บทที่ 900 จับตา (ฟรี)

บทที่ 900 จับตา (ฟรี)

หยางป๋อมาถึงดาวเดอเวน สิ่งแรกที่เขาสังเกตเห็นคือข่าวหนึ่ง

นั่นคือเรื่องของกลุ่มหน้ากากตัวตลกสี่คนที่เกี่ยวข้องกับการก่อการร้ายและปล้นตระกูลคาร์เตอร์กับตระกูลจาง เนื่องจากทางการไม่มีหลักฐานโดยตรง สามคนที่เหลือจึงได้รับการปล่อยตัวหลังจากจ่ายเงินประกันตัวจำนวนมหาศาล

"หลักฐาน?"

"นี่มันตลกสิ้นดี ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ขุนนางจักรวรรดิต้องมีหลักฐานกับคนนอก?" หยางป๋อเห็นข่าวนี้แล้วก็รู้ว่าการที่สามคนนั้นจ่ายเงินประกันตัวมหาศาลได้ต้องผ่านความเห็นชอบจากตระกูลจางและตระกูลคาร์เตอร์

ถ้าตระกูลใดตระกูลหนึ่งไม่เห็นด้วย ใครจะกล้าปล่อยตัวคนพวกนั้นลับๆ

แล้วความเสียหายของสองตระกูลนี้ใครจะรับผิดชอบ!

หยางป๋อได้รู้เรื่องราวทั้งหมดจากเซี่ยซงอย่างรวดเร็ว

เซี่ยปาเอ๋อร์ได้สวามิภักดิ์ต่อตระกูลคาร์เตอร์แล้ว เพราะเขากลัวว่าเรื่องที่เขาไปก่อเรื่องในดินแดนของบาร์ตจะถูกเปิดโปง

นอกจากนี้ตระกูลคาร์เตอร์ยังข่มขู่ว่าจะใส่ร้ายป้ายสีเซี่ยปาเอ๋อร์ จะถอนรากถอนโคนตระกูลเซี่ย

จุดที่เซี่ยปาเอ๋อร์ดำน้ำอยู่ก็อยู่ไม่ไกลจากดินแดนของบาร์ต

สำหรับตระกูลขุนนางเก่าอย่างตระกูลคาร์เตอร์ การใส่ร้ายป้ายสีคนนอกที่น่าสงสัยอยู่แล้วเป็นเรื่องง่ายดาย

เงื่อนไขที่เซี่ยปาเอ๋อร์สวามิภักดิ์ต่อตระกูลคาร์เตอร์คือการปล่อยตัวเซี่ยซงและอีกสองคน

ส่วนทางตระกูลจางไม่ต้องพูดถึง

ตระกูลจางได้ตกลงกับเซี่ยซงแล้วว่าจะทุ่มเทสนับสนุนเซี่ยซงอย่างเต็มที่ เพื่อให้ได้ควบคุมกองกำลังกบฏต่อต้านรัฐบาลสหภาพตระกูลเซี่ยอย่างสมบูรณ์

"ทุกอย่างกำลังพัฒนาไปในทิศทางที่ดี!"

"ทางการจักรวรรดิคงจะสงสัยอยู่แล้ว แค่ไม่รู้สาเหตุ!"

"สองตระกูลขุนนางใหญ่สูญเสียมากขนาดนี้ แต่กลับปล่อยผู้ต้องสงสัยไปอย่างง่ายดาย มันผิดปกติมาก"

"ฮ่ะๆ รอให้ฉันขายเซี่ยปาเอ๋อร์ทิ้ง จักรพรรดิ์ต้องส่งคนมาสืบความสัมพันธ์ตรงนี้แน่"

"พอพวกเขาสืบไม่เจออะไร ฉันค่อยมาขายข่าว ต้องขายได้ราคาดี"

"หลังจากนั้นรอจังหวะเหมาะๆ ฉันจะใช้พิษพลังงานก่อเรื่อง แล้วใส่ร้ายตระกูลคาร์เตอร์"

"ตอนนั้นเซี่ยปาเอ๋อร์คงถูกตระกูลคาร์เตอร์ปิดปาก ไอ้หมอนี่กล้ามาคิดแผนกับฉัน ต้องบีบคั้นมูลค่าของมันจนหมด"

ทุกอย่างเป็นไปตามที่หยางป๋อคาดการณ์ไว้

ตระกูลจางและตระกูลคาร์เตอร์คงไม่รู้ว่ามีมือที่มองไม่เห็นกำลังชักใยทุกอย่างอยู่เบื้องหลัง

"ไอ้อ้วน แกตายคาท้องสาวๆ ที่เกาะสวรรค์หรือไง!" หยางป๋อแปลงร่างเป็นบาร์ตติดต่อกับเอเลน

"นี่แกดูถูกฉันเหรอ คนอย่างฉันจะตายคาท้องผู้หญิงได้ยังไง?" เอเลนหัวเราะคิกคักที่อีกด้านแล้วพูด

"เรื่องของฉันจัดการได้หรือยัง?" หยางป๋อพูดถึงเรื่องที่เขาขายวัสดุทนความร้อนสูงพิเศษจะได้ยกเว้นภาษีและยังได้เงินอุดหนุนอีก

แม้ว่าสหภาพและจักรวรรดิ์จะมีจุดอ่อนหลายด้าน แต่ในด้านเทคโนโลยีขั้นสูงนั้นมีนโยบายสนับสนุนมากมาย

แน่นอนว่าคนที่ได้เงินต้องรู้กฎกติกา

เหมือนอย่างหยางป๋อได้เงินอุดหนุนจากรัฐบาล ครึ่งหนึ่งต้องคืนให้เอเลน

แน่นอนว่าเบื้องหลังเอเลนไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว เขาได้รับแค่ส่วนน้อยนิดเดียว

นี่คือวิธีหนึ่งที่ตระกูลใหญ่และบริษัทใหญ่ใช้ดูดงบประมาณของจักรวรรดิ์

ในจักรวรรดิ์สุ่ยหลานยังดีหน่อย อย่างไรก็เป็นประเทศของฝ่าบาท

แต่ถึงอย่างนั้นก็ห้ามไม่ได้ เงินอุดหนุนนี้ก็ไม่อาจหยุดได้

ในสหภาพนั้นยิ่งแย่ พวกนั้นเล่นจนเป็นศิลปะ

เช่นเปิดบริษัทที่อ้างว่าเป็นไฮเทค แล้วรับเงินอุดหนุน สุดท้ายก็ล้มละลาย

แม้แต่รัฐบาลอยากจะเรียกเงินอุดหนุนคืนก็ทำไม่ได้ เพราะเงินพวกนี้ในบัญชีแสดงว่าใช้ในการดำเนินธุรกิจ

"ได้สิ แน่นอนว่าได้"

"แกยื่นเรื่องตามขั้นตอน เอกสารฉันจะติดต่อทันที แต่พูดตามตรง บริษัทไฮเทคของแกแทบไม่มีต้นทุนเลย ก็แค่ใช้พลังพิเศษของแก"

"พลังพิเศษของฉันไม่ใช่ต้นทุนงั้นเหรอ ใครกล้าไม่ให้เงินอุดหนุนฉัน ฉันจะเอาพลังพิเศษฟาดหัวให้ดูว่ามีต้นทุนไหม" หยางป๋อที่กระตือรือร้นในเรื่องนี้เพราะไม่ใช่เงินน้อยๆ

ทุกคนรู้ว่าอุตสาหกรรมไฮเทคต้องใช้เงินวิจัยมาก แม้แต่ในยุคระหว่างดาวก็เช่นกัน ยิ่งในยุคนี้ยิ่งใช้เงินมากขึ้น

ดังนั้นเงินอุดหนุนด้านนี้สูงสุดถึง 20% ของราคาขาย

เพราะของไฮเทคในช่วงแรกที่นำมาใช้ ราคาต้องแพงมาก

ด้านหนึ่งคือในด้านการประยุกต์ใช้ยังไม่มีการพัฒนามาก ทำให้ต้นทุนการผลิตเพิ่มขึ้น

อีกด้านหนึ่งคือค่าใช้จ่ายในการวิจัยและพัฒนาเมื่อกระจายลงมาก็สูงมาก

"แกนี่ได้เงินพวกนี้เกือบจะกำไรล้วนๆ เลย"

"พวกแกนี่แหละที่ไร้ยางอายได้กำไรล้วนๆ ฉันอย่างน้อยยังต้องใช้พลังพิเศษ พวกแกแค่ขยับปากก็ได้เงินแล้ว"

"ช่วยไม่ได้ พวกเรามีครอบครัวต้องเลี้ยงดู แกก็รู้ว่าเงินเดือนข้าราชการพวกเราต่ำมาก ไม่หาเงินทางอื่น พวกเราข้าราชการจะมีผู้หญิงหลายคน จะมียานอวกาศ จะมีคฤหาสน์ส่วนตัวได้ยังไง"

"จักรวรรดิ์ต้องพังเพราะพวกแกข้าราชการพวกนี้แน่"

"จะพังก็พังสิ ฉันตายแล้วจะเป็นยังไงก็ช่างมัน"

"คนรักเก่าของแกถามฉันว่าทำไมแกลบเบอร์ติดต่อของพวกเขา?" เอเลนถามอีกด้านหนึ่ง

"แกอย่ามาใส่ร้ายฉัน ฉันไม่มีคนรักเก่าอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ฉันมีภรรยาแล้ว"

"บาร์ต สมองแกมีน้ำเข้าหรือไง แค่ผู้หญิงที่บ้านแก จะทนสภาพร่างกายของแกตอนนี้ได้เหรอ? ทำท่าปลอมๆ!" เอเลนได้ยินคำพูดของบาร์ตก็ด่าออกมาทันที

"ม้าดีไม่กินหญ้าย้อนกลับ เล่นกันมาแล้วก็พอ ติดต่อกันอีกก็ไม่สนุก" หยางป๋อไม่มีทางเลือก ได้แต่พูดแบบนี้

"นี่พอฟังได้หน่อย ดังนั้นพวกเขาถามฉัน ฉันก็ตอบตรงๆ ไปว่าฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน พวกนี้เห็นแกมีเงิน งานก้าวหน้าก็เข้ามาหา ช่วงก่อนหน้านี้ทำไมไม่เห็นถามฉันเลย" เอเลนก็รู้ว่าพวกเขาคบกันในสังคมก็แค่เพื่อความสนุก ต่างฝ่ายต่างได้ความตื่นเต้นใหม่ๆ

จะให้อยู่ด้วยกันตลอดได้ยังไง พอเบื่อก็เปลี่ยนคู่ใหม่

"แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่สนุกแล้ว ต่อไปนี้ฉันจะกลับตัวกลับใจ เป็นคนดี!"

"ฉันว่าแกหมดแรงแล้วละ ใช้พลังพิเศษมากเกินไปใช่ไหม? หรือว่าฝึกพลังพิเศษจนร่างกายมีปัญหา?" ตอนนี้เอเลนสงสัยอย่างหนักว่าร่างกายของบาร์ตมีปัญหา เพราะบาร์ตอายุยังน้อยก็เป็นผู้แข็งแกร่งด้านพลังพิเศษ ต้องแลกมาด้วยอะไรบางอย่างแน่

"อย่ามาพูดเหลวไหล ร่างกายฉันไม่มีปัญหาอะไรทั้งนั้น"

"เฮ้ย แกจะกลับตัวกลับใจจริงๆ เหรอวะ"

"แกจะคิดยังไงก็ตามใจ!"

หลังจากเอเลนจบการสนทนากับบาร์ต เขาก็ลูบคางแล้วติดต่อหัวหน้าตระกูลของตน: "คุณปู่ ทางบาร์ตจะยื่นขอเงินอุดหนุนโครงการไฮเทค!"

"ข้ารู้แล้ว!" เสียงหนึ่งดังมาจากอีกด้านของเครื่องสื่อสาร

"ร่างกายของบาร์ตคงมีปัญหาแล้ว น่าจะเป็นเพราะบังคับเพิ่มพลังพิเศษ!" เอเลนพูดอีก

"หนักแค่ไหน?"

"ผมไม่แน่ใจ แค่รู้ว่าแต่ก่อนชอบออกไปเที่ยวกับผม แต่ตอนนี้เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน ไม่ชอบออกไปเที่ยวแล้ว?" เอเลนงุนงง

"ด้านอื่นไม่รู้ แต่เรื่องเที่ยวเตร่นั่น เขาคงไม่ได้เปลี่ยนนิสัย!" ปู่ของเอเลนรู้เรื่องของบาร์ตมากกว่า

"มีอะไรที่ผมไม่รู้หรือ?"

"ช่วงก่อนหน้านี้มีผู้หญิงคนหนึ่งมาจากสหพันธ์เฟยหง ถูกพ่อบ้านของบาร์ตรับไปแล้ว ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่บ้านของบาร์ต!"

"แล้วมันมีปัญหาอะไร?"

"พอเจอผู้หญิงคนนั้นแกก็จะเข้าใจเอง นอกจากนี้เขายังมีความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนกับองค์หญิงบางพระองค์ของราชวงศ์อีกด้วย"

"แล้วทำไมเขาต้องทำแบบนี้?"

"แกคิดว่าทุกคนจะไม่รักษาหน้าเหมือนแกหรือไง?"

"ฉันไม่รักษาหน้าตรงไหน?"

"ครั้งนี้บาร์ตเก็บน้อยลง 10% เพราะนี่เป็นเงินอุดหนุนระยะยาว"

"เฮ้ย คุณปู่เห็นดีกับบาร์ตด้วยเหรอ?"

พ่อบ้านเจอร์รี่ได้ยินคุณชายของตนคุยกับคุณชายเอเลนเสร็จก็สั่งตน: "พ่อบ้าน จำไว้ว่าต้องยื่นเอกสารที่เกี่ยวข้อง แล้วหุ่นรบที่สั่งซื้อจะมาถึงเมื่อไหร่?"

"หุ่นรบฝึกหัดอีกประมาณครึ่งเดือนถึงจะมาถึง หุ่นรบระดับสูงอีกประมาณสองเดือน" พ่อบ้านเจอร์รี่ตอบ

"งั้นก็ได้ พอหุ่นรบฝึกหัดมาถึงก็ให้อากาเธ่ จัดการ ช่วงนี้เด็กคนนั้นเป็นยังไงบ้าง?" หยางป๋อถามอีก

"เขากำลังใช้เครื่องจำลองการฝึกหุ่นรบคัดกรองคนที่มีพรสวรรค์ แต่ประชากรในดินแดนของเรามีน้อยเกินไป" พ่อบ้านเจอร์รี่รายงาน

"งั้นก็ส่งเสริมให้ทุกคนมีลูก เดี๋ยวคุณวางนโยบายให้รางวัล มีลูกคนหนึ่งให้เงินเท่าไหร่ หรือให้บ้านอะไรแบบนี้"

"ครับ" พ่อบ้านเจอร์รี่ได้ยินคุณชายบาร์ตพูดแบบนี้ถึงรู้สึกว่าคุณชายบาร์ตเป็นเจ้าที่ดินที่มีความสามารถ

"นายไปทำงานเถอะ"

"ครับ!" พ่อบ้านเจอร์รี่ก็ไปทำงานของตน

จากนั้นหยางป๋อก็ให้หนิงเสวียกับไป๋ลู่ฝึกการต่อสู้หุ่นรบด้วยกัน

หลังจากฝึกการต่อสู้หุ่นรบเสร็จ จางป๋อเจิ้นก็ส่งข้อความมา: คุณจิ๋ว รบกวนปรมาจารย์อีกครั้ง ผมรวบรวมวัตถุดิบทำยาชุดใหม่มาแล้ว

หยางป๋อตอบทันที: ไม่มีปัญหา

จางป๋อเจิ้นที่ดาวซันเหยว่เห็นคุณจิ๋วตอบตกลงอย่างรวดเร็วก็โล่งใจ รีบส่งข้อความ: ต้องขอบคุณคุณจิ๋วมาก ผมไม่ปิดบัง มีลูกค้าที่มีศักยภาพหลายคน พอรักษาความสัมพันธ์กับลูกค้าพวกนี้ได้ จะเป็นประโยชน์มากเวลาคุณจิ๋วจะซื้อของบางอย่างในอนาคต

คุณจิ๋ว: งั้นก็ต้องขอบคุณคุณจางแล้ว ขอให้เราร่วมมือกันอย่างราบรื่น

จากนั้นสองคนก็นัดวางวัตถุดิบไว้ที่ไหนสักแห่งพรุ่งนี้

"คราวนี้คุณจิ๋วตกลงเร็วขนาดนี้ คงต้องการซื้อของที่ไม่ธรรมดาแน่" จางป๋อเจิ้นส่งนาฬิกาข้อมือให้หนิวป๋อพูด

หนิวป๋อพยักหน้า: "จริงๆ แล้วนี่ก็เป็นเรื่องดี ถ้าอีกฝ่ายต้องการเครดิตหรือโลหะพลังงาน เราก็จะลำบาก!"

"แถมตอนคุณชายจะซื้ออุปกรณ์พวกนี้ในนามของดาวเคราะห์แล้วถูกขโมย ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณชายเลย นั่นก็คือคุณชายไม่ต้องเสียเงินสักบาท ก็จ่ายบิลของคุณจิ๋วได้"

จางป๋อเจิ้นได้ยินคำนี้ก็หัวเราะ: "ในรัฐบาลก็ไม่ควรมีเงินมากเกินไป ไม่งั้นนักการเมืองพวกนี้ก็คิดแต่จะใช้เงินยังไง!"

"คุณชายชาญฉลาด!" หนิวป๋อพยักหน้า

"การประมูลครั้งนี้ฉันตัดสินใจถ่ายทอดสดทั่วเครือข่าย หนิวป๋อคิดว่าความคิดนี้เป็นยังไง?"

"ความคิดนี้ของคุณชายดีมาก สามารถให้คนเห็นคุณค่าของดาวเคราะห์เรา พูดให้ถูกคือเห็นคุณค่าของคุณชาย"

"สำคัญคือตอนนี้ฉันต้องการชื่อเสียงมาก อีกอย่างก็ต้องการผลประโยชน์เพื่อดึงดูดคนอื่น สำหรับคนสำคัญบางคน ฉันจะใช้ยาพันธุกรรมราคาต่ำกว่าท้องตลาดดึงดูดพวกเขา"

หนิวป๋อพยักหน้าเมื่อได้ยิน: "หลังการประมูลครั้งนี้ คุณชายก็จะพลิกสถานการณ์ได้เลย ไม่ต้องกลัวการคำนวณของตระกูลอีก"

"แต่ก็จะถูกคนอื่นจับตามอง เพราะตลาดยาพันธุกรรมก็มีแค่นี้" จางป๋อเจิ้นส่ายหัว

"ความปลอดภัยสำคัญที่สุด ต้องรับประกันว่าการประมูลครั้งนี้จะดำเนินไปตามปกติ ฉันรู้สึกว่ามีคนไม่อยากให้ฉันจัดการประมูลครั้งนี้สำเร็จ"

"ครับ!"

(จบบท)