บทที่ 790: แจ็คพอต (ตอนพิเศษ)

ในที่สุดซึนาเดะก็เสียชิพทั้ง 990,000 ในตู้สล็อต แต่อารมณ์ของเธอดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเทียบกับประสบการณ์การพนันก่อนหน้านี้ วันนี้เธอยังชนะบ้าง แม้จะเป็นจำนวนเล็กน้อยก็ตาม

ซึนาเดะหันไปหาชาร์ลส์และพูด "เราเล่นอย่างอื่นกันไหม? แม้ว่าชิพฉันจะหมดแล้วก็เถอะ"

มองเข้าไปในดวงตาเป็นประกายของซึนาเดะ ชาร์ลส์ยิ้มและตอบ "ผมยังเหลือชิพอีกอัน มาดูกันว่าตอนนี้ผมจะโชคดีแค่ไหน"

ชาร์ลส์ใส่ชิพมูลค่า 10,000 ดอลลาร์ลงในตู้สล็อต เดิมพันทั้งหมดที่ตัวคูณสูงสุด 777 จากนั้นเขาก็ดึงคันโยก และในตอนนั้น แสงสลัวๆ วาบจากแหวนมังกรบนนิ้วของเขา

ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง!

เมื่อดึงคันโยก เครื่องเริ่มหมุน และภาพบนหน้าจอเริ่มหมุน สัญลักษณ์แรกที่ปรากฏคือเลข 7 ตามด้วยอันที่สองซึ่งก็เป็น 7 ทั้งคู่จ้องมองสัญลักษณ์สุดท้ายที่กำลังหมุนอย่างตั้งใจ

ในตอนนั้น ดูเหมือนเวลาจะช้าลงในสายตาของซึนาเดะ ในที่สุดสัญลักษณ์สุดท้ายก็หยุด และมันคือเลข 7

777 — ชิพทั้งหมดของชาร์ลส์อยู่ที่เลขนี้

ทันใดนั้น เครื่องก็ส่งเสียงดังก้อง: "ยินดีด้วย! แจ็คพอต 777! รางวัล: 8,888,888 ดอลลาร์!"

เสียงแสดงความยินดีและเชียร์ดังจากลำโพงของเครื่อง ดึงดูดความสนใจจากนักพนันคนอื่นๆ มากมาย

"ว้าว คนนี้โชคดีจัง!"

นักพนันหลายคนแสดงความชื่นชม และบางคนเริ่มเดินมาที่จุดของพวกเขา หวังจะดูดซับโชคดีเมื่อพวกเขาจากไป

เมื่อได้ยินผลแจ็คพอต ซึนาเดะกระโดดขึ้นและกอดชาร์ลส์ ร้องตะโกนว่า "แจ็คพอต! มันเหลือเชื่อมาก!"

"ชาร์ลส์ คุณโชคดีจริงๆ!"

ชาร์ลส์ รู้สึกถึงความตื่นเต้นของซึนาเดะ (และหน้าอกอวบอิ่มของเธอที่กดแนบกับเขา) อดไม่ได้ที่จะยิ้ม

ในตอนนั้น พนักงานคาสิโนเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มและพูด "ขอแสดงความยินดีกับทั้งสองท่านที่ถูกแจ็คพอตตู้สล็อตวันนี้ ท่านต้องการรับรางวัลเป็นเงินสดหรือชิพครับ?"

เนื่องจากรางวัลเป็นเงิน 8,888,888 ดอลลาร์ มันจะไม่จ่ายออกมาจากเครื่องโดยตรงและต้องไปรับที่แคชเชียร์

ชาร์ลส์มองพนักงานและตอบอย่างใจเย็น "เราจะรับเป็นชิพ เราอยากเล่นต่ออีกสักพัก"

"ทางนี้ครับท่าน"

พนักงานนำชาร์ลส์และซึนาเดะไปที่แคชเชียร์เพื่อแลกรางวัลเป็นชิพ ในขณะเดียวกัน โทนี่ สตาร์คและเพพเพอร์ พอตต์ก็เดินมาหาพวกเขา

"เฮ้ ฉันได้ยินว่านายแจ็คพอตแตกที่ตู้สล็อต ซึนาเดะหรือนายที่ชนะ?"

ในสายตาของโทนี่ 8.88 ล้านดอลลาร์ไม่ใช่เงินมาก แต่โชคที่ต้องใช้ในการชนะแจ็คพอตแบบนั้นน่าประทับใจ โทนี่มาลาสเวกัสหลายครั้งแต่ไม่เคยแจ็คพอตแตกเลย

มองสีหน้าของโทนี่ ซึนาเดะพูดอย่างตื่นเต้น "ชาร์ลส์เป็นคนชนะ! โชคดีของเขามหัศจรรย์มาก"

ชาร์ลส์ส่ายหน้าและพูด "ไม่ได้เป็นแค่ผมคนเดียว ซึนาเดะ ถ้าไม่ใช่เพราะความพยายามของคุณก่อนหน้านี้ ผมคงไม่มีโชคแบบนี้ เราชนะแจ็คพอตนี้ด้วยกัน"

เมื่อได้ยินคำพูดของชาร์ลส์ รอยยิ้มของซึนาเดะยิ่งสดใสขึ้น

โทนี่อุทาน "พวกคุณสองคนโชคดีจริงๆ"

สิ่งที่โทนี่ไม่รู้คือก่อนที่ชาร์ลส์จะดึงคันโยก เขาได้ร่ายคาถาเมอร์ลินใส่ตัวเอง ให้พรแห่งโชค ผสมกับ "โชคร้าย" ก่อนหน้านี้ของซึนาเดะ พวกเขาจึงสามารถถูกแจ็คพอตได้

เพพเพอร์ที่ยืนอยู่ข้างซึนาเดะ เริ่มคุยกับเธอเกี่ยวกับวิธีที่เธอเล่นเครื่อง และซึนาเดะก็เล่ากลยุทธ์การพนันก่อนหน้านี้ของเธออย่างกระตือรือร้น

ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาแลกรางวัลเป็นชิพเสร็จ และชาร์ลส์มอบครึ่งหนึ่งให้ซึนาเดะ ให้กำลังใจเธอให้เล่นต่อ ในขณะที่ชาร์ลส์ตัดสินใจนั่งดูอยู่ห่างๆ

...

บนเครื่องบิน-

หลังจากได้ยินว่าขโมยเป็นศิษย์เก่าของโคลสัน สกายแสดงความเห็น "ดูเหมือนฉันจะไม่ได้พิเศษอะไรสินะ ฉันไม่ใช่ศิษย์คนแรกของคุณเสียหน่อย"

โคลสันมองเธอ และสกายรีบเพิ่มเติม "ใจเย็น ฉันแค่ล้อเล่น"

"ฉันรู้ว่าฉันไม่ใช่ศิษย์ของคุณจริงๆ ฉันยังไม่ใช่เจ้าหน้าที่ชีลด์เต็มตัวด้วยซ้ำ"

โคลสันยิ้มและพูด "คุณกับอมาดอร์แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง อมาดอร์ฉลาด มีความสามารถ และกล้าหาญมาก"

สกายรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย ตอบ "ว้าว ฟังดูเหมือนตรงข้ามฉันไปหมด"

โคลสันขัดจังหวะ "ให้ผมพูดจบ เธอเข้ากับคนอื่นไม่ได้ คิดว่าการทำงานเป็นทีมไร้ประโยชน์ ผมคิดว่าผมสามารถปลูกฝังค่านิยมเหล่านั้นให้เธอได้ ผมจึงผลักดันเธอ... อาจจะมากเกินไป"

สกาย รู้สึกถึงความรู้สึกผิดของเขา ปลอบใจว่า "อย่าโทษตัวเองเพราะเธอเดินผิดทาง ไม่ว่าเธอจะมีปัญหาอะไรตอนนี้ นั่นเป็นทางเลือกของเธอ"

หลังจากพูดแบบนั้น สกายไม่ได้อยู่ในห้องบัญชาการ แต่เดินออกไปกับคิลเลอร์ บี อยากจะคุยอะไรบางอย่างกับเขา

...

เบลารุส - โซลดิโน -

ในโรงแรมเล็กๆ อเคล่า อมาดอร์หลับตาลงชั่วครู่ รับรู้สภาพแวดล้อม เธอลืมตาขึ้น คว้าไม้กอล์ฟใกล้ประตู และเปิดประตูดึงชายที่ยืนอยู่ด้านนอกเข้ามา

อมาดอร์โยนชายชาวรัสเซียลงบนเตียง ปิดประตูขณะที่กดไม้กอล์ฟที่คอเขา "เราตกลงว่าจะเจอกันตัวต่อตัว"

ชายคนนั้นยกมือขึ้น ส่งสัญญาณว่าเขาไม่ใช่ภัยคุกคาม และพูด "ผมมาคนเดียว"

อมาดอร์กดต่อ "แล้วคนในห้องถัดไป? และคนที่บันได?"

ชายคนนั้นรีบอธิบาย "พวกเขาแค่มาปกป้องผม มาคุ้มกันสินค้า"

"ได้โปรด!"

หลังจากคิดวินาทีหนึ่ง อมาดอร์ยกไม้กอล์ฟออกจากคอเขาและลุกออกจากตัวเขา

ชายคนนั้น โล่งใจที่ปลอดภัยชั่วคราว เช็ดเหงื่อจากหน้าผากและลุกขึ้นยืน ขอโทษ "ขอโทษครับ ผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน"

"เอ่อ ผมขอดูสินค้าได้ไหม?"

อมาดอร์เอาไม้กอล์ฟกลับใส่ถุงและหยิบถังเล็กๆ ที่มีลูกกอล์ฟห้าลูกออกมา เธอส่งลูกหนึ่งให้ชายคนนั้นและหยิบเหยือกน้ำใสขึ้นมา

เธอเทเธอเทน้ำจากก๊อกใส่ลูกกอล์ฟในมือชายคนนั้น และลูกกอล์ฟก็เริ่มละลายทันที เมื่อละลายเกือบหมด อมาดอร์หยุดเท และชายคนนั้นกำมือแน่น

เมื่อเขาเปิดมือออกอีกครั้ง ฝ่ามือของเขาเต็มไปด้วยเพชร

มองดูเพชร ชายคนนั้นรีบดึงผ้าเช็ดหน้าสีขาวออกมาและวางอัญมณีลงบนนั้นอย่างระมัดระวัง จากนั้นเขาก็ถาม "แล้วที่เหลือ...?"

"อยู่ตรงนี้" อมาดอร์พูด แสดงให้เขาเห็นถังที่มีลูกกอล์ฟอีกสี่ลูก "คุณสามารถผ่านด่านศุลกากรได้โดยไม่มีใครสังเกตเห็น"

"ถึงตาคุณแล้ว"

ชายคนนั้นพยักหน้าและดึงกระดาษพับออกมา พูดว่า "ตอนที่ผมตั้งราคาสามสิบล้าน ผมไม่คิดว่าจะมีใคร..."

อมาดอร์รับกระดาษและพูด "ถ้านี่เป็นของปลอม คุณจะต้องเสียใจ"

ชายคนนั้น มองอย่างจริงจัง ตอบว่า "ตามที่ตกลงกัน คุณมีสิทธิ์เข้าถึงเต็มที่ แต่เมื่อคุณเข้าไปข้างใน คุณคิดแผนไว้แล้วหรือยัง?"

อมาดอร์ตอบอย่างใจเย็น "ฉันจะคิดตอนถึงเวลานั้น"

FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]