บทที่ 626 เจ้าก็เป็นอัจฉริยะ
บทที่ 626 เจ้าก็เป็นอัจฉริยะ "เฮ้ มีค่าร้อยกวนแล้วไง" เห็นเอี้ยนซื่อลู่มองตนด้วยสายตาท้าทาย นิสัยดุในใจหวังจี๋ก็ "พรวด" ขึ้นมา เขาแข็งคอไม่ยอม "ใครบอกว่าข้าเป็นได้แค่แต่งกวีดื่มสุรา ข้าเก่งที่สุดคือไม่ว่าเรียนอะไร ล้วนเร็วกว่าเจ้าเอี้ยนคงกุย" เอี้ยนซื่อลู่เบิกตา "เฮอะ เจ้าช่างเป็นคางคกอ้าปาก คุยใหญ่...
