บทที่ 157 ขัดแย้ง (3)
เฉินเหวินน่ายกแก้วกาแฟขึ้นมาจิบด้วยท่าทางที่ดูสง่างาม จากนั้นหล่อนก็พูดออกไปอย่างใจเย็นว่า “ตอนนี้ฉันเพิ่งจะคิดขึ้นมาได้ว่า เมื่อก่อนตอนที่เธอเข้ามาตีสนิทและเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน ทั้งหมดมันเป็นเพราะซีมู่ซาน... แต่ถ้าฉันจำไม่ผิด เหมือนว่าฉันจะรู้จักกับซีมู่ซานมาสามปีแล้วนะ…” “แล้วไง? ไม่ใช่เธอเหรอที...
