บทที่ 413: อิ่มจนจุก
บทที่ 413: อิ่มจนจุก เฉินโส่วอี้คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างในตงหนิง ตั้งแต่ต้นหญ้าจนถึงต้นไม้ใหญ่ คิดถึงเพื่อนทุกคนที่เขาเคยรู้จัก ตั้งแต่อนุบาล ประถม มัธยมต้น ไปจนถึงมัธยมปลาย เขาคิดถึงบ้านเก่าของตัวเอง ในลานบ้านที่ไม่ได้สวยงามอะไรนัก แต่กลับเต็มไปด้วยความทรงจำในวัยเด็กมากมาย และตู้เก็บของสะสมในห้องนอนขอ...
