บทที่ 60 ข้าคือ จ้าวจื่อหลง แห่งฉางซาน
เฉียวชิวซวงยื่นมือไปที่เอว ในความคิดของนาง เมื่อสังหารหยางเหลียนเจินเจียแล้ว หลักฐานก็จะถูกส่งออกไป ไม่จำเป็นต้องวุ่นวายอะไรมาก ฟันเสียทีเดียวก็จบ เว่ยหยวนเดาออกถึงความคิดของเฉียวชิวซวง จึงกดมือนางลงอย่างแนบเนียน เขาพูดกับหยางเหลียนเจินเจียว่า "ฟ้าหวง พวกเราล้วนเป็นคนในยุทธภพ ไม่ต้องอ้อมค้อมกันแล้ว ...
