บทที่ 301 กับดักที่รอคอย ต้านกลับสังหารสาวกแห่งเทียนอวิ่น!
เจียงเสินเทียนยืนสง่าอยู่บนยอดผา สายลมพัดโชยผ่านร่างของเขา ราวกับเป็นหนึ่งเดียวกับฟ้าดิน ดวงตาคมกริบดุจเหยี่ยวของเขาทอดมองลงไปยังทัศนียภาพเบื้องล่าง ป้อมปราการตระกูลเหลยรางเลือนอยู่ในม่านหมอกบาง แต่ทุกอิฐทุกกระเบื้องยังคงเห็นได้ชัดเจน หัวใจของเขาเปี่ยมล้นด้วยความพึงพอใจและความมั่นใจในการควบคุมทุกสิ่...
