บทที่ 226: คนโง่
ในค่ำคืนของวันแรกจากสองวันที่พวกเขามี ซันนี่ปีนขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของรูปปั้นและนั่งอยู่ที่นั่นเพียงลำพัง มองดูพระอาทิตย์ตกดิน เขารู้สึกว่าต้องหาความสมดุลที่เขาสูญเสียไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้กลับมาให้ได้ ไม่ใช่เพราะคิดถึงมัน แต่เพราะเขาจำเป็นต้องมีความสมดุลนั้นเพื่อให้ยืนหยัดได้มั่นคงเมื่อถึงช่วงเว...