ตอนที่ 1314 เซอร์แวนต์ของโคยูกิ (ชนอิง)
แคว้นยูกิ ปราสาทไดเมียว
“ช่างเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักรักษาโอกาส!”
“โอกาสแบบนี้ มันควรที่จะใช้สิ่งอื่นเป็นสื่ออัญเชิญที่ไม่ใช่ท่อนไม่โง่ๆ นั่น!”
คาซาฮานะ โดโทส่ายหัวและพูดด้วยความเสียใจ
โดโทมีศักดิ์เป็นอาของโคยูกิ
แต่ในทำนองเดียวกัน เขาก็ยังเป็นคนที่วางแผนฆ่าพ่อของโคยูกิ และทำให้เธอต้องหนีออกไปจากแคว้นยูกิด้วย
เดิมที โคยูกิสมควรได้รับตำแหน่งไดเมียวต่อจากพ่อของเธอ
แต่ถ้าไม่ใช้เพราะการยึดอำนาจของโดโท โคยูกิก็คงจะไม่ต้องหนีออกไปจากแคว้นยูกิ และกลายมาเป็นดาราสาวผู้เย็นชาแบบนี้
“ท่านโดโทพูดถูกแล้วครับ”
“ผู้หญิงที่ไม่รู้จักรักษาโอกาสแบบนี้ ไม่เหมาะสมที่จะเป็นไดเมียวของแคว้นยูกิเลยสักนิด”
“มีเพียงท่านโดโทเท่านั้น ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมในการไดเมียวของแคว้นยูกิ”
โรกะ นาดาเระ ผู้นำนินจาของแคว้นยูกิคุกเข่าลงครึ่งหนึ่งต่อหน้าโดโท และพูดด้วยความชื่นชม
หลังจากได้ยินคำพูดของเขา โดโทก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้มทันที
“ใช่แล้ว พี่ชายและหลานสาวของข้าไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นไดเมียวเลยจริงๆ”
“แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง ที่ข้าพลาดโอกาสในการเข้าร่วมสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ไปแบบนี้”
“ถ้าโคยูกิมอบโอกาสนั้นให้ข้าล่ะก็…”
“ข้าก็จะสามารถใช้จอกศักดิ์สิทธิ์เพื่อรับสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าสมบัติที่ซ่อนอยู่ในดินแดนแห่งนี้ได้!”
พูดจบ โดโทก็เต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธและความรำคาญใจอยู่พักหนึ่ง
เพราะถึงแม้ว่าเขาจะยึดครองแคว้นยูกิมาหลายปีแล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังไม่พบสมบัติที่ซ่อนอยู่ในดินแดนแห่งนี้
“ท่านโดโท ท่านไม่ต้องกังวลใจไปหรอกครับ”
“ตั้งแต่ที่เจ้าหญิงโคยูกิปรากฏตัว พวกเราก็สามารถไปตามหาเธอได้แล้ว”
“หลังจากที่เราพาเธอมาที่นี่ ท่านโดโทจะต้องได้รับสมบัตินั้นอย่างแน่นอน”
นาดาเระกล่าวด้วยความเคารพ
“นั่นสินะ” โดโทพยักหน้า
“ตอนนี้เมื่อรู้แล้วว่าโคยูกิยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นข้าจะต้องนำตัวนางกลับมาที่นี่ให้ได้”
“นาดาเระ เจ้าได้รับข่าวของนางจากนินจาที่เจ้าส่งออกไปบ้างหรือเปล่า?”
พูดจบ โดโทก็มองไปที่นาดาเระด้วยความคาดหวังบางอย่าง
“ท่านโดโท พวกเราได้รับข่าวบางอย่างมาแล้วครับ”
“ดูเหมือนว่าเจ้าหญิงโคยูกิจะกำลังถ่ายทำหนังเรื่องหนึ่งอยู่”
“นอกจากนี้ สถานที่ที่เธอกำลังถ่ายทำก็อยู่ไม่ไกลจากแคว้นยูกิของเรามากนัก”
“หากส่งนินจาทั้งหมดของเราออกไปในเวลานี้ มันก็คงจะใช้เวลาไม่นานในการไปถึงสถานที่แห่งนั้น”
“เมื่อถึงเวลานั้น เราจะต้องนำเจ้าหญิงโคยูกิกลับมาที่แคว้นยูกิได้อย่างแน่นอน!”
นาดาเระกล่าว
“ข้าตั้งตารอเวลานั้นมากจริงๆ”
โดโทยิ้มและเงยหน้าขึ้นอีกครั้งเพื่อดูรายการทองคำบนท้องฟ้า
“ฮ่าฮ่าฮา พวกเราจะได้พบกันเร็วๆ นี้แล้วนะ หลานสาวที่รักของข้า!”
โดโทจ้องมองไปที่โคยูกิที่กำลังยุ่งอยู่กับการอัญเชิญเซอร์แวนต์ของตัวเอง และพูดด้วยรอยยิ้ม
แต่หลังจากนั้นไม่นาน เสียงหัวเราะของเขาก็หยุดอย่างกะทันหัน
“หืม? นางเป็นใครกัน?”
“มีคนแบบนี้ในหมู่คนที่โคยูกิรู้จักด้วยอย่างงั้นเหรอ?”
“นอกจากนี้… ทำไมข้าถึงรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้จะต้องแข็งแกร่งมากๆ กัน?”
“มันเป็นภาพลวงตาของข้าหรือเปล่า?”
โดโทมองไปที่เซอร์แวนต์ที่โคยูกิอัญเชิญออกมาอย่างสงสัย
เซอร์แวนต์ที่โคยูกิอัญเชิญออกมา เธอเป็นผู้หญิงผมยาวสีทองที่นั่งอยู่บนม้าขาว และถือหอกของอัศวินอยู่ในมือข้างหนึ่ง
ถึงแม้ว่าจะมองผ่านหน้าจอของรายการทองคำก็ตาม แต่โดโทก็สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายและความแข็งแกร่ง ของเซอร์แวนต์ที่โคยูกิอัญเชิญออกมาได้อย่างชัดเจน
เพราะมันดูเหมือนกับ… กลิ่นอายและความแข็งแกร่งของกษัตริย์!
ด้วยการเหลือบมองเพียงเล็กน้อยของเธอ มันก็ดูเหมือนว่าจะสามารถหยุดสายตาของผู้ที่ไม่เป็นมิตรทุกคนได้!
“ผมเองก็ไม่รู้เรื่องนี้ดีนัก”
“แต่เซอร์แวนต์ของเจ้าหญิงโคยูกิ... เธอดูแข็งแกร่งมากจริงๆ”
นาดาเระพูดในขณะที่กลืนน้ำลาย
…
ผู้แปล : “หลังจากไปส่องชื่อตอนของจีนมา ดูเหมือนว่าเซอร์แวนของโคยูกิจะเป็นเธอคนนี้ครับ”
[ อาเธอเรีย เพนดราก้อน (คลาสแลนเซอร์) ]
ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ติดตามอ่านมาจนถึงชนอิง หากอิงนำมาแปลต่อ ผมจะแปลเรื่องนี้ต่อแน่นอนครับ!
