บทที่ 33 ความตายของโจววุย

บทที่ 33 ความตายของโจววุย

"พอได้แล้ว อย่าพูดมากไปหน่อยเลย ลงมือเร็วๆ ช้าไปมีเปลี่ยนแปลงแน่"

คนของกองทหารรับจ้างเหล็กเลือดพูดเสียงเย็น เขาเป็นคนที่คอยติดตามกลุ่มของเย่เชียนซิงมาตลอด รู้ดีถึงพลังการต่อสู้ของพวกเขา ดังนั้นตอนนี้จึงรู้สึกหวั่นใจเย่เชียนซิงอยู่บ้าง

พอคำพูดของทหารรับจ้างเหล็กเลือดจบลง สัตว์เลี้ยงวิเศษทั้งห้าตัวก็แยกเขี้ยวคำราม

สัตว์เลี้ยงวิเศษทั้งห้าตัวนี้ ได้แก่ ตั๊กแตนคู่กรรไกรของโจววุย หมีนักล่าคลั่งของไค่หวู่ และอีกสามตัวคือหมูป่าเขี้ยวยาว จิงโจ้นักสู้ และลิงเปลวเพลิง ทั้งหมดเป็นสัตว์เลี้ยงวิเศษระดับ E ไม่อาจดูถูก

สัตว์เลี้ยงวิเศษทั้งห้าตัวบุกเข้าใส่ฝ่ายเย่เชียนซิงตามคำสั่งของเจ้าของ

"ฮัวฮัว ลิงเปลวเพลิงกับหมูป่าเขี้ยวยาวฝากเธอ แค่ยั้วๆ ไว้ก็พอ เจ้าโง่ นายก็ต้องยั้วหมีนักล่าคลั่งกับจิงโจ้นักสู้ไว้ ไม่ต้องเอาชนะ แค่รอให้ต้าไป่เลื่อนขั้นเสร็จ พวกเราก็ชนะแล้ว"

"ส่วนโจววุยกับตั๊กแตนคู่กรรไกร ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉัน พอดีมากันครบแล้ว จัดการให้เรียบร้อยเลย!"

เย่เชียนซิงจัดการแบ่งงานอย่างรวดเร็ว แม้ว่าฮัวฮัวและเจ้าโง่จะมีพลังต่อสู้ระดับท็อปในชั้นเดียวกัน แต่ถ้าต้องเผชิญหน้ากับสัตว์เลี้ยงวิเศษระดับ E สองตัวพร้อมกัน โอกาสชนะคงไม่สูงนัก

แต่โชคดีที่หนึ่งในนั้นเป็นลิงเปลวเพลิง มันเป็นธาตุไฟ ฮัวฮัวไม่กลัวไฟ ดังนั้นลิงเปลวเพลิงจึงไม่มีอันตราย ส่วนหมูป่าเขี้ยวยาว มันเป็นธาตุดิน ไม่มีการโจมตีระยะไกล ฮัวฮัวบินอยู่บนอากาศจะไม่เป็นอันตราย แค่พ่นไฟรบกวนเป็นระยะก็พอ

เปลวเพลิงทิพย์ของมันทรงพลังมาก ลิงเปลวเพลิงและหมูป่าเขี้ยวยาวคงจะรับมือลำบากเหมือนกัน

เจ้าโง่จะลำบากหน่อยในการรับมือจิงโจ้นักสู้และหมีนักล่าคลั่ง เพราะทั้งสองตัวเป็นประเภทต่อสู้ มีพลังมหาศาล แต่คำสั่งที่เย่เชียนซิงให้ก็แค่ยั้วๆ ไว้ ไม่ใช่เอาชนะ แค่นี้เจ้าโง่ยังทำได้

หลังจากออกคำสั่ง เจ้าโง่และฮัวฮัวก็พุ่งเข้าหาเป้าหมาย ไม่นานก็ยั้วสัตว์เลี้ยงวิเศษทั้งสี่ตัวไว้ได้

"ตั๊กแตนคู่กรรไกร ฆ่ามัน!" โจววุยตะโกนเสียงดัง ตอนนี้รอบตัวเย่เชียนซิงทั้งสามคนไม่มีสัตว์เลี้ยงวิเศษคอยปกป้องแล้ว โจววุยแทบจะเห็นภาพเย่เชียนซิงถูกตั๊กแตนคู่กรรไกรฟันขาดเป็นสองท่อน จึงผุดรอยยิ้มโหดเหี้ยม

คำสั่งของเจ้าของปฏิเสธไม่ได้ แม้ว่าตั๊กแตนคู่กรรไกรจะรังเกียจการลงมือกับมนุษย์ แต่ก็ยังเดินเข้าหาเย่เชียนซิง

ตั๊กแตนคู่กรรไกรสมชื่อ ขาคู่หน้าทั้งสองคมราวกับมีดสองเล่ม เย่เชียนซิงไม่สงสัยเลยว่ามีดทั้งสองเล่มนี้แม้แต่เหล็กก็ตัดขาดได้

"อยากฆ่าฉัน เกรงว่าแกยังไม่มีฝีมือพอ"

เย่เชียนซิงหัวเราะเยาะ ไม่เพียงไม่ถอย กลับพุ่งเข้าหาตั๊กแตนคู่กรรไกรเสียเอง

"ฮ่าๆๆ เย่เชียนซิง นายนี่รีบอยากไปเกิดใหม่หรือไง ถึงได้หาทางตายเอง"

"ถ้าอย่างนั้น ตั๊กแตนคู่กรรไกร จัดให้มัน!"

โจววุยเห็นดังนั้นก็หัวเราะร่า ตั๊กแตนคู่กรรไกรเหวี่ยงมีดทั้งสองฟันใส่เย่เชียนซิง

"ฟิ้ว!"

ได้ยินเพียงเสียงใบมีดตัดผ่านอากาศ มีดทั้งสองฟันผ่านร่างของเย่เชียนซิงเป็นรูปตัว X

โจววุยผุดรอยยิ้มเย็นชา แต่รอยยิ้มนั้นก็แข็งค้างทันที เพราะไม่มีภาพเลือดกระเซ็นอย่างที่เขาจินตนาการ ร่างของเย่เชียนซิงกลับค่อยๆ จางหายไป

"นี่มันเงาซ้อน เป็นไปได้ยังไง!"

ตอนนี้ทหารรับจ้างเหล็กเลือดคนหนึ่งร้องอุทาน เงาซ้อนจะเกิดได้ก็ต่อเมื่อความเร็วถึงขีดสุดเท่านั้น เขาไม่เชื่อเลยว่ามนุษย์คนหนึ่งจะทำได้

แน่นอนว่าเย่เชียนซิงไม่ได้อาศัยความเร็ว แต่เป็นการย้ายตำแหน่งในพริบตา ใช้พลังมิติเคลื่อนย้ายในทันที เพราะกะทันหันเกินไป จึงยังมีเงาซ้อนหลงเหลืออยู่ในตำแหน่งเดิม

"อ๊าาา!"

ตั๊กแตนคู่กรรไกรเองก็แสดงสีหน้างุนงง แต่ในวินาทีถัดมา เสียงกรีดร้องก็ดังมาจากด้านหลัง

ทุกคนรีบมองไป เห็นเย่เชียนซิงมาอยู่ตรงหน้าโจววุยตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มือข้างหนึ่งบีบคอโจววุยแน่น ถึงกับยกขึ้นมาได้

ใบหน้าของโจววุยแดงก่ำ จนเริ่มเป็นสีม่วง เห็นได้ชัดว่าเกิดจากการขาดอากาศหายใจ

"กีส!" เมื่อเห็นเจ้าของถูกจับ ตั๊กแตนคู่กรรไกรก็ส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ พยายามจะพุ่งเข้าไปฟันเย่เชียนซิง

"ถ้าแกกล้าขยับแม้แต่นิด ฉันก็จะฆ่าเจ้าของของแก"

เย่เชียนซิงพูดเสียงเย็น ตั๊กแตนคู่กรรไกรหยุดชะงักทันที

จากนั้นเย่เชียนซิงก็หันไปมองไค่หวู่

"สั่งให้สัตว์เลี้ยงวิเศษของพวกแกหยุดทั้งหมด ไม่งั้นฉันจะฆ่ามัน"

"ฮึๆ ฉันว่าแกเข้าใจผิดแล้วละ เขาไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับกองทหารรับจ้างเหล็กเลือดของพวกเราเลย ตายก็ตายไป"

ไค่หวู่พูดเสียงเย็น

"จิ๊ๆๆ โจววุย ได้ยินไหม ดูสิว่าเจ้ากำลังร่วมมือกับพวกไหน" เย่เชียนซิงมองโจววุยด้วยสายตาเยาะเย้ย

"ปล่อย...ปล่อยฉันไป ความ...ขัดแย้งก่อนหน้านี้...ของพวกเรา...ลืม...มันไปเถอะ" โจววุยฝืนเปล่งเสียงแหบแห้งออกมาเป็นคำๆ

"ไม่เพียงเท่านั้น ฉัน...ยังช่วยนาย...จัดการพวกมัน...ได้"

"ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือของแก ส่วนเรื่องลืมมันไป ฮึๆ โจววุย แกคงคิดมากไปแล้ว เรื่องที่แกรังแกดูถูกฉัน แถมยังเกือบทำให้เจ้าโง่ต้องตาย จะให้ลืมง่ายๆ ได้ยังไง?" สีหน้าของเย่เชียนซิงเผยแววโหดเหี้ยม

"งั้นแก...อยากทำยังไง?"

"เดิมทีฉันแค่อยากสั่งสอนแกสักหน่อย แต่เมื่อวันนี้แกกล้าหาคนมาฆ่าฉัน ขอโทษด้วย ฉันก็ต้องฆ่าแกเหมือนกัน" พูดจบ เย่เชียนซิงก็ออกแรงบีบ เสียง "กร๊อบ" ดังมาจากคอของโจววุยทันที

โจววุยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ เขาไม่อยากเชื่อว่าเย่เชียนซิงจะกล้าฆ่าเขา เขาเป็นคุณชายตระกูลโจวนะ เย่เชียนซิงไม่กลัวการแก้แค้นจากตระกูลโจวหรือ?

แต่ตอนนี้โจววุยคิดอะไรไม่ออกแล้ว ม่านตาค่อยๆ หดเล็กลง สุดท้ายชีวิตก็ดับสิ้น ตายสนิทไม่มีทางฟื้น

ไค่หวู่และคนของกองทหารรับจ้างเหล็กเลือดหรี่ตามองเย่เชียนซิง ไม่นึกว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะเด็ดขาดถึงเพียงนี้ ฆ่าคนแม้แต่คิ้วยังไม่ขมวด

"ตั๊กแตนคู่กรรไกร มันฆ่าเจ้าของของแกแล้ว แกยังจะยืนงงอะไรอยู่ รีบแก้แค้นให้เจ้าของของแกสิ"

ไค่หวู่ตะโกนใส่ตั๊กแตนคู่กรรไกร ตั๊กแตนคู่กรรไกรคำรามอย่างบ้าคลั่งทันที เพราะมันรู้สึกได้แล้วว่าการเชื่อมต่อทางจิตวิญญาณกับเจ้าของขาดสะบั้นแล้ว นั่นหมายความว่าเจ้าของของมันตายจริงๆ

ในฐานะสัตว์เลี้ยงวิเศษ แต่กลับปกป้องเจ้าของของตัวเองไม่ได้ นี่ทำให้ตั๊กแตนคู่กรรไกรทั้งอับอายทั้งโกรธแค้น จึงเข้าสู่สภาวะคลั่ง

ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เพียงชั่วพริบตาก็มาอยู่ตรงหน้าเย่เชียนซิง เหวี่ยงมีดทั้งสองฟันลงอย่างดุดัน

"เร็วจริงๆ" เย่เชียนซิงอุทาน ตอนนี้ไม่ทันจะย้ายตำแหน่ง จึงรีบใช้พลังข่มขวัญ

ตั๊กแตนคู่กรรไกรชะงักไปครู่หนึ่ง แต่หนึ่งวินาทีต่อมาก็ได้สติ ฟันใส่เย่เชียนซิงต่อ

แต่เย่เชียนซิงอาศัยช่วงจังหวะนั้นย้ายตำแหน่งหนีไปแล้ว

"สัตว์เลี้ยงวิเศษระดับ E แข็งแกร่งจริงๆ ด้วยพลังของฉันตอนนี้ แม้จะใช้ไม้ตายทั้งหมด ก็คงแค่เอาตัวรอดได้หวุดหวิด ไม่มีทางเอาชนะได้" เย่เชียนซิงคิดในใจ

ตอนนี้ตั๊กแตนคู่กรรไกรโจมตีเขาอีกครั้ง แต่เย่เชียนซิงที่ระวังตัวอยู่แล้วก็เตรียมย้ายตำแหน่งไว้พร้อม ดังนั้นในวินาทีที่ตั๊กแตนคู่กรรไกรเข้าใกล้ ก็ย้ายตำแหน่งหลบอีกครั้ง