ตอนที่ 979 การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

เหตุใดทำไมในฐานะเจ้าของบริษัท เบิร์น อินเตอร์เนชั่นแนล แคปปิตอล กรุ๊ป อย่าง คุณโรเดอริค ถึงได้สุภาพกับคนที่นามสกุล ‘เย่’ คนนี้ขนาดนี้ มันดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย

เซวีย เยว่เยี่ยน คิดไม่ตก

ครั้งก่อนที่เธอพบกับ คุณโรเดอริค ตอนนั้นไม่ว่าจะเจอใคร แม้กระทั่งเพื่อนของเธอที่เป็นคนรุ่นหลัง คุณโรเดอริค ก็ยังคงสีหน้าเรียบเฉย ไม่ยิ้มง่าย แต่ตอนนี้ เมื่ออยู่ต่อหน้า เย่เฉิน โรเดอริค กลับเหมือนเป็นคนละคน ใบหน้าของเขากลับประดับไปด้วยรอยยิ้ม

“คุณเย่ พวกเขาคือ?”

หลังจากทักทาย เย่เฉิน เสร็จ โรเดอริค ก็ถามขึ้นอย่างสุภาพ

“นี่คือเพื่อนคนหนึ่งของผม และลูกสาวของเขา”

เย่เฉิน ตอบอย่างเรียบง่าย

“ที่แท้ก็เป็นเพื่อนของ คุณเย่ สวัสดีครับ สวัสดีครับ…”

เมื่อได้ยินคำตอบของ เย่เฉิน โรเดอริค ก็รีบยื่นมือทักทาย เซวีย ผิงเยว่ ด้วยท่าทีที่กระตือรือร้นอย่างยิ่ง

หลังจากจับมือกับ เซวีย ผิงเยว่ เสร็จ โรเดอริค ก็หันมายิ้ม และยื่นมือไปทักทาย เซวีย เยว่เยี่ยน ด้วยความเป็นมิตร

เมื่อเห็นเช่นนี้ ดวงตาของ เซวีย เยว่เยี่ยน เบิกกว้างด้วยความตกใจ ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ!!!

นี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?!

คนที่เมื่อไม่นานมานี้ยังดูถูกเธออย่างมาก ถึงขั้นไม่อยากจะสนใจเธอ หรือแสดงสีหน้าท่าทางใดๆ ออกมาอย่าง คุณโรเดอริค ตอนนี้กลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ยิ้มแย้ม และยื่นมือมาขอจับมือ..กับเธอ?!

เมื่อเผชิญหน้ากับการเปลี่ยนแปลงท่าทีไป 180 องศาของ โรเดอริค เซวีย เยว่เยี่ยน แทบไม่อยากเชื่อว่าสิ่งนี้คือ ..เรื่องจริง

เซวีย เยว่เยี่ยน ถึงกับชะงัก และ..ไม่ได้ตอบสนอง

“เยว่เยี่ยน เยว่เยี่ยน ลูกเป็นอะไรไป?”

เซวีย ผิงเยว่ รีบเตือนลูกสาว เมื่อเห็นเธอแสดงท่าทีไร้มารยาท ไม่ตอบรับการทักทายของ โรเดอริค

“อ๊ะ?”

“ขอโทษคะ ขอโทษคะ คุณโรเดอริค เป็นความสะเพร่าของฉันเอง…”

เซวีย เยว่เยี่ยน รีบกล่าวขอโทษทันทีเป็นภาษาอังกฤษ

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร”

โรเดอริค โบกมืออย่างเป็นกันเอง เหมือนเป็นผู้ใหญ่ที่อ่อนโยน และใจดี

เมื่อเห็นว่า โรเดอริค ไม่ได้ตำหนิตนเอง เซวีย เยว่เยี่ยน ยิ่งสงสัยว่าคนที่อยู่ตรงหน้านี้คือ โรเดอริค ตัวจริงหรือเปล่า เพราะตามนิสัยที่เธอเห็นในงานเลี้ยงครั้งก่อน หากเธอแสดงพฤติกรรมไร้มารยาทแบบนี้ โรเดอริค คงจะโกรธจนระเบิด และเธอคงต้องเดือดร้อนแล้ว

แต่ในตอนนี้ เขาไม่เพียงไม่โกรธ แต่ยังคงยิ้มแย้มเหมือนเดิม..

เมื่อคิดเช่นนี้ สายตาของ เซวีย เยว่เยี่ยน ก็หันไปมอง เย่เฉิน ทันที โดยไม่ต้องคิดมาก ท่าทีของ โรเดอริค ที่เปลี่ยนแปลงไปแบบสุดขั้วในสองครั้งนี้ มันต้องเกี่ยวข้องกับ เย่เฉิน อย่างแน่นอน

เพราะมี เย่เฉิน อยู่ที่นี่ โรเดอริค จึงแสดงท่าทีเช่นนี้ หากเป็นสถานที่อื่น ที่ไม่มี เย่เฉิน อยู่ โรเดอริค คงจะปฏิบัติกับเธอเหมือนครั้งแรก ไม่มีความสนใจใดๆ ในตัวเธอเลยด้วยซ้ำ

เย่เฉิน สำคัญกับ โรเดอริค ขนาดนั้นเลยเหรอ?!

ถึงขนาดคนที่เกี่ยวข้องกับ เย่เฉิน เขายังต้องพยายามเอาใจ?

ในใจของ เซวีย เยว่เยี่ยน เต็มไปด้วยความตกตะลึง ใบหน้าของเธอเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ

เธอนี่ช่างเหมือนกบก้นบ่อจริงๆ!!!

ก่อนที่จะเจอ เย่เฉิน ไม่สิ ให้ถูกต้องคือก่อนที่จะเห็นท่าทีของ โรเดอริค ที่มีต่อเธอ เซวีย เยว่เยี่ยน เคยคิดว่า เย่เฉิน ก็แค่มีอำนาจบางอย่างในเซี่ยงไฮ้ แต่เมื่อออกนอกเซี่ยงไฮ้แล้ว ก็คงไม่มีความสำคัญอะไรในระดับสากล

แต่ความจริงกลับตบหน้าเธออย่างแรง เธอคิดผิดไปมาก ผิดอย่างมหันต์

เธอมันเป็นเพียงกบก้นบ่อที่ไม่เคยรู้เลยว่า เย่เฉิน นั้นยิ่งใหญ่เพียงใด ถึงขั้นที่เจ้าของบริษัท เบิร์น อินเตอร์เนชั่นแนล แคปปิตอล กรุ๊ป อย่าง โรเดอริค ยังต้องนอบน้อมเคารพเขา แถมยังพยายามเอาใจคนที่เกี่ยวข้องกับ เย่เฉิน อีกด้วย

ยิ่งคิดคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เซวีย เยว่เยี่ยน ยิ่งรู้สึกกระอักกระอ่วนจนแทบอยากมุดแผ่นดินหนีมากขึ้นเท่านั้น

และคนต่างชาติอีกคนที่ยืนอยู่ข้าง โรเดอริค ในตอนนี้ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นผู้บริหารระดับสูงของธนาคารแห่งแรกจากประเทศน้ำมันตามที่ เย่เฉิน กล่าวไว้ก่อนหน้านี้

เมื่อ โรเดอริค ปรากฏตัว เซวีย เยว่เยี่ยน ก็ไม่มีข้อสงสัยใดๆ ในคำพูดของ เย่เฉิน อีกต่อไปแล้ว

“หัวหน้าตระกูลเซวีย พวกเราขอตัวก่อนครับ”

หลังจากพูดกับ เซวีย ผิงเยว่ เพียงประโยคเดียว เย่เฉิน ก็พา โรเดอริค และอีกคนจากไปทันที โดยไม่สนใจ เซวีย เยว่เยี่ยน

เมื่อเห็นทั้งสามคนจากไป เซวีย เยว่เยี่ยน แทบอยากจะตบหน้าตัวเอง นี่มันโอกาสที่ดีมาก แต่เธอกลับปล่อยให้มันหลุดมือไป ถ้ารู้แบบนี้ ตอนที่เจอ เย่เฉิน เธอควรจะรีบทำตัวประจบสอพลอ เอาใจเขาเสียตั้งแต่แรก. .

ถึงแม้จะไม่สามารถเป็นเพื่อนกับ เย่เฉิน ได้ อย่างน้อยๆ ก็น่าจะทำให้เขามีความประทับใจที่ดี แต่ตอนนี้ ทุกอย่าง..พังหมดแล้ว

“ลูก..ลูกนี่นะ เฮ้อ…”

เซวีย ผิงเยว่ ได้แต่ชี้ไปที่หน้าผากของลูกสาวด้วยความรู้สึกผิดหวัง

ลูกสาวของเขาช่างไม่รู้จักฉวยโอกาสดีๆ เลย โอกาสที่ดีแบบนี้กลับเสียไปเปล่าๆ แถมอาจจะทำให้ คุณเย่ มีความรู้สึกไม่ดีต่อเธออีกด้วยซ้ำ

“เดี๋ยวพ่อจะให้คนไปสืบดูว่า คุณเย่ อยู่ห้องไหน แล้วจะพาลูกไปดื่มไวน์ขอโทษเขา”

เซวีย ผิงเยว่ กล่าว เรื่องนี้เขาจำใจต้องช่วยแก้ปัญหา เพราะนี่คือลูกสาวของเขา

อีกด้านหนึ่ง เย่เฉิน พร้อมด้วย โรเดอริค และอีกคนก็ได้มาถึงห้องส่วนตัวของร้านอาหารแล้ว หลังจากที่ทั้งสามคนนั่งลง อาหารก็เริ่มทยอยมาเสิร์ฟ

ทั้งสามคนกินไปคุยไป ภายใต้การช่วยเหลือของ เย่เฉิน ในที่สุด โรเดอริค ก็ได้รับการยอมรับจาก อดัมเบิร์ต และสามารถเริ่มต้นความร่วมมือเชิงลึกได้ในอนาคต

โรเดอริค ขอบคุณ เย่เฉิน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า พร้อมให้คำมั่นว่าจะตอบแทน เย่เฉิน อย่างเหมาะสมอีกครั้งในอนาคต

ในระหว่างที่ทั้งสามคนกำลังทานอาหาร เซวีย ผิงเยว่ ก็พา เซวีย เยว่เยี่ยน มาดื่มไวน์เพื่อขอโทษ เย่เฉิน เซวีย เยว่เยี่ยน ดื่มไวน์แดงไปหลายแก้ว เธอเสียใจอย่างยิ่ง หากเธอมีสายตาที่มองการณ์ไกลกว่านี้ และเข้าหา เย่เฉิน ตั้งแต่แรก บางทีเรื่องราวอาจไม่เป็นเช่นนี้

แต่เพราะสายตาแคบๆ ของเธอ ทุกอย่างจึงถูกทำลายด้วยมือเธอเอง..

สุดท้าย ภายใต้สายตาอันหดหู่ของ เซวีย เยว่เยี่ยน พ่อลูกตระกูลเซวีย ก็เดินจากไป

หลังจากทานอาหารเสร็จ เย่เฉิน ก็กลับไปยังคฤหาสน์ ถานกงของเขา

ไม่กี่วันต่อมา มอยเซส ได้มาหา เย่เฉิน พร้อมกับเอกสารเกี่ยวกับคฤหาสน์หรูที่เขาเตรียมไว้ให้สำหรับเลี้ยงสัตว์เลี้ยงตัวเล็กๆ ของ เย่เฉิน ที่ได้ถูกจัดเตรียมไว้แล้ว

“คุณเย่ บ้านหลังนี้อาจจะไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากนัก พื้นที่ทั้งหมดเพียงแค่ประมาณ 5,000 ตารางเมตร แต่ภายในนั้นหรูหราแน่นอน...”

มอยเซส อธิบายเกี่ยวกับบ้านหลังนี้ ซึ่งเป็นคฤหาสน์ติดริมทะเลที่มีชายหาดส่วนตัว ที่มีทัศนียภาพงดงาม

ภายในคฤหาสน์ก็เต็มไปด้วยความหรูหราระดับราชวงศ์ แม้แต่ผ้าขนหนูธรรมดาๆ ทุกผืนก็ยังเป็นของ Hermès

“คุณเย่ เรื่องลูกเสือขาวถือว่าเรียบร้อยแล้ว ส่วนสิงโตขาวอาจจะยากหน่อย เพราะมันหายากมาก แต่ผมรับประกันได้ว่าจะจัดหาเสือดาวตัวหนึ่งให้ คุณเย่ แทนได้แน่นอน...”

มอยเซส กล่าวต่อ แม้แต่เสือดำที่เขาจะมอบให้ ก็จะต้องเป็นเสือดาวที่ไม่ธรรมดา

“ก่อนที่ คุณเย่ จะมาเยือนประเทศของเรา ช่วยบอกผมล่วงหน้าด้วย ผมรับรองว่าเมื่อคุณมาถึง จะได้เห็นสัตว์เลี้ยงเหล่านี้ทันที”

มอยเซส ให้คำมั่นอย่างกระตือรือร้น

“นอกจากนี้ คุณเย่ อีกไม่นานผมอาจจะต้องเดินทาง หวังว่า คุณเย่ จะหาโอกาสมาเที่ยวประเทศของเรา…”

ในท้ายที่สุด มอยเซส ก็เชิญ เย่เฉิน อย่างจริงใจอีกครั้ง

“ไม่มีปัญหา ขอบคุณที่ลำบากนะ”

เย่เฉิน ตอบอย่างสุภาพ

“ไม่ลำบากเลยครับ การได้เป็นเพื่อนกับ คุณเย่ ถือเป็นเกียรติสำหรับผม”

มอยเซส มั่นใจในการตัดสินใจของตัวเอง ว่าการเป็นมิตรกับ เย่เฉิน นั้นเป็นเรื่องที่ถูกต้อง

หลังจากที่ เย่เฉิน ส่ง มอยเซส ออกจากคฤหาสน์ไปแล้ว เย่เฉิน ก็พบกับเหตุการณ์ที่ทำให้เขางงงวยอย่างมาก