บทที่ 7 เหตุการณ์การตายของหนุ่มหล่อประจำโรงเรียน
บทที่ 7 เหตุการณ์การตายของหนุ่มหล่อประจำโรงเรียน
ย่านที่พักอาศัยและการพาณิชย์นี้ มีร้านค้าครบครัน กลายเป็นระบบชีวิตขนาดเล็ก คุณสามารถอยู่แต่ในหมู่บ้านเป็นเดือนโดยไม่ต้องออกไปไหน และไม่ต้องกังวลเรื่องขาดแคลนของใช้ ที่นี่มีแม้แต่ร้านขายมือถือและคอมพิวเตอร์ ถ้าอยู่บ้านจนเวียนหัวตาลาย ถนนข้างๆ ก็มีโรงพยาบาล
หลี่เซี่ยนอวี่ลงมาข้างล่าง เดินไปประมาณ 200เมตร ก็ถึงร้านขายยา
ตอนนั้น มือถือดังขึ้น สายเรียกเข้า หยางกวงไท่!
เพื่อนร่วมห้องที่มหาวิทยาลัย
"หลี่เซี่ยนอวี่ นายหนีเรียนหรือลาป่วย ทำไมไม่มาเรียน" หยางกวงไท่ถาม
"ไม่สบาย พักอยู่บ้าน" หลี่เซี่ยนอวี่ตอบ
"หนักไหม อยากชวนนายเล่นเกมอยู่พอดี"
"ไม่เป็นไรมาก พรุ่งนี้น่าจะไปเรียนได้แล้ว"
"งั้นก็ดี" หยางกวงไท่พูด
"ในหอมีแค่พวกเรา 2คนที่โสด ไม่มีใครเล่นเกมกับฉันเลย"
เทอมแรกหลี่เซี่ยนอวี่อยู่หอ ตอนนี้กลับบ้านเป็นหลัก บางครั้งนั่งเล่นเกมด้วยกัน เล่นดึก เขาก็จะนอนที่หอ
หลี่เซี่ยนอวี่ "...โสดมันน่าภูมิใจตรงไหน พูดติดปากตลอด อีกอย่าง ฉันไม่ใช่หมาโสด ฉันเป็นคนโสดชั้นสูง ไม่เหมือนพวกนายที่ฝึกกำมือ ตบน้ำ"
ทุกคนไม่มีแฟน แต่การโสดก็มีความต่าง
พวกเราไม่เหมือนกัน
นึกถึงไตพร่องที่สืบทอดสายเลือด หลี่เซี่ยนอวี่รู้สึกหนักอึ้งในใจ
ถึงร้านขายยาแล้ว เขาวางสาย ผลักประตูเข้าไป ชายวัยกลางคนใส่เสื้อกาวน์สีขาวยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ ถามว่า "จะซื้ออะไร?"
เอ๊ะ?
หลี่เซี่ยนอวี่จู่ๆ ก็พบว่าลืมชื่อยาไปแล้ว
ชื่ออะไรนะ?
"ผมจำชื่อยาทั้งหมดไม่ได้" หลี่เซี่ยนอวี่เกาหัว
"ไม่เป็นไร แค่บอก 2ตัวอักษร ในชื่อยาก็พอ" ลุงวัยกลางคนยิ้มอย่างมั่นใจ
"ผมขายยามา 10กว่าปี แม้แต่จำได้ตัวเดียว ผมก็เดาออก"
หลี่เซี่ยนอวี่บอก "ผมจำ 2ตัวสุดท้ายได้"
ลุงวัยกลางคนพยักหน้า "บอกมา"
หลี่เซี่ยนอวี่ครุ่นคิด "แคปซูล..."
ลุงวัยกลางคน: "......"
ลุงคนนั้น สีหน้าดำมืดทันที
บ้าชัดๆ “แคปซูล” นี่ไม่ได้มาซื้อยา แต่มาป่วนใช่ไหม
หลี่เซี่ยนอวี่หัวเราะแห้งๆ "ผมโทรถามเพื่อนก่อน"
ดีที่เขาให้ไอโฟน 6 เครื่องเก่า กับย่าทวดไป
โทรคุยเสร็จ หลี่เซี่ยนอวี่พูด "ขอแคปซูล 'เซินเป่า' 2กล่อง"
พูดจบ พบว่าลุงคนขายตกใจครู่หนึ่ง แล้วมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ หลี่เซี่ยนอวี่นึกขึ้นได้ ยานี้ รักษาไตพร่อง...
ลุงวัยกลางคน: (￢_￢)
หลี่เซี่ยนอวี่: (￣ω￣;)
จ่ายเงินรับยา หลี่เซี่ยนอวี่หน้าร้อนผ่าว อายจนวิ่งออกจากร้านขายยา น่าอายชิบหาย คราวหน้าจะให้ย่าทวดซื้อแทน
**อธิบายเพิ่มเติม โรคไตพร่อง หรือไตเสื่อม
อาการมักมีอาการเมื่อยเอวเข่าอ่อนไม่มีแรง หูอื้อ ปัสสาวะบ่อยกะปริบกะปรอยไม่หมด หรือไม่อาจควบคุมปัสสาวะได้ ในผู้ชายมักมีอสุจิเคลื่อนโดยที่ยังรู้สึกตัว หรือการหลั่งเร็ว!! หรือไม่แข็งตัว!!
......
กลับถึงบ้าน กินยา 2เม็ด นอนบนโซฟาพักผ่อน เขาได้แต่นอน ยืนแล้วเอวปวด นอนถึงจะสบาย ช่วงนี้ย่าทวดหลงใหลการเล่นคอมพิวเตอร์ หลี่เซี่ยนอวี่สอนทีละขั้นตอน เติมเงินให้ม้าแก่ ซื้อสกินราคาถูกให้ย่าทวด
ไตพร่อง หรือไตเสื่อม ที่สืบทอดทางสายเลือด กลายเป็นโรควิตกกังวลของหลี่เซี่ยนอวี่ คิดกลางวัน ฝันกลางคืน
เขาตื่นขึ้นมาท่ามกลางความสิ้นหวังและเศร้าโศก น้ำตาเปียกหมอนครึ่งใบ
เอวยังคงว่างเปล่า จะปวดแปลบเป็นพักๆ ยาวิเศษที่ย่าทวดแนะนำ ไม่ได้เห็นผลทันที
หลี่เซี่ยนอวี่ใส่แคปซูลไว้ในกระเป๋า สะพายกระเป๋าออกจากบ้าน เขาต้องไปเรียนแล้ว
ย่าทวดเลือกอยู่บ้าน เพราะเมื่อคืนหลี่เซี่ยนอวี่ช่วยโหลดเกมออนไลน์มาให้เยอะ แม้เกมยิงจะโด่งดัง แต่ที่ครองตลาดเกมออนไลน์ยังคงเป็นเทนเซ็นต์ ดังนั้นในเกมที่โหลดมา ส่วนใหญ่เป็นเกมที่เทนเซ็นต์พัฒนา
ย่าทวดรู้สึกสนุก หลงใหลเกมออนไลน์อย่างรวดเร็ว เมื่อคืนเธออยู่ในห้องนั่งเล่นคนเดียว เล่นเกม ดูหนัง ทั้งคืน พลังล้นเหลือจนควบคุมไม่อยู่
แม้จะตื่นจากการผนึกแค่ 2วัน แต่ช่วงนี้ประสบการณ์ของเธอสนุกมาก ยุคนี้สนุกมาก สนุกกว่าช่วงยุคปลายราชวงศ์ชิง ต้นราชวงศ์ใหม่ ที่เธอเคยผ่านมามากนัก
คนยุคนี้ไม่ต้องกังวลเรื่องอิ่มท้อง ไม่ต้องหวาดกลัวปืนของฝรั่ง มันฝรั่งทอดและขนมถุงอร่อยจัง รวมถึงนมเปรี้ยว รสเปรี้ยมอมหวานที่เธอจำได้จนถึงตอนนี้
ความบันเทิงก็อุดมสมบูรณ์เช่นกัน ทีวีใหญ่มาก ภาพยนตร์หลากหลาย ต้องรู้ว่าสมัยก่อนความบันเทิงยามค่ำคืนที่ใหญ่ที่สุดของเธอกับเหลนคนก่อนนั้น คือนั่งดูข่าวภาคค่ำจากทีวีจอขาวดำ บางครั้งไปเต้นรำในห้องเต้นรำ ส่วนการไปโรงหนังยิ่งน้อย ส่วนใหญ่เป็นเพราะเหลนคนก่อนหาเงินไม่เก่ง จึงไม่พอให้เธอใช้
ย่าทวดเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ แม้จะตายมาหลายปี ก็ยังใช้เงินมือเติบ เงินเดือนน้อยไม่ได้ สมัยก่อนแค่กินขนมก็ทำให้พ่อของหลี่เซี่ยนอวี่ร้องไห้ได้
ยังมีของอย่างคอมพิวเตอร์ ทำไมถึงสนุกขนาดนี้ เล่นเกมได้ ดูหนังได้ ยังคุยกับคนได้
ตอนหลี่เซี่ยนอวี่ออกไป ย่าทวดกำลังเล่นเกมชื่อ 'ดันเจี้ยนแอนด์ไฟท์เตอร์' เธอเรียนรู้เร็ว เล่นได้ง่าย เล่นด้วยไอดีที่หลี่เซี่ยนอวี่ทิ้งมาหลายปี ตอนนี้เธอสามารถเข้า PK กับคนอื่นได้แล้ว
ย่าทวดมีความเร็วมือที่เอาชนะคู่ต่อสู้ได้เกือบทุกคน แต่ไอดีของหลี่เซี่ยนอวี่ไม่ได้เล่นมาหลายปี เลเวลและอุปกรณ์ตามไม่ทันยุค ย่าทวดมือไวแค่ไหนก็สู้ไม่ได้ แพ้ทีละเกมๆ
โมโหจนมือน้อยๆ ฟาดโต๊ะ
เปลี่ยนไปที่เว็บ พิมพ์ 2นิ้วงุ่มง่าม ทำไมดาบวิญญาณของฉันชนะคนอื่นไม่ได้!
เธอใช้วิธีพิมพ์อู่ปี้ ที่พ่อของหลี่เซี่ยนอวี่สอนเมื่อก่อน
**อู่ปี้ เป็นวิธีการพิมพ์ของคนจีนแผ่นดินใหญ่ในสมัยก่อน**
เมื่อไม่ได้คำตอบที่พอใจ ย่าทวดผู้ฉลาดเปลี่ยนคำใหม่ เป็น จะเก่งขึ้นในเกมได้ยังไง!
ผลการค้นหาออกมาแล้ว...
เทนเซ็นต์: น้องๆ อยากแข็งแกร่งไหม มาเติมเงินสิ
เติมเงิน?
ย่าทวดนึกขึ้นได้ เธอจำได้ว่าหลี่อู่เซียงทิ้งเงินมหาศาลไว้ 2แสนหยวน
จริงๆ เงินก้อนนั้นไม่ได้ให้ลูก แต่เป็นค่าเลี้ยงดูเธอ
......
หลี่เซี่ยนอวี่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยภาควิชาการเงิน คณะการเงิน เซี่ยงไฮ้เป็นศูนย์กลางการเงินของประเทศ บัณฑิตคณะการเงินที่จบจากมหาวิทยาลัยการเงิน แค่ไม่ได้เรียนแบบขอให้จบ เต่เมื่อเรียนจบแล้วก็หางานดีๆได้
ช่วงเช้ามีวิชาเอก 1วิชา อาจารย์ผู้สอนคือศาสตราจารย์ชิน ผู้มีชื่อเสียงของมหาวิทยาลัย คนในวงการเรียก ฉายาของเขาว่า หัวไชเท้าขยี้ใจ!
เขามักจะสุ่มทดสอบ คะแนนจะเกี่ยวข้องกับปลายภาค ใครหนีเรียน เกือบทุกคนต้องสอบตกซ่อม
แต่ที่เขามีชื่อเสียง เพราะมีลูกชายที่เก่ง มือปืนเร็วที่ใครๆ ก็รู้จัก แม้จะหายไปจากวงการหลายปี แต่ในวงการยังมีตำนานของเขา
หลี่เซี่ยนอวี่ใส่ใจวิชาเอกมาก การสอบเข้ามหาวิทยาลัยการเงินได้ แม้จะได้เปรียบเพราะเป็นคนท้องถิ่น แต่ความสามารถก็ต้องแน่น แต่วันนี้สภาพร่างกายไม่ค่อยดี จึงฟังไม่รู้เรื่อง
ผู้ชายที่สูญเสียพลังมากเกินไปจะเป็นแบบนี้ มองอะไรก็เห็นภาพซ้อน อ่อนเพลีย ไม่มีสมาธิ
มีคนแตะเอวเบาๆ เป็นเพื่อนร่วมห้องข้างๆ หยางกวงไท่ เขาย่อตัวลงพูดเสียงเบา
"เมื่อวานนายไม่มาเรียน พลาดเรื่องสนุกไป"
"เรื่องอะไร"
"นายยังไม่รู้เหรอ? ไม่ได้ดูกลุ่มแชทห้องเหรอ?"
"มีอะไรก็พูดมา อย่าอมไว้"
"จางหมิงอวี้ ตายแล้ว
"อะไรนะ? จางหมิงอวี้ ตาย?!!
ข่าวนี้มาโดยไม่ทันตั้งตัว ทำให้เขาอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว ทำเอาศาสตราจารย์ชิน ที่กำลังสอนภาษารัสเซียบนแท่นบรรยาย ตกใจ
เพื่อนร่วมชั้นหันมามอง ศาสตราจารย์ชินยิ่งโกรธจัด "ห้องเรียนเป็นที่เรียน ไม่ใช่ที่ซุบซิบนินทา มีอะไรเก็บไว้คุยหลังเลิกเรียน"
หลี่เซี่ยนอวี่หดคอ
อดทนกับความอยากรู้ ไม่กล้าถามต่อ ทนจนจบคาบ เขาจับแขนหยางกวงไท่ ทั้งตกใจทั้งอยากรู้
"เกิดอะไรขึ้น…ตาย?!"
--------------------------------
ฝากติดตาม สนับสนุน และเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ
หากพบคำผิด แจ้งได้เลย
