิมทีต้องไปเซ็นสัญญากับมหาวิทยาลัยเจียวทง แต่เฉินชงหาข้ออ้างเลื่อนออกไปอีกไม่กี่วัน

มหาวิทยาลัยเจียวทงให้เงื่อนไขดีมาก ให้บ้านพักเลย แต่มีแค่สิทธิ์อยู่อาศัย เงินช่วยเหลือค่าครองชีพ 200,000 หยวน เงินตั้งตัว 500,000 หยวน และทุนวิจัยอีกหลายล้าน

แต่ปัญหาคือ 700,000 หยวนนั้นทยอยจ่ายใน 10 ปี ไม่ได้จ่ายครั้งเดียว ถึงจะให้มากกว่าก็ไม่ได้จ่ายครั้งเดียว

แต่ละปีได้ 70,000 หยวน รวมกับเงินเดือนอีกหลายแสน รวมแล้วเกิน 200,000 ก็ไม่น้อย

แต่... เรื่องของแฟนสาว

คิดถึงแฟนที่คบกันมาสิบปี และรอเขาไปเรียนต่างประเทศถึง 6 ปี

เฉินชงกัดฟัน รู้สึกปวดใจ

แต่งงานต้องแต่งแน่ แต่ก็ไม่อยากให้พ่อแม่อายุหกสิบกว่าต้องไปกู้เงิน

มองหน้าจอฟอรั่มตรงหน้า เขาพิมพ์ข้อความตอบไป "ยังไม่ได้เซ็นสัญญา ผมขอไปศึกษาโครงการนี้ก่อน ขอบคุณทุกคนครับ"

ตอบเสร็จ เฉินชงก็ถอนหายใจ

มหาวิทยาลัยเจียวทงในเมืองจิ่งเฉิงเป็นมหาวิทยาลัย 5 อันดับแรกของต้าฟ่ง แน่นอนว่าทั้งสภาพแวดล้อมและสวัสดิการดีมาก บรรยากาศการวิจัยก็ดี

ส่วนมหาวิทยาลัยอี้หัว พูดตามตรง เขาไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน

แต่ตอนนี้เขาต้องการเงินด่วน

"ลองติดต่อไปดูก่อนแล้วกัน"

เฉินชงคิด ค้นหาและเปิดเว็บไซต์ของมหาวิทยาลัยอี้หัว ประกาศโครงการดึงดูดบุคลากรอยู่ที่หน้าแรกเลย เห็นชัดเจน

คลิกเข้าไปอ่านอย่างละเอียด

เมื่อให้ผลตอบแทนดีขนาดนี้ เงื่อนไขก็ต้องไม่ธรรมดา พื้นฐานเหมือนกับโครงการพันคนและหมื่นคนที่ดึงดูดคนเก่งจากต่างประเทศกลับประเทศ

และเขาก็กลับมาผ่านโครงการพันคนนี่แหละ

แต่ไม่คิดว่าจะมีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น

มองเบอร์โทรศัพท์บนเว็บไซต์ เฉินชงลังเลครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ตัดสินใจโทรไป

"ตู้ด~"

โทรศัพท์ดังสองสามครั้ง เสียงผู้หญิงก็ดังมา "สวัสดีค่ะ ที่นี่สำนักงานโครงการดึงดูดบุคลากร มหาวิทยาลัยอี้หัว"

เฉินชงถาม "สวัสดีครับ ผมอยากสอบถามว่า หลังจากเซ็นสัญญาจะได้รับเงิน 1.1 ล้านหยวนฟ่งทั้งก้อนเลยใช่ไหมครับ?"

"สวัสดีค่ะ ใช่ค่ะ จ่ายครั้งเดียว แต่ต้องผ่านการตรวจสอบจากมหาวิทยาลัยก่อนถึงจะเซ็นสัญญาได้"

ได้ยินคำตอบแบบนั้น เฉินชงก็โล่งอก ขอแค่จ่ายครั้งเดียวก็พอ

"ครับ ขอบคุณครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะ"

วางสาย

เฉินชงรวบรวมกำลังใจ ดาวน์โหลดเอกสารแนบจากประกาศ และเริ่มเตรียมเอกสารสมัคร

การเตรียมเอกสารไม่ยาก คล้ายกับตอนสมัครโครงการพันคน แค่แก้ไขเล็กน้อยก็ใช้ได้

แต่ตอนกำลังจะส่งเอกสาร แฟนสาวก็โทรมา

"เฉินชง" อีกฝ่ายเรียกชื่อแล้วหยุดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ "หนู... หนูพยายามคุยกับแม่แล้ว แต่แม่ไม่ยอมฟังเหตุผล หนูทำอะไรไม่ได้จริงๆ"

"หรุ่ย อย่ากังวลไปเลย พี่คิดวิธีได้แล้ว ไม่ต้องห่วง"

เฉินชงพูดจบก็ยิ้มขื่นๆ

มันน่าขันจริงๆ พ่อแม่ฝ่ายหญิงทั้งคู่เป็นข้าราชการ เป็นครอบครัวที่ไม่ขัดสน ไม่รู้ทำไมต้องมาเรื่องมากเรื่องสินสอดด้วย

ไม่เหมือนที่เมืองโหย่วเฉิงโจวที่สินสอดสูงๆ แต่สุดท้ายก็คืนให้ แต่นี่กลับมาบีบครอบครัวของเขา

คำพูดของเฉินชงทำให้หลี่จิ่งหย่าเปลี่ยนจากหน้าบึ้งเป็นสดใส น้ำเสียงก็ร่าเริงขึ้น "มีทางออกแล้วเหรอ? จริงเหรอ? ดีจังเลย!"

แฟนสาวค่อนข้างซื่อ ในเมื่อเรื่องยังไม่แน่นอน เฉินชงก็ไม่อยากบอกอีกฝ่าย

"อืม เธอไม่ต้องกังวล พี่มีธุระนิดหน่อย เดี๋ยวเย็นๆ จะไปหา"

วางสายแล้ว เฉินชงมองอีเมลตรงหน้า

ส่ายหน้า แล้วกดปุ่มส่งอย่างหนักแน่น

ที่มหาวิทยาลัยอี้หัวในเมืองไป๋เฉวียว

มหาวิทยาลัยได้จัดตั้งสำนักงานพิเศษสำหรับโครงการดึงดูดบุคลากร และจัดสรรพนักงานสองคนมาประจำการ

แต่เวลาผ่านไปเกือบทั้งวัน กล่องจดหมายก็ยังว่างเปล่า

ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังจะเตรียมเลิกงาน

"ติ๊ง~"

แจ้งเตือนอีเมลใหม่ดังขึ้นบนคอมพิวเตอร์

ผู้สมัครคนแรกมาแล้ว~