บทที่ 93 : โจนาธาน โนแลน
ฉึเคอะมาเหมือนสายลม และจากไปเหมือนสายลมเช่นกัน เหวินหย่งซานประคองเฉินนั่วให้นั่งลงบนโซฟา พลางตบหลังเบาๆ พูดว่า "เธอไม่เป็นไรใช่ไหม? ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ" เฉินนั่วโบกมือ พูดว่า "ไม่เป็นไร ฉันคงจะ *ไอ* ไม่ได้ดื่มมานานแล้ว *ไอ*" ความจริงไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้ดื่มมานาน แต่ชาตินี้โตมาจนป่านนี้ แทบจะไม่เคยแตะ...
