บทที่ 216 : พูดดีๆ ก็เตือนคนที่อยากตายไม่ได้
เย่เหย่าตงยืนอยู่ที่หน้าประตูแต่เช้า รู้สึกว่าวันนี้อากาศเย็นลง ได้ยินเสียงลมตะวันตกเฉียงเหนือพัดหวีดหวิว ไกลออกไปคลื่นในทะเลม้วนตัว เขาสั่งน้ำมูก เอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ด ข้างๆ พี่ชายคนรองก็เป็นหวัดเหมือนกัน สั่งน้ำมูกแล้วเอามือไปถูกับกำแพง นิ้วมือถูกันไปมาสองสามที แล้วก็เอาไปเช็ดจมูกอีกที... "ลมแรง คล...
