ยอดระบบรีเฟรชพลังพิเศษสุดแกร่ง ตอนที่ 0200 แจ้งข่าวและเก็บเกี่ยว
ยอดระบบรีเฟรชพลังพิเศษสุดแกร่ง ตอนที่ 0200 แจ้งข่าวและเก็บเกี่ยว
“อย่างน้อยต้องใช้เวลาอีกสามปี!”
หนิงอันแผ่ขยายพลังจิตวิญญาณออกไป เริ่มต้นสำรวจรอยแยกมิติแห่งนี้
แต่น่าเสียดายที่พลังจิตวิญญาณถูกพลังลึกลับบางอย่างขัดขวางทันทีที่เข้าไปในรอยแยก
ดังนั้น หนิงอันจึงทำได้เพียงคาดเดาอย่างคร่าว ๆ
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง หนิงอันก็ส่งข้อความไปยังท่านผู้อำนวยการยวีสยง
เพราะเรื่องนี้ไม่อาจปิดบังได้จึงต้องรายงาน!
ให้เครื่องมือพิเศษมาวัดว่าช่องมิติแห่งนี้จะใช้เวลานานแค่ไหนในการก่อตัว
และให้สหพันธ์เสิ่นเซี่ยเตรียมตัวล่วงหน้า
เช่น การสร้างค่ายพักแรมรอบ ๆ
สิ่งเหล่านี้ล้วนต้องใช้เวลา!
ท่านผู้อำนวยการยวีสยง ช่วงเวลานี้ค่อนข้างยุ่งกับเรื่องการพัฒนามหาวิทยาลัย จึงอยู่ในสภาวะกึ่งปิดด่าน
ท้ายที่สุดแล้ว ท่านผู้อำนวยการผู้นี้มีตบะระดับเก้าระยะสูงสุด
หากต้องการทะลวงผ่าน เวลาปิดด่านฝึกฝนคงจะไม่น้อย
หลังจากที่ได้รับข้อความจากหนิงอัน ยวีสยงก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก
“หนานเจียงมีสมรภูมิหมื่นเผ่าพันธุ์อยู่แล้ว”
“หากมีอีกแห่งหนึ่ง ก็คงจะวุ่นวายมาก”
ท่านผู้อำนวยการยวีสยงก็ไม่ใช่คนโง่ เขาสามารถมองเห็นวิกฤตเบื้องหลังเรื่องนี้ได้
จึงรีบมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่หนิงอันแจ้งทันที
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อหนิงอัน!
ส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะนี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย จึงต้องยืนยันด้วยตนเอง
ท่านผู้อำนวยการยวีสยงถึงกับใช้ความเร็วทั้งหมดของตนเอง
เพียงสามนาทีหลังจากที่หนิงอันส่งข้อความมา
ร่างของยวีสยงก็ปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ หนิงอัน
“นี่มันรอยแยกมิติจริง ๆ!”
ยวีสยงมองไปที่รอยแยกมิติแห่งนี้ ดวงตาเต็มไปด้วยความตกใจ พูดพึมพำออกมา
แต่ไม่นานเขาก็ตั้งสติได้
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่เขาสามารถตัดสินใจได้
ท้ายที่สุดแล้ว ตอนนี้เมืองหนานเจียงมีเพียงสมรภูมิหนานเจียงที่ต้องรับผิดชอบ ก็ยังถือว่าดีแล้ว
หากมีอีกแห่งหนึ่ง เมืองหนานเจียงคงจะรับมือไม่ไหว
ท้ายที่สุดแล้ว นี่ไม่ใช่การรับผิดชอบเพียงชั่วข้ามคืน
แต่มันเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลานาน!
ยวีสยงจึงรีบส่งข้อความไปยังหมายเลขพิเศษ
“ท่านผู้อำนวยการ สหพันธ์จะจัดการอย่างไร!?”
หนิงอันในเวลานี้ก็ถามยวีสยงเช่นกัน
“ฉันก็ไม่รู้!”
“นี่เป็นครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ มีสมรภูมิหมื่นเผ่าพันธุ์สองแห่งอยู่ในสถานที่เดียวกัน”
“สมรภูมิทั้งสองแห่งอยู่ใกล้กันมากเกินไป”
ยวีสยงส่ายหัวและพูดออกมาด้วยความจนใจ
น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไร้หนทาง เขาไม่เคยเจอเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน จึงไม่มีความคิดอะไร
“ท่านผู้อำนวยการ ผมขอตัวกลับก่อน ที่นี่ผมมอบหมายให้ท่านจัดการ”
“ยังไงผมก็ขี้เกียจที่จะอยู่รอคนของสหพันธ์”
หนิงอันพยักหน้าและพูดออกมา
เขาวางแผนที่จะไปรอให้ดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์หินบานสะพรั่ง
ท้ายที่สุดแล้ว เขาได้ใช้เวลาไปแล้วหนึ่งวัน เหลือเวลาไม่ถึงสองวัน
นี่คือสิ่งสำคัญที่ทำให้เขาสามารถก้าวเข้าสู่ระดับเก้าได้อย่างรวดเร็ว
หากถูกคนอื่นแย่งไป เขาก็คงจะต้องเสียใจ
ตอนนี้ รอยแยกมิติแห่งนี้ไม่ได้สำคัญมากนัก
ท้ายที่สุดแล้ว ช่องมิติยังไม่ได้เปิดออก
เมื่อเทียบกันแล้ว เขายังคงให้ความสำคัญกับการพัฒนาตบะของตนเองมากกว่า
ไม่ว่าในสมรภูมิหมื่นเผ่าพันธุ์แห่งนี้จะมีเผ่าพันธุ์ใดอยู่ก็ตาม
สำหรับหนิงอันในตอนนี้ เขาไม่ได้สนใจ
หากสามารถก้าวเข้าสู่ระดับเก้าได้ เขาก็จะมาถึงขีดจำกัดของนักรบในสมรภูมิหมื่นเผ่าพันธุ์
ไม่นาน หนิงอันก็ไม่ได้สนใจรอยแยกมิติอีกต่อไป
แต่กลับไปยังสถานที่ที่ดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์หินกำลังจะบานสะพรั่ง
รอบ ๆ มีสัตว์ป่ากลายพันธุ์หลายตัวรออยู่ก่อนแล้ว
ในจำนวนนั้น ยังคงมีสัตว์ประหลาดระดับกลางอยู่ไม่น้อย
“โชคดีที่ฉันมาก่อน”
“มิฉะนั้น ก็คงจะถูกสัตว์ป่ากลายพันธุ์ตัวอื่นแย่งไปแล้ว”
หนิงอันอดไม่ได้ที่จะคิด
สัตว์ป่ากลายพันธุ์เหล่านี้อาจจะไม่ได้มีสติปัญญาที่สูงมากนัก
แต่พวกมันก็รู้ดีถึงประโยชน์อันยิ่งใหญ่ของสมบัติฟ้าดิน
บวกกับร่างกายของพวกมันที่แข็งแกร่งกว่าเผ่ามนุษย์
สัตว์ป่ากลายพันธุ์บางตัวสามารถดูดซับสมบัติฟ้าดินระดับสูงได้
ไม่นาน หนิงอันก็ปลดปล่อยออร่าของตนเองออกมา
แสดงให้เห็นว่านี่คือพื้นที่ของเขา
สัตว์ป่ากลายพันธุ์รอบข้างต่างก็รับรู้ถึงอันตราย จึงรีบหนีไปทันที
เห็นได้ชัดว่าสัตว์ป่ากลายพันธุ์เหล่านี้ไม่ได้โง่
พวกมันเลือกที่จะรักษาชีวิตไว้ แทนที่จะแย่งชิงสมบัติฟ้าดิน
อย่างน้อยก็ทำให้หนิงอันไม่ต้องเสียเวลาในการกำจัดพวกมัน
“ต่อไปก็แค่รอเท่านั้น!”
หนิงอันนั่งขัดสมาธิข้าง ๆ ดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์หิน รอคอยให้ดอกไม้บานสะพรั่ง
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว หนึ่งวันผ่านไปโดยไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันใด ๆ เกิดขึ้น
ส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะหนิงอันได้แผ่ขยายกฎเกณฑ์เพลิงโชติไปทั่วบริเวณ
แม้แต่สัตว์ประหลาดระดับสูงก็ไม่กล้าเข้าใกล้
เพราะพวกมันสามารถรับรู้ถึงอันตรายได้ด้วยสัญชาตญาณ
แม้แต่สัตว์ประหลาดระดับเก้าก็ยังคงรับรู้ถึงพลังแห่งกฎเกณฑ์
ยิ่งกว่านั้น ทั่วทั้งภูมิภาคซีหนาน ดูเหมือนจะมีสัตว์ประหลาดระดับเก้าเพียงตัวเดียว
โดยทั่วไปแล้ว มันจะอยู่ในส่วนลึกของเทือกเขาซีหนาน
สถานที่ที่หนิงอันอยู่ตอนนี้ ยังคงห่างไกลจากส่วนลึกของเทือกเขา
ยามราตรี ภายใต้แสงจันทร์ที่เย็นยะเยือก
ดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์หินเปล่งแสงเรืองรอง ดูเหมือนว่ามันกำลังดูดซับแสงจันทร์ทั้งหมด
เปล่งประกายความงามที่พิเศษ!
หนิงอันมองไปที่ดอกไม้สีเงินอ่อน ดวงตาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
หลังจากรอมานาน ในที่สุดเขาก็ได้รับผลตอบแทน
เขาไม่ได้ลังเล รีบเก็บดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์หินอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็กลับไปยังสถาบันทันที
ส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะเขาต้องการก้าวเข้าสู่ระดับเก้า
ปราณวิญญาณที่ต้องใช้คงจะไม่น้อย
หากทะลวงผ่านที่นี่ ปราณวิญญาณของภูเขาทั้งลูกอาจจะถูกดูดไป
ทำให้สภาพแวดล้อมของสัตว์ป่ากลายพันธุ์เสียหาย
บางทีอาจจะทำให้เกิดคลื่นสัตว์ป่าก็เป็นได้
สำหรับหนิงอันแล้ว เขาคงจะไม่ตั้งใจทำเช่นนั้น
กลับไปที่ห้องฝึกฝนระดับสูงของสถาบัน ค่อยนำหินวิญญาณออกมาใช้ก็ยังคงทัน
แต่หลังจากที่หนิงอันกลับไปถึงสถาบัน เขาก็ใช้พลังจิตวิญญาณสำรวจเล็กน้อย
พบว่านักรบระดับแปดหลายคนไม่ได้อยู่ในสถาบัน
มีเพียงนักรบระดับเจ็ดเท่านั้น!
เห็นได้ชัดว่านักรบระดับแปดเหล่านี้น่าจะออกไปทำภารกิจเกี่ยวกับรอยแยกมิติ
หนิงอันจึงส่งข้อความแจ้งท่านผู้อำนวยการว่าเขาจะปิดด่านฝึกฝน
เพราะเขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหน
จึงต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า!
บวกกับความสามารถในเดือนนี้เป็นการคาดการณ์ข้อมูล เขาจึงไม่รีบร้อน
สามารถบันทึกข้อมูลเหล่านี้ไว้ก่อน แล้วค่อยมาจัดการหลังจากออกจากการปิดด่าน
