ตอนที่แล้วบทที่ 164: ตัด​หญ้า​ถอน​โคน​!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่​ 166: ซ่า​ง​กวน​เฉียน​

บทที่ 165: ภารกิจพิเศษจากระบบ​!


บทที่ 165: ภารกิจพิเศษจากระบบ​!

“รถไฟจะออกอีกสิบนาที ทุกคนรีบขึ้นรถด้วย!”

เวลาพักครึ่งชั่วโมงใกล้จะหมดลง ทุกคนจึงต้องทยอยกลับไปยังตู้โดยสารของตัวเอง

หลี่ไค่บิดขี้เกียจแล้วพูดขึ้น “อากาศบนรถไฟสดชื่นขึ้นเยอะเลยนะ หลังจากที่ไม่มีไอ้คนทรยศหลินเยว่คอยสูดอากาศอยู่บนรถไฟ!”

หลินเยว่ที่เส้นเอ็นมือและเท้าขาด กลายเป็นคนพิการ​ ได้ถูกทิ้งไว้ที่สถานีก่อนหน้าให้เผชิญชะตากรรมตามยถากรรมไป

ยิ่งไปกว่านั้น ฉินเยี่ยนหรันยังประกาศความผิดทั้งหมดของหลินเยว่ที่เคยทำไว้ในกิลด์ลงบนอินเทอร์เน็ตอีกด้วย…ดังนั้น​มันย่อมไม่มีกิลด์ปรมาจารย์​อสูรที่ไหนรับคนไร้คุณธรรมแบบนี้เข้ากิลด์แน่นอน

“หลี่ไค่ สถานีต่อไปคือหุบเหวกกระดูกขาว มันจะมีอสูรสายอันเดดปรากฏตัวออกมาเป็นจำนวนมาก…อย่าประมาทเชียวล่ะ”

“หัวหน้าฉิน พวกเราเป็นผู้คุ้มกันมืออาชีพนะครับ ทุกครั้งที่คุ้มกันขบวนรถไฟหมายเลข 13 ก็ผ่านไปได้ด้วยดีทุกครั้ง…ไม่มีปัญหา​อะไร​หรอกครับ”

ฉินเยี่ยนหรันหรี่ตาลง ออร่าของเธอเริ่มแสดงอำนาจในฐานะหัวหน้าทีมออกมา

“อย่าลืมสิ ครั้งนี้มีนักเรียนจากวิทยาลัยชิงหลงเดินทางมาด้วย พวกเขายังเด็ก ยังไม่เคยเจออสูรสายอันเดดมาก่อน”

เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนี้, หลี่ไค่ก็เผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที

“หัวหน้าฉิน ที่คุณเป็นห่วงขนาดนี้เนี่ย เป็นห่วงนักเรียนทั้งหมด หรือว่าเป็นห่วงแค่เซียวซิงหยูคนเดียวกันแน่ครับ?”

“แกหาเรื่องตายเหรอ!” ฉินเยี่ยนหรันหน้าแดงก่ำเเล้วเเสร้งทำเป็น​โกรธ​อย่างมาก

“โอ้…ผมผิดไปแล้วครับ! ผมจะไปประจำการที่ตู้ท้ายสุดเดี๋ยวนี้แหละ!”

เเต่จริงๆแล้วฉินเยี่ยนหรันก็เป็นห่วงแค่เซียวซิงหยูเท่านั้นจริงๆ

……

ภายในตู้โดยสารหมายเลข 15

อู๋เซิงโหย่วและซ่งหู่กำลังแอบกินมื้อดึก คนหนึ่งกำลังแทะน่องไก่ ส่วนอีกคนกำลังซดบะหมี่กึ่งอย่างเอร็ดอร่อย

“ซิงหยู​ วิชาแพทย์ของนายสุดยอดมาก! แค่ขวดยาสีเขียวขวดเดียว ก็ตบหน้าไอ้หลินเยว่จนหน้าหงายไปเลย!”

“ซ่งหู่…แกก็เว่อมากเกินไป​ แค่หลินเยว่กระจอกๆ มีสิทธิ์อะไรมาเทียบกับซิงหยู​ของพวกเรา”

“พอได้แล้วทั้งสองคน เลิกอวยฉันได้แล้ว เส้นทางต่อไปนี้คือหุบเหวกระดูกขาว…พวกเราจะต้องเจอกับอสูรสายอันเดดจำนวนมาก”

เมื่อได้ยินคำว่าอสูรสายอันเดด อู๋เซิงโหย่วและซ่งหู่ก็ใบหน้าซีดเผือดด้วยความกลัวทันที​

“อสูรสายอันเดดเนี่ยน่ะ พวกมันเหมือนผีชัดๆ…แค่คิดก็ขนลุกแล้ว”

“อสูรสายอันเดดไม่รู้สึกเจ็บ แถมกระดูกมันยังงอกใหม่ได้ด้วย…ไม่มีทางฆ่าพวกมันง่ายๆได้เลย!”

อู๋เซิงโหย่วหยิบมือถือออกมา เเล้วเปิดเว็บไซต์ลับอย่างรวดเร็ว​

“อู๋เซิงโหย่ว นายทำอะไรน่ะ?”

“ตอนนี้ฉันกลัวมาก ขอดูสาวๆให้ใจเย็นลงหน่อยนะ” อู๋เซิงโหย่วตอบอย่างจริงจัง

“บ้าไปแล้ว! เวลาแบบนี้ยังมีอารมณ์ดูสาวๆอีกเหรอ…แกมันเกินเยียวยา​ไปแล้ว”

ห้านาทีต่อมา

“อู๋เซิง​โห​ย่​ว เปลี่ยนเป็นหมวดฝรั่งได้ไหม?”

“ไม่เอา ฉันชอบหมวดแม่ม่าย”

ฉากนี้ทำให้เซียวซิงหยูหน้ากระตุกทันที​

“เพื่อนของฉันสองคน คนหนึ่งก็เพี้ยนอีกคนหนึ่งก็ไม่น้อยหน้า​”

“ซิงหยู​ มาดูด้วยกันสิ!”

“ขอบใจ แต่ฉันไม่สนของเเบบนั้นหรอก”

…..

ณ เวลา​เที่ยงคืน

รถไฟได้แล่นเข้าสู่ความมืดมิด เเละเบื้องหน้าคือหุบเหวลึกที่มองไม่เห็นก้น

รอบๆหุบเหวเต็มไปด้วยกองกระดูกสีขาวโพลน และมีแสงสีเขียววูบวาบอยู่เหนือกองกระดูก

นี่คือหุบเหวกกระดูกขาว สถาน​ที่ที่เต็มไปด้วยอสูรสายอันเดดจำนวนมาก

ระดับความอันตรายของเส้นทางนี้สูงกว่าหุบเขาห้าพิษมาก

เบื้องหน้ามีสะพานขนาดใหญ่ทอดข้ามหุบเหวกกระดูกขาว เเละรถไฟกำลังจะแล่นเข้าสู่สะพาน

ทันใดนั้น​ เสียงประกาศก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“ประกาศ เส้นทางข้างหน้าคือหุบเหวกกระดูกขาว รถไฟจะถูกอสูรสายอันเดดโจมตี…ทุกคนโปรดเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้!”

ขบวนรถไฟเคลื่อนที่ผ่านหุบเหวกกระดูกขาวด้วยความเร็วสูง

ทุกคนในตู้โดยสารต่างเตรียมพร้อมรับสถานการณ์​ฉุกเฉิน​

โดยเฉพาะเหล่านักเรียนที่ยังอ่อนประสบการณ์ ทุกคนล้วนมีสีหน้าหวาดกลัวและตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด

“ตอนนี้เราอยู่เหนือหุบเหวกกระดูกขาว…ฉันขาอ่อนไปหมดแล้ว”

“เหมือน​กัน ตอนนั้ฉันกลัวจนจะฉี่ราดอยู่แล้ว แค่คิดถึงอสูรสายอันเดดหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวพวกนั้น กระเพาะปัสสาวะของฉันก็แทบจะระเบิด​อยู่​เเล้ว”

“เฮ้…เจ้าจางเว่ยไปไหนแล้ว?”

“จางเว่ยฉี่ราดไปแล้ว หมอนั่นกำลังไปเปลี่ยนกางเกงในห้องน้ำ”

ปฏิกิริยาของนักเรียนเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าหุบเหวกกระดูกขาวนั้นน่ากลัวมากขนาดไหน

…..

ห้านาทีผ่านไป

ในช่วงห้านาทีนี้ ทุกคนนั่งตัวตรง ตั้งใจฟังเสียงรอบข้าง ไม่กล้าผ่อนคลายสมาธิเลย​แม้แต่นิดเดียว

แต่สุดท้าย​ มันก็ยังไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น

หุบเหวกกระดูกขาวภายนอกหน้าต่างรถไฟที่ปกคลุมไปด้วยความมืดมิด มีเพียงความเงียบสงัดและว่างเปล่า

“หุบเหวกกระดูกขาวนี่มันของปลอมรึเปล่า? ทำไมไม่มีอสูรสายอันเดดโผล่มาเลย?”

“ฉันสงสัยว่านี่มันภาพลวงตา ไม่งั้นมันคงไม่เงียบขนาดนี้หรอก”

“หัวหน้าฉิน นี่มันเกิดอะไรขึ้นครับ?”

ณ เวลานี้…ความหวาดกลัวบนใบหน้าของทุกคนเริ่มเปลี่ยนเป็นความสงสัย

ฉินเยี่ยนหรันก็ขมวดคิ้ว เธอมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความฉงนเช่นกัน​

“แปลกจัง ทำไมถึงไม่มีอสูรสายอันเดดโผล่มาเลย…”

ทันใดนั้น​ เซียวซิงหยูก็เดินมาหาฉินเยี่ยนหรัน

“พี่เยี่ยนหรัน ตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงบ้างครับ?”

“เซียวหยู จากประสบการณ์ที่ฉันเคยคุ้มกันขบวนรถไฟหมายเลข 13 มา…เส้นทางหุบเหวกกระดูกขาวจะต้องมีอสูรสายอันเดดออกมาโจมตีรถไฟ 100%”

ฉินเยี่ยนหรันกัดริมฝีปาก เเล้วครุ่นคิด

“สถานการณ์​ตอนนี้…มันแปลก​ประหลาด​มาก!”

เเละเมื่อเวลาผ่าน​ไป​อีกห้านาที

รถไฟก็แล่นผ่านสะพานเข้าสู่เขตปลอดภัยโดยสวัสดิภาพ

เซียวซิงหยูเปิดหน้าต่าง ยื่นหน้าออกไปมองด้านหลัง…ภาพของหุบเหวกกระดูกขาวค่อยๆห่างออกไปเรื่อยๆ จนกระทั่งลับหายไปในที่สุด

หลี่ไค่ขยี้ก้นบุหรี่ พลางขมวดคิ้วด้วยความกังวล

“ไม่ว่าฉันจะคิดยังไง​ เเต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าทำไมในหุบเหวกกระดูกขาวถึงไม่มีอสูรโผล่มาเลย!”

คนอื่นๆต่างก็เห็นด้วยกับคำพูด​ของหลี่ไค่

“ขบวนรถไฟหมายเลข 13 แล่นผ่านหุบเหวกกระดูกขาวไปได้อย่างปลอดภัย ถ้าเป็นเมื่อก่อนนี่คงเป็นเรื่องตลกขบขันน่าดู”

“นี่มันแปลกจริงๆ ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล”

“หรือว่าอสูรสายอันเดดมันต้องจำศีลด้วย?”

ทุกคนต่างพูดคุยกันถึงเรื่องนี้อย่างไม่ค่อยจะเข้าใจ​เท่าไหร่​

ฉินเยี่ยนหรันถอนหายใจ เเล้วตะโกน​บอกทุกคน

“ถึงเรื่องนี้จะแปลก แต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องดี….เราจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก แล้วก็ถึงเมืองหวงหยานได้เร็วขึ้นด้วย”

“หัวหน้าฉินพูดถูก ไม่มีปัญหา​ย่อมดีกว่ามีปัญ​หา…ในเมื่อหุบเหวกกระดูกขาวไม่มีอสูรมาซุ่มโจมตี ก็ถือว่าโชคดีแล้ว”

“ใช่ๆ…ก่อนฟ้าสาง ทุกคนพักผ่อนได้เต็มที่เลย!”

ทุกคนไม่ได้ใส่ใจกับความผิดปกติของหุบเหวกกระดูกขาวมากนัก พวกเขา​ต่างก็ผ่อนคลายและเตรียมตัวนอนหลับพักผ่อน

ฉินเยี่ยนหรันยกชาเลมอนร้อนมาให้เซียวซิงหยู แล้วนั่งลงข้างๆเขา

“เซียวหยู น้องดูหน้าเครียดๆนะ คิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องหุบเหวกกระดูกขาวอยู่รึเปล่า?”

“พี่เยี่ยนหรัน ผมรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี ผมว่าเรื่องแปลกๆที่หุบเหวกกระดูกขาวมันต้องมีเบื้องหลังอะไรบางอย่างอยู่เเน่ๆ”

เเละทันใดนั้นเอง

เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในหัวของเซียวซิงหยู

“ติ๊ง~”

“เปิดใช้งานภารกิจพิเศษ: โฮสต์​โปรดทำคะเเนนให้ถึงระดับ SSS ในการสอบกลางภาคครั้งนี้”

“รางวัลภารกิจ: ผลึกพลังอสูรระดับ SSS เเบบสุ่ม, แต้มคูปอง​ 20,000 แต้ม”

เซียวซิงหยูขมวดคิ้วแน่นขึ้น

“เมื่อกี้ตอนผ่านหุบเหวกกระดูกขาว น่าจะเป็นโอกาสทองที่จะสามารถ​เพิ่มระดับคะแนนได้”

“แต่เร่กลับไม่เจออสูรสายอันเดดสักตัว แบบนี้คงไม่มีทางได้คะแนน SSS แม้แต่คะแนน SS ก็ยังยากเลย”

“อย่างไร​ก็ตาม, อยู่ๆระบบก็เปิดใช้งานภารกิจนี้ แถมรางวัลยังเยอะมาก”

เซียวซิงหยูมองออกไปนอกหน้าต่าง ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวล

“ต่อจากนี้​…มันจะเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

…………………..

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด