บทที่ 5 : โลกที่ถูกสาปแช่ง

ตรอกด้านหลังบาร์มืดสนิท มืดพอที่จะซ่อนความชั่วร้ายทุกประเภทไว้ได้กลิ่นคาวเลือดอบอวลอยู่ในอากาศ ราวกับเป็นส่วนหนึ่งของสถานที่นี้ตลอดไป อเล็กซ์รู้ว่าสถานที่แห่งนี้คือที่ที่แก๊งในบาร์จัดการกับศัตรูของพวกเขา อย่างไรก็ตาม มันก็เหมาะสำหรับการพูดคุยอย่างลับๆ เพราะไม่มีใครจะเข้ามาขัดจังหวะพวกเขา นอกจากหนูที่กำลังกัดกินซากศพในตรอก ก็ไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นใดที่ยังเหลืออยู่

"ฉันต้องการเสบียงและข้อมูล" อเล็กซ์พูดตรงไปตรงมาโดยไม่เสียเวลา

"ฮ่าๆ ฉันชอบคนตรงๆ บอกมาสิ นายต้องการอะไร ฉันจะให้ราคาที่ดีที่สุด" นิค ฟิวรี่พูดพลางจุดบุหรี่

"น้ำมันแปดถัง ปืนลูกซองสองกระบอก ปืนกลมือสองกระบอก กระสุนอย่างละสองพันนัด และข้อมูลเกี่ยวกับอเวนเจอร์ส"

สีหน้าของนิค ฟิวรี่ยังคงนิ่งเฉย จนกระทั่งได้ยินคำว่า "อเวนเจอร์ส" ใบหน้าของเขาก็แข็งทื่อสายตาจับจ้องไปที่อเล็กซ์ มือที่ถือบุหรี่สั่นเล็กน้อย บรรยากาศรอบตัวตึงเครียดขึ้นทันที อากาศดูเหมือนหนักอึ้งขึ้นพร้อมกับกลิ่นโลหะจางๆ

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง นิค ฟิวรี่หัวเราะแห้งๆ พลางชี้นิ้วมาที่อเล็กซ์ "ดูเหมือนว่านายจะศึกษาฉันมาดี แต่ฉันรู้ว่านายไม่ได้มาหาฉัน แล้วเป้าหมายของนายคืออะไร?"

"มันไม่เกี่ยวกับนาย ฉันจะจ่ายให้อย่างงาม"

"ฮ่าๆ อย่างงาม? ในโลกที่ถูกสาปแช่งนี้ นายคิดว่าฉันไม่รู้ค่าของเงินเหรอ? ทุกอย่างมันจบแล้ว โลกทั้งโลกกำลังล่มสลาย"

คำพูดของอเล็กซ์เหมือนจี้จุดเจ็บลึกในใจของนิค ฟิวรี่ เขาหัวเราะลั่น ร่างกายสั่นสะท้านไปทั้งตัว "ชาร์ลส์ ไอ้ตัวประหลาดนั่น ใช้พลังเวรๆ ของมันควบคุมเหล่าสมาชิกรัฐสภา มันไม่รู้อะไรเลย มันเป็นแค่คนบ้าที่หมกมุ่น! ดูซิ แผ่นดินที่เรายืนอยู่นี่ ความฝันอเมริกันที่ว่า? มันเป็นเรื่องโกหก! อเวนเจอร์สล้มเหลวและเราก็ล้มเหลว ไม่มีใครจะรอดจากหายนะนี้ได้ มีแค่พวกมิวแทนต์ประหลาดพวกนั้นที่ยังดิ้นรนเอาตัวรอดไปวันๆ"

"ใจเย็นก่อนครับ"

"ใจเย็นเหรอ? เราใช้มิสไซล์ แพทริอ็อท ฆ่ากัปตัน!" นิค ฟิวรี่คำราม เสียงของเขาเหมือนสัตว์ที่บาดเจ็บ เขาไม่มีทางอื่นในการแสดงความแค้นต่อศัตรู นอกจากการคำรามอย่างหมดหวัง

"ฉันบอกว่า ใจเย็น" อเล็กซ์พูด พลางดึงปืนพกออกมาจากเสื้อคลุม

นิค ฟิวรี่หยุดนิ่งเมื่อเห็นปากกระบอกปืนจ่อหน้า บรรยากาศเงียบงันจนได้ยินเพียงเสียงลมหายใจหนักๆ ของนิค ฟิวรี่ เสียงเหมือนชายแก่ที่กำลังแตกสลาย

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง นิค ฟิวรี่จึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง "ฉันไม่รู้ว่านายวางแผนอะไร แต่ฉันช่วยนายได้ ฉันจะให้ข้อมูลทั้งหมดที่นายต้องการ รวมถึงอาวุธด้วย โลกนี้มันจะแย่ไปกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว"

พูดจบ เขาหยิบกุญแจออกมา "นี่คือกุญแจไปยังเซฟเฮาส์ของฉันในชานเมือง ข้างในมีทุกอย่างที่นายต้องการ"

"แล้วข้อมูลเกี่ยวกับอเวนเจอร์สล่ะ?" อเล็กซ์ยังไม่รับกุญแจ แต่ถามต่อ

"ฉันไม่ได้เจอกัปตันหรือสตาร์คมานานมากแล้ว ตั้งแต่ได้ยินข่าวการตายของพวกเขา" นิค ฟิวรี่พิงกำแพงก่อนจะค่อยๆ ทรุดตัวลงนั่ง "ต่างจากคนอื่นในอเวนเจอร์ส ฉันมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่สุดกับกัปตัน เขาสอนฉันให้เป็นทหาร"

"ฮาวลิง คอมมานโด?" ปิเอโตรถามแทรกขึ้น

นิค ฟิวรี่เงยหน้ามองปิเอโตร ก่อนพยักหน้า "ใช่ กัปตันเลือกฉันจากคนมากมายและเปลี่ยนชีวิตฉัน พวกเราเป็นกุญแจสำคัญในชัยชนะของสงครามครั้งนั้น เราผ่านสถานการณ์ที่ต้องเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายมานับครั้งไม่ถ้วน บางครั้งถึงขนาดต้องกินเนื้อมนุษย์เพื่อเอาชีวิตรอด"

"พวกคุณกินเนื้อมนุษย์?"

"ใช่ กัปตันสอนฉันเกี่ยวกับวิถีของโลก ทุกอย่างก็เพื่อชัยชนะเท่านั้น"

อเล็กซ์บีบปืนในมือแน่นขึ้น ดูเหมือนว่าโลกใบนี้จะไม่มีอะไรคุ้มค่าให้ช่วยเหลือเลย ไม่มีความยุติธรรม ไม่มีความชั่วร้าย มีแต่กลุ่มคนบ้าที่ไร้ทิศทาง ประธานาธิบดี X ก็เป็นหนึ่งในนั้น เช่นเดียวกับอเวนเจอร์ส

"สิ่งที่ฉันอยากรู้คือ นอกจากมิวแทนต์แล้ว มีพลังเหนือธรรมชาติอื่นๆ อยู่ในโลกนี้ไหม? ไม่ว่าจะเป็นคน สิ่งของ หรือแม้กระทั่งพิธีบูชายัญที่ต้องใช้ชีวิตคนเป็นพัน อย่างอะไรก็ได้" อเล็กซ์ถามคำถามที่เขาอยากรู้ที่สุด

นิค ฟิวรี่หัวเราะ "ฮ่าๆ นายมันบ้าพอๆ กับผู้หญิงคนนั้นที่เคยอ้างว่าฆ่าผู้กำกับของตัวเองด้วย 'เวทมนตร์' นั่นแหละ"

"นายแค่ตอบคำถามของฉันก็พอ"

"นายไม่เข้าใจเหรอ? เรื่องบ้าๆ อย่างลัทธิธอร์หรือเวทมนตร์ของด็อกเตอร์สเตรนจ์ มันก็แค่เรื่องหลอกลวงที่คนพวกนั้นสร้างขึ้นเพื่อเอาชีวิตรอด พวกเขาหลอกโลกและสุดท้ายก็หลอกตัวเอง รู้ไว้เถอะ ในโลกนี้ สิ่งเดียวที่นายไว้ใจได้คือลูกกระสุนในปืนของนายเอง"

คำพูดของนิค ฟิวรี่ทำให้ใจของอเล็กซ์หนักอึ้งยิ่งขึ้น ดูเหมือนว่าในโลกนี้จะไม่มีพลังเหนือธรรมชาติใดๆ จริงๆ ไม่มีแอสการ์ด ไม่มีคามาร์ทาจและถ้าไม่มีสถานที่เหล่านี้ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะตามหาวัตถุเหนือธรรมชาติใดๆ บางทีโลกนี้อาจไม่มีแม้แต่อัญมณีอินฟินิตี้ ไม่ต้องพูดถึงอาวุธอย่าง อัลทิเมต นัลลิไฟเออร์ หรือ คอสมิก คิวบ์

"บอกฉันหน่อย นิค นายกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง? ฉันจำได้ว่านายเคยอยู่ในรายชื่อผู้ต้องการตัว แสดงว่านายเคยสู้กับประธานาธิบดี X เหมือนกันใช่ไหม?"

เมื่อได้ยินคำถามนี้ นิค ฟิวรี่ก้มหน้าลง ร่างกายที่เคยแข็งแรงบัดนี้ดูอ่อนล้าและทรุดโทรม

"ไม่เลย ฉันมันก็แค่คนล้มเหลว ประธานาธิบดี X ไม่มีใครเอาชนะได้ นายไม่เข้าใจหรอก และนายจะไม่มีวันเข้าใจ เมื่อเผชิญหน้ากับเขา เขาจะทำให้สมองนายกลายเป็นวุ้น นายจะต้องทนทุกข์กับความเจ็บปวดที่เหมือนอยู่ในนรก ความลับทั้งหมดของนายจะถูกเปิดเผยให้เขารู้ การต่อต้านของนายก็ไม่ต่างจากการดิ้นรนของมด"

นิค ฟิวรี่กอดหัวตัวเอง ตาข้างเดียวของเขาแดงก่ำ ร่างกายสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้

"แค่นี้เหรอ?" อเล็กซ์ถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ มันยากที่จะจินตนาการว่าศาสตราจารย์ X ในด้านมืดจะน่ากลัวขนาดทำให้นิค ฟิวรี่หวาดกลัวได้ถึงเพียงนี้ ในขณะที่ประธานาธิบดี X ในโลกนี้ยังถือว่าอ่อนแอเมื่อเทียบกับจักรวาลอื่น

"ความสามารถของเขาคือโทรจิตใช่ไหม? ในฐานะมิวแทนต์ ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะไม่มีจุดอ่อน มิวแทนต์ทุกคนล้วนมีข้อบกพร่องในพลังของตัวเอง อย่างเช่นคนที่เปลี่ยนตัวเองเป็นรูปปั้น นายจะบอกว่าความสามารถของประธานาธิบดี X สมบูรณ์แบบไร้ข้อบกพร่องอย่างนั้นเหรอ?"

นิค ฟิวรี่เงียบไปสักพักเหมือนกำลังใช้ความคิด เขาขยี้มือไปมาช้าๆ ก่อนจะพูดว่า

"ไม่แน่เสมอไป ฉันจำได้ว่าเขาไม่ได้เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก หลังจากนั้น ฉันได้ยินมาว่าเขาดูดซับความทรงจำมากเกินไปจนทำให้เกิดบุคลิกซ้อน มันเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นปีศาจ บางครั้งเขาก็ดูสุภาพเรียบร้อย แต่บางครั้งก็สบถด่าอย่างบ้าคลั่ง มีคนเคยเห็นเขาเปลือยกายขับรถเข็นไปตามถนนด้วยซ้ำ"

"เข้าใจแล้ว" อเล็กซ์พยักหน้าอย่างครุ่นคิด "แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน? ตั้งแต่ทีมอเวนเจอร์สถูกกวาดล้าง เขาก็ไม่เคยปรากฏตัวอีกเลย เขาอาจอยู่ที่ไหน?"

"ฉันไม่รู้ เขาเป็นพวกที่เก็บตัวเสมอ" นิค ฟิวรี่พูดพร้อมกับตัวสั่นเล็กน้อยและส่ายหัว

เมื่อเห็นท่าทีเช่นนั้น อเล็กซ์ถอนหายใจเบาๆ

"เอาล่ะ ขอบใจสำหรับความช่วยเหลือ นิค"

"แล้วเรื่องของฉัน..." นิค ฟิวรี่เงยหน้าขึ้น เหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่คำพูดของเขาชะงักไปทันทีเมื่อเห็นว่าอเล็กซ์กำลังจ่อปืนไปที่หน้าผากของเขา

ปัง!

อเล็กซ์เหนี่ยวไกโดยไม่มีความลังเล เสียงปืนที่ถูกเก็บเสียงไว้ดังเพียงเบาๆ และถูกกลืนหายไปในความมืด ไม่มีใครสังเกตเห็น ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ก็แค่... อีกหนึ่งศพในตรอกมืดนี้เท่านั้น