บทที่ 8 กล่องไม้จมน้ำและลูกแก้วสายฟ้า!

จี้อู่ฉางมองดูเหตุการณ์ในโถงประมูลอย่างสงบ ของที่ถูกประมูลไปแล้วมีหกเจ็ดชิ้น

ในชาติก่อน จี้อู่ฉางเคยเข้าร่วมการประมูลมาหลายครั้ง จึงรู้ดีว่าของที่ดีที่สุดมักจะออกมาทีหลังสุด!

"อู่ฉาง ถ้าเจ้าสนใจสิ่งใด บอกข้า ข้าจะประมูลมาให้!"

จี้ผิงยิ้มพลางกล่าวกับจี้อู่ฉาง

จี้อู่ฉางพยักหน้า สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่เสี่ยวฟานด้านล่าง

ถ้าคนผู้นั้นไม่เอ่ยปาก เขาก็จะไม่เอ่ยปากเช่นกัน

แม้เขาจะไม่รู้ว่าค่าโชคชะตาของคนผู้นี้มีเท่าไร แต่มันต้องน่าสะพรึงกลัวอย่างแน่นอน!

อีกฝ่ายเป็นผู้ที่มีโชคลาภมหาศาล สิ่งที่เขาสนใจย่อมต้องมีความพิเศษ!

สิ่งที่จี้อู่ฉางต้องทำก็คือการฉกฉวยเอาสิ่งที่อีกฝ่ายสนใจมาไว้ในครอบครอง

จี้ผิงมองจี้อู่ฉางแวบหนึ่ง ในใจถอนหายใจ

เขาหวังที่จะกระชับความสัมพันธ์กับจี้อู่ฉาง หลายปีไม่พบ เขารู้สึกว่าจี้อู่ฉางเปลี่ยนไปมาก

แต่ยิ่งเป็นเช่นนั้น จี้ผิงก็ยิ่งเห็นถึงศักยภาพของจี้อู่ฉาง!

หากในอนาคตมีจี้อู่ฉางคอยสนับสนุน ตระกูลจี้อาจไม่ต้องกังวลเรื่องใดๆ ไปอีกหลายร้อยปี!

"แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ต่อไปเราจะประมูลสิ่งของที่แม้แต่โถงประมูลของเราก็ไม่สามารถยืนยันได้!"

หลิวตั้นตั้นพูดจบ สาวใช้คนหนึ่งก็ยกถาดขึ้นมา บนถาดมีกล่องไม้สีดำขนาดสองฝ่ามือ!

เมื่อของชิ้นนี้ปรากฏ จี้อู่ฉางก็สังเกตเห็นว่าเสี่ยวฟานที่เดิมทีดูเกียจคร้านนั่งตัวตรงขึ้นทันที

จี้อู่ฉางรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว นั่งตัวตรงขึ้น ก่อนจะมองไปที่กล่องไม้สีดำบนแท่นประมูล

จี้ผิงกวาดตามองกล่องไม้แวบหนึ่ง คิ้วขมวดเล็กน้อย เขารู้สึกว่ามันก็แค่กล่องไม้ธรรมดา

แต่เขาสังเกตเห็นสีหน้าของจี้อู่ฉางทันที จึงรู้สึกมั่นใจขึ้นมาในทันที!

"แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน กล่องนี้ทำจากไม้จมน้ำ ภายในเดิมทีน่าจะบรรจุของมีค่า แต่ถูกนำออกไปแล้ว!"

"สิ่งนี้ไม่มีราคาเริ่มต้น ท่านใดสนใจสามารถเสนอราคาได้อย่างอิสระ!"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิวตั้นตั้น ผู้คนในโถงประมูลต่างเหลือบมองแล้วหันกลับ กล่องเปล่าจะมีประโยชน์อะไร!

โถงประมูลตกอยู่ในความเงียบ ทำให้หลิวตั้นตั้นที่ยืนอยู่บนเวทีรู้สึกอึดอัดอย่างมาก!

"ข้าให้หินวิเศษชั้นต่ำห้าก้อน!"

ในตอนนั้น เสี่ยวฟานก็เอ่ยปาก แม้น้ำเสียงจะราบเรียบ แต่จี้อู่ฉางยังคงได้ยินแววตื่นเต้นในน้ำเสียงของเขา

"หินวิเศษชั้นต่ำสิบก้อน!"

จี้อู่ฉางกำลังจะเอ่ยปาก จี้ผิงก็เสนอราคาไปเสียก่อน!

เมื่อเสี่ยวฟานได้ยินเสียงนี้ ก็ขมวดคิ้ว เขาจำได้ว่านั่นเป็นเสียงของประมุขตระกูลจี้

แต่เสี่ยวฟานตั้งใจจะเอาของชิ้นนี้ให้ได้ ขณะที่เขาเดินทางท่องเที่ยว เขาเคยได้ยินเรื่องหนึ่ง

ผู้อาวุโสของตระกูลเฟิงแห่งเมืองเทียนเหอได้ทิ้งพื้นที่ลับไว้ ในนั้นมีวิชาลับที่น่าสะพรึงกลัว สามารถสังหารศัตรูที่อยู่เหนือขั้นตนได้

ตระกูลเฟิงแห่งเมืองเทียนเหอถูกคนทำลาย แผนที่ที่เก็บอยู่ในกล่องไม้จมน้ำถูกขโมยไป

แต่คนที่ขโมยไปทิ้งกล่องไว้ เอาแต่แผนที่ไป แต่กลับพบว่าแผนที่ว่างเปล่า

ภายหลังมีคนเล่าลือกันว่า แผนที่ที่แท้จริงซ่อนอยู่ในกล่องไม้จมน้ำ

เสี่ยวฟานพยายามสืบเรื่องนี้มาตลอด แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่คาดคิดว่า กล่องไม้จมน้ำจะมาปรากฏในโถงประมูลหมิงหลิว

"หินวิเศษชั้นต่ำสิบห้าก้อน!"

เสี่ยวฟานเสนอราคาอีกครั้ง!

จี้ผิงเดิมคิดว่าแค่กล่องเปล่า เมื่อตนเสนอราคาไปคงไม่มีใครแย่ง คิดไม่ถึงว่ายังมีคนเสนอราคาต่อ

"หินวิเศษชั้นต่ำยี่สิบก้อน!"

เมื่อเสี่ยวฟานได้ยินราคาที่จี้ผิงเสนอ ดวงตาก็เต็มไปด้วยความโกรธ แต่ยังคงเอ่ยว่า "หินวิเศษชั้นต่ำยี่สิบห้าก้อน!"

"หินวิเศษชั้นต่ำสี่สิบก้อน!"

จี้ผิงเริ่มจริงจัง เพิ่มราคาขึ้นอีกสิบห้าก้อนในคราวเดียว!

จี้อู่ฉางจ้องมองด้านล่าง เขาเห็นเสี่ยวฟานหันไปมองห้องรับรองหมายเลขหนึ่งชั้นสอง ในดวงตามีไฟโทสะลุกโชน!

"หินวิเศษชั้นต่ำสี่สิบห้าก้อน!"

เสี่ยวฟานกัดฟันพูดออกมา

"หินวิเศษชั้นต่ำห้าสิบก้อน!"

จี้ผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย กล่องไม้เก่าๆ กลับประมูลได้ราคาสูงถึงเพียงนี้

เสี่ยวฟานเงียบไป ไม่เสนอราคาอีก

ตอนนี้เสี่ยวฟานในใจเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย แต่ก็ต้องกดข่มเอาไว้ชั่วคราว

เขาไม่กล้ายืนยันว่ากล่องใบนี้ใช่กล่องที่เขาตามหาหรือไม่ อีกทั้งดูเหมือนตระกูลจี้จะต้องการมันอย่างมาก หากประมูลต่อไปก็ไม่คุ้มค่า

ยิ่งไปกว่านั้น เสี่ยวฟานยังเล็งของอีกชิ้นที่จะออกมาภายหลัง หากใช้หินวิเศษมากเกินไปตอนนี้ ของชิ้นนั้นก็จะซื้อไม่ไหว!

"ตระกูลจี้ รอข้าไว้! เมื่อข้าชนะการประลอง พวกเจ้าต้องคืนของที่เอาไปวันนี้ให้ข้าทั้งหมด!"

คิดได้เช่นนี้ เสี่ยวฟานก็รู้สึกดีขึ้นมาก

หลิวตั้นตั้นตอนนี้ก็งุนงง เธอคิดว่าอย่างมากสิบหินวิเศษชั้นต่ำ กลับประมูลได้ถึงห้าสิบก้อน นี่เกินความคาดหมายของเธอมาก!

"ขอแสดงความยินดีกับห้องรับรองหมายเลขหนึ่ง ประมูลกล่องไม้นี้ด้วยหินวิเศษชั้นต่ำห้าสิบก้อน!"

เมื่อหลิวตั้นตั้นพูดจบ การประมูลกล่องไม้ก็สิ้นสุดลง!

ไม่นาน สาวใช้ก็นำกล่องไม้มาส่งที่ห้องรับรองหมายเลขหนึ่ง จี้ผิงมอบหินวิเศษชั้นต่ำห้าสิบก้อนให้สาวใช้

จี้อู่ฉางมองกล่องไม้ในมือ ก่อนจะคำนับจี้ผิงพลางกล่าว "ขอบคุณท่านประมุข!"

จี้อู่ฉางไม่ได้ตรวจสอบกล่องไม้ ที่นี่ไม่ใช่สถานที่เหมาะสม เขาจึงเก็บกล่องไม้เข้าไปในพื้นที่ระบบทันที!

เมื่อจี้ผิงได้ยินคำพูดของจี้อู่ฉาง ใบหน้าก็เผยรอยยิ้ม รู้สึกว่าทุกอย่างคุ้ม

การประมูลยังคงดำเนินต่อไป ทั้งยาลูกกลอน คัมภีร์วิชา อาวุธวิเศษ และอื่นๆ ทยอยออกมา แม้จะเป็นของระดับต่ำสุด แต่ก็มีการแย่งชิงกันอย่างคึกคัก!

"แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ต่อไปเราจะประมูลลูกแก้วสายฟ้า"

"ลูกแก้วนี้ ผู้อาวุโสท่านหนึ่งของโถงประมูลหมิงหลิวได้มาจากซากปรักหักพังที่เต็มไปด้วยสายฟ้า"

"พลังสายฟ้าที่อยู่ภายในเทียบเท่ากับการโจมตีเต็มกำลังของผู้ฝึกลมปราณขั้นที่หก!"

"เริ่มต้นที่หินวิเศษชั้นต่ำสามสิบก้อน เแต่ละครั้งต้องเพิ่มไม่ต่ำกว่าสิบก้อน!"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิวตั้นตั้น หูของจี้อู่ฉางก็อื้ออึง

เขาเข้าใจเรื่องหนึ่ง นั่นคือการโจมตีเต็มกำลังที่เสี่ยวฟานใช้ในชาติก่อน แท้จริงแล้วไม่ใช่พลังของเขาเอง แต่เป็นลูกแก้วสายฟ้านี้!

ใช้พลังสายฟ้าอันทรงพลังในลูกแก้ว ทำร้ายเขาและทำลายเส้นลมปราณของเขาในคราวเดียว!

เสี่ยวฟานวางแผนเล่นงานเขามาตั้งแต่แรก แต่เขากลับไม่รู้ตัวเลย

ชาติก่อนเขาแพ้ไม่ใช่เรื่องน่าแปลก!

คิดถึงตรงนี้ จี้อู่ฉางก็อดที่จะชื่นชมเสี่ยวฟานไม่ได้ รู้จักอดทน รู้จักวางแผน และยังรู้จักเอาใจผู้หญิง!

ไม่แปลกที่รอบข้างเขาจะมีสตรีไร้สมองคอยติดตามอยู่เสมอ

จี้อู่ฉางกวาดตามองเสี่ยวฟาน ในดวงตาเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย

"เสี่ยวฟาน เรื่องที่เจ้าทำกับข้าในชาติก่อน ชาตินี้ข้าจี้อู่ฉางจะตอบแทนเจ้า ใช้วิธีการของเจ้าตอบแทนเจ้าเอง!"

"ลูกแก้วสายฟ้านี้ อย่าคิดจะได้ไป ข้าจะเก็บมันไว้เสียเอง!"

จี้อู่ฉางพึมพำในใจ พร้อมกับนั่งตัวตรง เอ่ยออกมาอย่างเรียบนิ่ง

"หินวิเศษชั้นต่ำหนึ่งร้อยห้าสิบก้อน!"

(จบบท)