บทที่ 454: ซ่งซินเยวี่ย
ซุ่นปั๋วอวี่หยิบมือถือขึ้นมาเปิด GPS นำทางเฉียวซางเดินไปหาสัตว์อสูรประเภทบินขนาดใหญ่ตัวหนึ่งที่มีขนสีเทาบริเวณข้างลำตัว สัตว์อสูรบินตัวนี้มีป้ายทะเบียนการบินติดอยู่ที่ลำตัว บริเวณหลังมีเก้าอี้ที่นั่งสำหรับสิบคน ซึ่งเกือบเต็มแล้ว เหลือที่ว่างเพียงสองที่ “คุณลุง นี่ไปโรงแรมโหมถิงใช่ไหมครับ?” ซุ่นปั๋วอ...
