บทที่ 32 เผชิญศัตรู

บทที่ 32 เผชิญศัตรู

ได้รับทักษะการย้ายมิติและพลังหนึ่งในสิบของวิญญาณมังกร เย่เชียนซิงรู้สึกว่าพลังของตนเองเพิ่มขึ้นมากทีเดียว

แม้ว่าวิญญาณมังกรจะไม่มีพลังต่อสู้มากนัก แต่ก็เป็นสัตว์เลี้ยงวิเศษระดับ F ตัวหนึ่ง เมื่อได้รับพลังหนึ่งในสิบของมัน เย่เชียนซิงคาดว่าตอนนี้พลังต่อสู้ของตนเองน่าจะเทียบเท่ากับสัตว์เลี้ยงวิเศษระดับ F ทั่วไปได้แล้ว

หากรวมกับพลังข่มขวัญ เปลวเพลิงแห่งยมโลก และการย้ายมิติแล้ว แม้แต่สัตว์เลี้ยงวิเศษระดับ E เขาก็มั่นใจว่าสู้ได้

"เอ๊ะ? วาฬสีน้ำเงินแห่งความว่างเปล่าตัวนี้ออกจากน้ำได้ยังไง? แถมยังลอยในอากาศได้ด้วย?" เสียงสงสัยของเซี่ยเสี่ยวอวี่ดังขึ้น

เพราะตอนนี้วิญญาณมังกรกำลังลอยอยู่กลางอากาศ ราวกับว่าที่นี่ไม่ใช่พื้นดิน แต่เป็นใต้น้ำ

"ตอนนี้มันมีพลังมิติ ดังนั้นการลอยในอากาศจึงเป็นเรื่องปกติ ส่วนที่ว่าทำไมถึงออกจากน้ำได้ นั่นเป็นเพราะตอนนี้มันไม่ใช่วาฬสีน้ำเงินแห่งความว่างเปล่าแล้ว แต่เป็น...ปลามังกร"

"ปลามังกร!" เมื่อได้ยินดังนั้น เซี่ยเสี่ยวอวี่และซูถีล่าก็อุทานออกมาพร้อมกัน

ในตำนานก่อนยุคใหม่ ปลามังกรก็เป็นสัตว์เทพที่ทรงพลังมาก และยังสามารถวิวัฒนาการเป็นนกยักษ์ได้

พวกเขาไม่กล้าเชื่อเลยว่าปลาธรรมดาๆ ตรงหน้านี้จะเป็นปลามังกร

"คนเราไม่ควรถูกรูปลักษณ์ภายนอกหลอก แม้จะไม่เหมือน แต่มันก็คือปลามังกรจริงๆ"

หลังจากเย่เชียนซิงอธิบาย ทั้งสองคนก็พอจะเชื่อแบบฝืนๆ

"เชียนชิง เมื่อนายได้วิญญาณมังกรแล้ว พวกเราก็พักมาพอสมควร เดินทางต่อกันเถอะ" ซูถีล่าพูด ระยะเวลาทดสอบมีแค่สามวัน และตอนนี้ผ่านไปหนึ่งวันครึ่งแล้ว ถ้าไม่รีบหาดอกไล่ความหนาว ต้าไป่ของเขาก็หมดหวังที่จะเลื่อนขั้น

"ไม่จำเป็นต้องหาแล้ว ดอกไล่ความหนาวอยู่ไกลปืนเที่ยงแต่ก็ใกล้แค่เอื้อม" เย่เชียนซิงยิ้มบางๆ

"หา? หมายความว่าไง?" ซูถีล่างงไปหมด

"พี่เชียนชิง หมายความว่าดอกไล่ความหนาวอยู่ในทะเลสาบใช่ไหมคะ?" กลับเป็นเซี่ยเสี่ยวอวี่ที่เข้าใจความหมายของเย่เชียนซิง

"อืม ยังไงก็เป็นเซี่ยเสี่ยวอวี่ของฉันที่ฉลาด ไม่เหมือนบางคน โง่จะตาย บอกใบ้ขนาดนี้ยังไม่เข้าใจ" เย่เชียนซิงลูบหัวเซี่ยเสี่ยวอวี่ชม

เมื่อได้ยินเย่เชียนซิงพูดว่า "เซี่ยเสี่ยวอวี่ของฉัน" เซี่ยเสี่ยวอวี่ก็เขินจนหน้าแดง

ซูถีล่ารู้สึกเก้อไปชั่วขณะ แต่แล้วก็ตื่นเต้นขึ้นมา

"ฉันจะไปเก็บเอง"

"พอเถอะ ให้ฉันไปดีกว่า แม้น้ำจะไม่แข็ง แต่ก็เย็นมาก นายอ่อนแอเกินไป" เย่เชียนซิงส่ายหน้าพูด

"เฮอะ ฉันอ่อนแอ? นายคงไม่รู้ว่าราชาผับเมืองเจียงหนานคือใคร" ซูถีล่าแค่นเสียง แต่ก็ล้มเลิกความคิดที่จะลงน้ำ

เย่เชียนซิงลงไปใต้น้ำอีกครั้ง เก็บดอกไล่ความหนาวทั้งหมดใส่ท้องวิญญาณมังกร

พวกนี้ล้วนเป็นของดี ได้มาฟรีๆ จะไม่เอาได้ไง ถึงตัวเองใช้ไม่ได้ ก็เอาไปแลกเงินได้นี่

กลับขึ้นฝั่งแล้ว เย่เชียนซิงหยิบดอกไล่ความหนาวหนึ่งดอก ห่อหุ้มดวงวิญญาณของราชาหมาป่าน้ำแข็ง ป้อนเข้าปากกิเลนน้ำแข็ง

แม้ว่ากิเลนน้ำแข็งจะเป็นประเภทน้ำแข็ง มีความต้านทานความหนาวอยู่บ้าง แต่ถ้ากินดวงวิญญาณของวิญญาณร้ายธาตุน้ำแข็งเข้าไปโดยไม่ระวัง อาจถูกความเย็นแช่แข็งอวัยวะภายในจนตายได้ในพริบตา ดังนั้นจึงต้องใช้ดอกไล่ความหนาวหนึ่งดอกเพื่อขับไล่ความเย็น เหลือไว้แต่พลังงานบริสุทธิ์

หลังจากกลืนลงไป ร่างของกิเลนน้ำแข็งก็ปะทุไอเย็นออกมาทันที โชคดีที่เย่เชียนซิงเตรียมพร้อมไว้ก่อน ให้ดอกไล่ความหนาวคนละดอกแก่เซี่ยเสี่ยวอวี่และซูถีล่า จึงไม่ได้รับผลกระทบไปด้วย

ต้าไป๋ต้องใช้เวลาพอสมควรในการย่อยพลังงานในดวงวิญญาณ แต่ในตอนนั้นเอง เย่เชียนซิงก็รู้สึกถึงความรู้สึกอันตรายที่กำลังจะมาถึง

ลางสังหรณ์อันตรายเป็นเรื่องลึกลับ แต่ก็มีอยู่จริง หลังจากได้รับพลัง ความสามารถในการรับรู้อันตรายของเย่เชียนซิงก็พัฒนาขึ้นมาก

ดังนั้นในทันทีที่รู้สึกถึงอันตราย เขาก็เคลื่อนไหวทันที

เกือบจะพร้อมกับที่เขาหลบ เสียงหวีดหวิวก็ดังผ่านข้างหู จากนั้นเย่เชียนซิงก็พบว่าตำแหน่งที่เขายืนอยู่เดิมมีรอยแตกลึกปรากฏขึ้น

"ระวัง! มีศัตรู!" เย่เชียนซิงตะโกนเสียงดัง เจ้าโง่ที่เชื่อมใจกับเขาตอบสนองทันที แยกเขี้ยวจ้องมองไปรอบๆ

เจ้าโง่โกรธมาก มีคนกล้าลอบโจมตีนายท่าน และมันเองก็ไม่ได้พบเห็นแต่แรก ถ้าไม่ใช่เพราะนายท่านมีปฏิกิริยาไวหลบได้ เจ้าโง่คงไม่ให้อภัยตัวเองไปตลอดชีวิต

ฮัวฮัวก็ระแวดระวังมองไปรอบๆ เช่นกัน พร้อมทั้งคอยปกป้องเซี่ยเสี่ยวอวี่

"เจ้าโง่ ไม่ต้องสนใจฉัน ปกป้องถีล่าให้ดี ฉันไม่เป็นไร" เย่เชียนซิงพูด ต้าไป๋กำลังอยู่ในช่วงเลื่อนขั้นไม่สามารถปกป้องซูถีล่าได้ แต่เขามีความสามารถปกป้องตัวเองได้ ดังนั้นซูถีล่าต้องการการปกป้องมากกว่า

เจ้าโง่ลังเลครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปอยู่ข้างซูถีล่า แต่ความสนใจยังคงอยู่ที่เย่เชียนซิง มันตัดสินใจว่าจะไม่ยอมให้นายท่านตกอยู่ในอันตรายแม้แต่น้อย

"ถึงเวลานี้แล้ว ยังจะแอบๆ ซ่อนๆ อยู่อีก ไม่สนุกแล้วนะ?"

เย่เชียนซิงตะโกนไปรอบๆ และแล้ว ในวินาถัดมาก็มีร่างหลายร่างปรากฏขึ้นจากรอบด้าน ในนั้นมีสองคนที่เขาคุ้นหน้า

"ไค่หวู่? โจววุย?" เย่เชียนซิงสงสัย ทำไมสองคนนี้ถึงมาอยู่ด้วยกัน

"ฮ่าๆ เย่เชียนซิง ตอนแรกฉันยังกำลังคิดว่าจะหาทางร่วมมือกับกองทหารรับจ้างเหล็กเลือดเพื่อจัดการนายยังไงดี ใครจะรู้ว่านายไปทำให้พวกเขาโกรธเข้าเสียก่อน นี่มันช่างเป็นฟ้าเข้าข้างฉันจริงๆ"

โจววุยหัวเราะร่า และก็ตอบข้อสงสัยของเย่เชียนซิงไปในตัว

"ไอ้หนู ฉันนึกว่านายเป็นคนของกลุ่มอิทธิพลใหญ่ซะอีก ที่ไหนได้ กลับเป็นแค่เด็กกำพร้าที่ไม่มีพื้นเพอะไรเลย ถ้าอย่างนั้น ฆ่านายก็คงไม่ต้องเกรงใจอะไรแล้ว" ไค่หวู่พูดเสียงเย็น

"ไค่หวู่ แกลองแตะต้องพวกเราดูสิ" ซูถีล่าจ้องมองไค่หวู่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"ฮึๆ ท่านเจ้าเมืองน้อย พวกเราไม่กล้าแตะต้องท่านหรอก แต่ไอ้หมอนี่ ฆ่าไปแล้วจะเป็นไร ท่านคิดว่าบิดาของท่านจะยอมเป็นศัตรูกับกองทหารรับจ้างเหล็กเลือดเพื่อคนนอกอย่างมันหรือ?" ไค่หวู่หัวเราะเยาะ

ซูถีล่าพูดไม่ออกทันที ไค่หวู่พูดถูก กองทหารรับจ้างเหล็กเลือดเป็นกองทหารรับจ้างที่มีอิทธิพลมากที่สุดในเมืองเจียงหนาน แม้แต่บิดาของเขาที่เป็นเจ้าเมืองทหารรับจ้างก็ไม่กล้าล่วงเกินพวกเขาง่ายๆ อย่างน้อยก็ไม่มีทางล่วงเกินเพื่อเย่เชียนซิงแน่

"ไม่เป็นไร" เย่เชียนซิงตบไหล่ซูถีล่า แล้วหันไปมองไค่หวู่กับโจววุย ยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ

"พวกแกคิดว่าเอาชนะฉันได้แล้วจริงๆ หรือ?"

"ถึงเวลานี้แล้ว เย่เชียนซิง นายมีความมั่นใจมาจากไหน?" โจววุยยิ้มเย็น

"ฝั่งพวกเรามีห้าคน สัตว์เลี้ยงวิเศษระดับ E ห้าตัว ส่วนฝั่งพวกนายมีแค่สองตัวที่สู้ได้ นายจะเอาอะไรมาสู้กับพวกเรา?"

ต้าไป๋กำลังเลื่อนขั้น เรื่องที่วิญญาณมังกรไม่มีพลังต่อสู้ก็เป็นสิ่งที่เย่เชียนซิงพูดต่อหน้าคนอื่น อย่างน้อยภายนอกก็ดูเหมือนมีแค่ฮัวฮัวกับเจ้าโง่ที่สู้ได้

ดูเหมือนว่าฝั่งของเย่เชียนซิงจะเสียเปรียบจริงๆ แต่เหมือนที่เย่เชียนซิงพูดไว้ก่อนหน้านี้ คนเราไม่ควรถูกรูปลักษณ์ภายนอกหลอก

บางครั้ง สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่ความจริงเสมอไป