บทที่ 534 ศิษย์ทรยศ

【แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ】

【แค่ คอมเมนต์ ก็เหมือนการให้กำลังใจแล้วนะครับ รบกวน comment กันหน่อยน๊า ;-;】

【Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย】

บทที่ 534 ศิษย์ทรยศ

“……”

“เอาเถอะ ฉันคงคิดมากไปเอง”

ภายในร้านขายของเก่า ไรอันตรวจดูไอเทมจากการเปิดกล่องครั้งที่สอง ความร้อนรุ่มในสมองที่เคยพลุ่งพล่านค่อย ๆ สงบลง

เขาเงยหน้าขึ้นมองแผงข้อมูล คะแนนชื่อเสียงที่ลดลงอย่างรวดเร็วทำให้รู้สึกเจ็บจี๊ดในใจ

【ค่าชื่อเสียง】：584355

“ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ สะสมค่าชื่อเสียงไป น่าจะคุ้มกว่า”

ไรอันสูดหายใจลึก ๆ เพื่อปลอบโยนตัวเอง เขาพยายามอย่างหนักที่จะเบี่ยงเบนความสนใจจากแผงแลกเปลี่ยนของระบบ แล้วก็พึมพำเบา ๆ

“แค่ขยันสะสมค่าชื่อเสียง สักวันฉันก็ต้องเปิด【กล่องสมบัติทองคำ】ได้”

ขณะปลอบใจตัวเอง พร้อมกับระงับความอยากเปิดกล่องสมบัติต่อไป ไรอันหันไปมองการ์ดตัวละครสองใบใหม่ในช่องเก็บของ ดวงตาเป็นประกาย

……

“อัลตรอน รายงานสถานการณ์ของวิชั่นหน่อย”

ตึกอเวนเจอร์ส โทนี่เดินออกมาจากห้องทดลอง แล้วสั่งการไปยังปัญญาประดิษฐ์ที่คอยตรวจสอบทุกอย่างในล็อบบี้

“ครับ คุณสตาร์ค”

เมื่อได้ยินคำสั่งของโทนี่ อัลตรอนพยักหน้าเบา ๆ ราวกับมนุษย์ แสงสีฟ้าอ่อน ๆ ในดวงตาส่องประกายวาบ

ทันใดนั้น จอภาพเสมือนจริงก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ

วิดีโอที่ฉายบนจอ แสดงให้เห็นการต่อสู้ของจอนนี่ที่กลายเป็นวิชั่น และสมาชิกแฟนแทสติกโฟร์อย่างชัดเจน

“พลังของอัญมณีแห่งจิตใจดูเหมือนจะเปลี่ยนโครงสร้างร่างกายของวิชั่น……”

ภาพบนจอแสดงให้เห็นวิชั่นกำลังต่อสู้กับสมาชิกแฟนแทสติกโฟร์ที่เหลืออีกสามคน เขาใช้ความสามารถพิเศษต่าง ๆ อย่างเต็มที่ เมื่อเดอะติงพุ่งเข้าชน วิชั่นควบคุมร่างกายลอยขึ้นกลางอากาศได้อย่างง่ายดาย ต่อมา เมื่อเจอกับแขนยางยืดของมิสเตอร์แฟนตาสติก ร่างกายของเขากลับทะลุผ่านไปได้ราวกับเงา

“ทำให้เขามีความสามารถในการเปลี่ยนความหนาแน่นของร่างกายได้ตามใจชอบ จากการต่อสู้กับแฟนแทสติกโฟร์ก่อนหน้านี้ วิชั่นแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการทะลุผ่านวัตถุได้อย่างไม่ยากเย็น และอาจเป็นเพราะร่างกายของวิชั่นมาจากจอนนี่สตอร์ม ทำให้เขามีพลังเปลวเพลิงความร้อนสูง……”

ภาพบนจอแสดงให้เห็นวิชั่นเผชิญหน้ากับสนามพลังอำพรางที่ซูซานสร้างขึ้น ขณะที่อัลตรอนอธิบาย อัญมณีแห่งจิตใจที่ฝังอยู่บนหน้าผากของวิชั่นได้ยิงลำแสงร้อนจัดใส่สนามพลังนั้น

“ตามที่ด็อกเตอร์รี๊ดกล่าว อุณหภูมิของลำแสงที่วิชั่นยิงออกมานั้นสูงเกือบเท่ากับอุณหภูมิสูงสุดของฮิวแมนทอร์ช เห็นได้ชัดว่าอัญมณีแห่งจิตใจไม่ได้แค่ให้ชีวิตใหม่แก่จอนนี่ แต่ยังเพิ่มพลังให้เขามากขึ้นอีกด้วย”

“ดูเหมือนจะไม่เลวเลยนะ” โทนี่เงยหน้าขึ้นมองวิชั่นที่กำลังใช้ความสามารถอย่างคล่องแคล่วบนหน้าจอ เขาเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะถามต่อว่า “แล้วเรื่องความทรงจำล่ะ เขายังจำตัวตนเดิมของตัวเองได้ไหม?”

แม้ปัจจุบันวิชั่นจะควบคุมพลังตัวเองได้แล้ว แต่โทนี่ก็ไม่ลืมว่า อีกด้านหนึ่งของวิชั่นคือ ฮิวแมนทอร์ช แห่งแฟนแทสติกโฟร์

“ยังเลยครับ”

อัลตรอนส่ายหน้าเบา ๆ เป็นคำตอบ

“ถึงแม้แฟนแทสติกโฟร์จะพยายามเล่าเรื่องราวในอดีตให้วิชั่นฟังแล้ว แต่ก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ เห็นได้ชัดว่า พลังมหาศาลของอัญมณีแห่งจิตใจ แม้จะปลุกวิชั่นให้ตื่นขึ้นมาได้ แต่กลับส่งผลกระทบต่อความทรงจำเดิม ๆ ของวิชั่น หรือจอนนี่ ฮิวแมนทอร์ช”

“แต่ถึงจะสูญเสียความทรงจำในฐานะฮิวแมนทอร์ชไป วิชั่นก็ไม่ได้มีปัญหาเรื่องการเข้าสังคมเลย ยิ่งกว่านั้น ด้วยพลังของอัญมณีแห่งจิตใจ เขากลับปรับตัวเข้ากับโลกปัจจุบันได้ไวมาก”

“นั่นอาจจะเป็นเรื่องดีสำหรับจอนนี่…”

ภายในอาคารอเวนเจอร์ส ขณะโทนี่และอัลตรอนกำลังพูดคุยเรื่องวิชั่นอยู่นั้น นาตาชาก็เข้ามาร่วมวงสนทนาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเบา ๆ

“คุณกลับมาเมื่อไหร่เนี่ย?”

โทนี่หันไปมอง เห็นนาตาชาก้าวเดินเข้ามาอย่างเชื่องช้า ท่าทางเย้ายวน มาหยุดอยู่ตรงหน้า

“เพิ่งมาถึงเอง”

เงยหน้ามองหน้าจอโปรเจคเตอร์ที่อัลตรอนฉาย นาตาชาเหลือบมองวิชั่นครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อว่า “พวกคุณคุยกันเรื่องความทรงจำของวิชั่นกับจอนนี่ใช่ไหมคะ?”

จากคำตอบของนาตาชา โทนี่เข้าใจว่าเธออยู่ที่นี่มาระยะหนึ่งแล้ว แต่สิ่งที่เขาสนใจมากกว่าคือปฏิกิริยาของเธอที่มีต่อวิชั่นในฐานะฮิวแมนทอร์ช

สังเกตเห็นสีหน้าโทนี่ นาตาชาจึงรีบอธิบาย “พวกคุณคงเข้าใจดีนะคะว่านิสัยจอนนี่นั้น แม้จะไม่ใช่คนเลว แต่ก็มักสร้างปัญหาไม่จำเป็นบ่อย ๆ ในยุคแฟนแทสติกโฟร์ เขาก็สร้างปัญหาไม่จำเป็นหลายครั้ง เพราะนิสัยนั่นแหละค่ะ แถมยังก่อให้เกิดความเสียหายอีกด้วย แต่พอมาเป็นวิชั่นแล้ว ฮิวแมนทอร์ชที่เคยดื้อดึงกลับกลายเป็นคนใช้เหตุผลมากขึ้น สำหรับซูเปอร์ฮีโร่แล้ว นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่ดีที่สุดเลยค่ะ”

ในมุมมองของสมาชิกแฟนแทสติกโฟร์ การเปลี่ยนแปลงของจอนนี่ทำให้พวกเขาปรับตัวได้ยาก ต้องใช้เวลาทำความเข้าใจ

ส่วนนาตาชาแล้ว วิชั่นที่ใช้เหตุผลนั้น มีประโยชน์มากกว่าฮิวแมนทอร์ชที่เอาแต่ใจตัวเองอย่างเห็นได้ชัด

ถึงแม้ชีลด์จะยุบไปแล้ว แต่พฤติกรรมของสายลับมือฉมังก็ยังฝังแน่นอยู่ในความคิดของนาตาชา

“อาจจะอย่างนั้นนะ……”

เมื่อได้ยินเหตุผลของนาตาชา โทนี่ถึงกับอึ้ง ไม่รู้จะตอบอย่างไร

เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จึงเปลี่ยนเรื่องไปพูดถึงเผิงไหลแทน

“ว่าแต่ อาจารย์ยิปกับพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง?”

หลังจากเหตุการณ์【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】 อาจารย์ยิปถึงจะรอดชีวิต แต่สภาพร่างกายก็ไม่ค่อยดีนัก โดยเฉพาะตราผนึก【ปีศาจต่างมิติ】 บนตัว การใช้พลังบ่อยครั้งทำให้ตราผนึกไม่เสถียร เกือบจะเกิดปัญหาใหญ่แล้ว

“อาซิงพาอาจารย์ยิปกับอาโปที่ยังหลับใหล กลับไปเผิงไหลแล้ว”

นาตาชาตอบโทนี่ อธิบายสถานการณ์ของอาจารย์ยิปและคนอื่น ๆ ให้ฟัง

“ตามที่อาซิงเล่า ก่อนหน้านี้ อาโปที่ฟื้นขึ้นมาพร้อมเศษวิญญาณเซียน แม้จะกลืนกิน【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ได้สำเร็จ แต่พลังนั้นกลับเป็นภาระหนักอึ้งสำหรับเขา โดยเฉพาะ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ที่อาโปกลืนลงไปนั้น มันไม่ยอมนิ่งเฉย เพราะฉะนั้น หลังจากไตร่ตรองดีแล้ว อาซิงจึงตัดสินใจพาอาจารย์ยิปที่บาดเจ็บ และอาโปที่กำลังหลับใหล กลับไปยังเผิงไหล เพื่อขอความช่วยเหลือจากเหล่าเซียนที่นั่น”

“นี่มันข่าวที่ลำบากใจเหลือเกิน”

โทนี่ทำหน้าเครียดเมื่อได้ยินคำตอบจากนาตาชา

การจากไปของอาซิงและพวกไม่ได้อยู่นอกเหนือความคาดหมายของโทนี่ แต่เมื่อนึกว่าการจากไปของพวกเขา หมายถึงกำลังรบของเผิงไหลที่เขาพึ่งพาอยู่ก็หายไปด้วย เขาก็อดรู้สึกหดหู่ใจไม่ได้

เพราะโทนี่ไม่ลืม ว่า【จ้าวศักดิ์สิทธิ์】ยังคงคุกคามเหล่าอเวนเจอร์สโลก และโลกทั้งใบอยู่เสมอ

“หวังเพียงว่า ทางสถาบันจะมีข่าวดีมาบ้างนะ”

ใจโทนี่แล่นผ่านความคิดฉับพลัน แต่เขาก็ไม่ได้วางแผนจะพึ่งพาใครเพียงฝ่ายเดียว โทนี่หันไปมองอัลตรอนตรงหน้า แววตาของเขาสั่นไหวเล็กน้อย

เพื่อรับมือกับภัยคุกคามจาก【จ้าวศักดิ์สิทธิ์】 โทนี่ไม่เคยทิ้งแผนการของตน

และอัลตรอน นั่นคือจุดเริ่มต้น และเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่สุดของแผนการนี้

……

“ล้มเหลว!”

ยุโรปตะวันตก ภายในฐานทัพไฮดร้าที่พังพินาศ

เปโตรที่เคลื่อนไหวรวดเร็วราวเงา กลับมาถึงฐานทัพ มองวันด้าที่นั่งเงียบ ๆ แล้วพูดว่า

“จากข่าว ดูเหมือนว่าเหล่าอเวนเจอร์จะเอาชนะ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ได้แล้ว”

ตูม——

ได้ยินข่าวร้ายจากเปโตร แสงสีแดงวาบขึ้นในดวงตาของวันด้า ทันใดนั้น รูโหว่ขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนผนังฐานทัพที่แข็งแกร่งข้างกายเธอ

“เป็นไปไม่ได้ ด้วยพลังของ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】 เหล่าอเวนเจอร์จะทำได้ยังไง……”

เพราะเคยต่อสู้กับ【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】มาก่อน วันด้าและเปโตรจึงรู้ดีถึงความแข็งแกร่งของมัน แต่สิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังและน่ากลัวเช่นนั้น กลับพ่ายแพ้ต่อเหล่าอเวนเจอร์ ผลลัพธ์เช่นนี้ ทำให้พี่น้องทั้งสองรู้สึกสิ้นหวังอย่างที่สุด

“แม้แต่【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ยังเอาชนะเหล่าอเวนเจอร์สไม่ได้ เราจะมีหวังแก้แค้นบ้างไหมเนี่ย?”

“มีสิ ฉันรับรองเลย”

เมื่อสบกับสายตาสิ้นหวังของวันด้าผู้เป็นน้องสาว ควิกซิลเวอร์เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจึงให้คำมั่นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

แม้ปากบอกปลอบโยนวันด้า แต่ลึก ๆ ในใจของเปโตรก็รู้สึกถึงความสิ้นหวังอย่างที่สุดเช่นกัน

พลังของเหล่าอเวนเจอร์สนั้นเหนือกว่าจินตนาการ ถึงแม้ทั้งสองจะได้รับพลังเหนือธรรมชาติจากการทดลองของไฮดร้า แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอเวนเจอร์สที่เอาชนะแม้แต่【สุดยอดสิ่งมีชีวิต】ได้ เปโตรก็ยังไม่มีความมั่นใจแม้แต่น้อย

“หนุ่ม ๆ ดูท่าพวกเธอจะกำลังหนักใจอยู่ไม่น้อยสินะ?”

ทว่า ขณะที่วันด้าและเปโตรกำลังสิ้นหวังอยู่ในฐานทัพไฮดร้า เสียงทุ้มต่ำของคนชรา ก็ดังขึ้นข้างหูทั้งคู่

“ใครน่ะ?!”

ได้ยินเสียงที่ดังขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว เปโตรรีบเก็บซ่อนความสิ้นหวังในดวงตา แล้วมองไปยังทิศทางที่เสียงดังมาด้วยสีหน้าระมัดระวัง

ฉึก ฉึก ฉึก——

“ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นหรอกหนุ่ม ๆ ……”

ท่ามกลางสายตาจับจ้องของพี่น้องทั้งสอง พร้อมกับเสียงล้อรถเสียดสีพื้นถนน เงาผอมแห้งของชายชราที่นั่งอยู่บนรถเข็น ก็ค่อย ๆ ปรากฏตัวต่อหน้าเปโตรและวันด้า

“ฉันก็แค่คนแก่ใกล้ตาย ร่างกายครึ่งหนึ่งก็ฝังอยู่ในดินไปแล้ว ไม่คุ้มหรอกที่จะต้องระแวงฉันขนาดนี้”

บนรถเข็น คนชราค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นใบหน้าเหี่ยวย่น ผอมโซ ดวงตาพร่าเลือนเหลือบมองไปยังเปโตรและพวกพ้อง ริมฝีปากแห้งกร้านเปล่งเสียงหัวเราะแหบพร่า เหมือนเสียงไม้แห้งกรอบแตก

“คุณเป็นใคร?”

ถึงแม้ร่างกายผอมบางราวกับกระดูกของคนชราจะดูเหมือนล้มได้ง่าย ๆ เพียงแค่ใครผลักเบา ๆ

แต่เปโตรไม่ได้มองข้ามวิธีการที่คนชราปรากฏตัวขึ้นมา

ที่นี่คือฐานลับของไฮดร้า การที่คนชราบนรถเข็นสามารถเข้ามาได้โดยที่พี่น้องสองคนไม่รู้ตัว มันผิดปกติอย่างแน่นอน

“ฉันเหรอ? ฉันก็แค่คนแก่ที่โกรธแค้นเท่านั้นเอง”

คนชราค่อย ๆ หันหัวผอมโซจนดูคล้ายโครงกระดูกไปมา ตอบคำถามของเปโตรด้วยน้ำเสียงแหบพร่าปนความเศร้า “ฉันรู้สึกได้ถึงอารมณ์คล้าย ๆ กันจากพวกเธอ เลยตามมา”

“โกรธแค้น”

เมื่อได้ยินคำตอบ แววตาของเปโตรฉายแววลังเล เขาเชื่อมโยงความโกรธแค้นกับคนชราผอมแห้งตรงหน้าไม่ได้เลย

“ดูเหมือนพวกเธอจะไม่ค่อยเชื่อคำพูดของคนแก่คนนี้สักเท่าไหร่สินะ”

ชายชราค่อย ๆ เข็นรถเข็นเข้าใกล้เปโตรและพวกพ้อง เงยหน้าผอมแห้งขึ้นมองพี่น้องทั้งสอง เผยให้เห็นริมฝีปากที่ไร้ฟัน รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยริ้วรอยดูน่ากลัวปรากฏขึ้นบนใบหน้า “หนุ่ม ๆ อย่าคิดว่าความแค้นเป็นของคนรุ่นพวกเธอเท่านั้น ความจริงแล้วความแค้นไม่เลือกวัย เช่นเดียวกับฉันคนนี้...”

“ฉันเคยรับศิษย์มาคนหนึ่ง แม้มันจะดื้อด้าน ไม่ค่อยเชื่อฟัง แถมยังไม่สนใจคำเตือนของฉัน ทรยศอาจารย์หนีไปตามหาพลังที่ยิ่งใหญ่กว่า แต่ถึงจะเนรคุณขนาดไหน มันก็ยังเป็นศิษย์ฉันอยู่ดี ดังนั้น ถ้าจะต้องกำจัดมัน ก็ควรเป็นฉันที่ลงมือเอง ไม่ใช่ให้คนอื่นมาฆ่ามันเสียก่อน”

“ศิษย์?”

สำหรับชาวต่างชาติแล้ว คำว่า ‘ศิษย์’ หรือ ‘ลูกศิษย์เนรคุณ’ ดูจะซับซ้อนเกินไปหน่อย

โชคดีที่วันด้าอยู่ข้างควิกซิลเวอร์ แสงแดงในดวงตาของวันด้าสั่นไหวเล็กน้อย แล้วเธอก็เข้าใจ จึงเอ่ยขึ้นทันที

“งั้นหมายความว่า คุณต้องการแก้แค้นใช่ไหมคะ?”

“ไม่”

คนชราส่ายหน้าอย่างไม่คาดคิด ตรงกันข้ามกับคำถามของวันด้า

“ฉันไม่ได้มาแก้แค้น แค่อยากจะหาคนฆ่าลูกศิษย์เนรคุณของฉัน แล้วก็จะขอบคุณพวกเขาสักหน่อย”

เมื่อพูดถึงคำว่า ‘ขอบคุณ’ คนชรายิ้มจนเห็นเหงือก ใบหน้าที่เต็มไปด้วยริ้วรอยย่นทำให้ขนลุกซู่

แม้แต่วันด้าและพี่น้องควิกซิลเวอร์ ที่ล้วนมีพลังเหนือธรรมชาติ ก็อดรู้สึกหนาวสั่นไม่ได้เมื่อเห็นรอยยิ้มน่ากลัวนั้น

เห็นได้ชัดว่า ‘คำขอบคุณ’ ของชายชรา ไม่ใช่แค่คำขอบคุณทั่วไปแน่

เปโตรตกใจกับคำตอบ จึงอดถามไม่ได้

“คุณต้องการแก้แค้นใคร?”

บนรถเข็น คนชราผอมแห้งหันหน้าลงมองควิกซิลเวอร์อย่างจับจ้อง ก่อนจะกระซิบเสียงแหบพร่าเหมือนใบไม้ร่วงโรยว่า “มีคนจากเก้าอเวจีมาหาข้า บอกว่าคนฆ่าศิษย์ของอฉันอยู่ที่นิวยอร์ก”

“นิวยอร์ก?!”

วันด้าผงะ ชื่อที่คุ้นเคยทำให้แสงแดงในดวงตาของเธอแปรปรวนอีกครั้ง

เปโตรวางมือลงบนไหล่ของวันด้าเบา ๆ เพื่อปลอบประโลม เขาเองก็ใจไม่สงบเช่นกัน ก่อนจะถามคนชราอย่างนุ่มนวลว่า “แล้วไม่ทราบว่า ศิษย์ที่คุณพูดถึงนั้นคือใครเหรอครับ?”

“ชื่อจริงของศิษย์คนนั้น ฉันจำไม่ค่อยได้แล้ว เพราะนานมากแล้ว แต่ฉันได้ยินมาว่า หลังจากนั้นมันออกไปเที่ยวไปทั่วโลก และได้ฉายาที่น่าเกรงขาม ดูเหมือนจะชื่อว่า ‘เทพเมฆาอัคคี’”

(จบตอน)

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_