บทที่ 145 เตรียมย้ายบ้าน (อ่านฟรี)

"ซ่อม!"

เป่ยเฟิงด่าในใจ ระบบนี่โหดจริง แต่นี่แหละที่เรียกว่าผูกขาด! ไม่ใช่แค่สามหมื่น แม้สามแสนประสบการณ์ เป่ยเฟิงก็ต้องจำยอม!

ประสบการณ์ตกปลาเปลี่ยนเร็ว ลดเหลือเก้าหมื่นสี่พันห้าร้อยแปดสิบ แสงขาววาบคลุมคันเบ็ดหยกขาว

ทั้งคันเบ็ดแผ่รัศมีขาวพร่า ดูวิเศษผิดธรรมดา

"ติ๊ง! ซ่อมเสร็จ!"

หนึ่งวินาทีผ่าน ระบบดัง

เป่ยเฟิงหน้าดำ แค่นี้? โหดชิบหาย!

ถอดเบ็ด จิตสั่ง เก็บคันเบ็ดเข้าร่าง เป่ยเฟิงพิจารณากล่อง

เปิดกล่อง แหวนสีเงินนอนนิ่ง ผิวมีลวดลายลึกลับแน่น ดูเหมือนเกิดเอง ไม่มีร่องรอยแกะสลัก

เป่ยเฟิงหยดเลือด เลือดกลายเป็นเส้นไหลตามลาย เต็มแหวน!

เป่ยเฟิงลองขนาด พอดีนิ้วนางขวา

จิตคลุมแหวนมิติ ตาพร่า เห็นพื้นที่สามสิบลูกบาศก์เมตร

"แหวนมิติวิเศษจริง! แหวนเล็กๆ มีพื้นที่ใหญ่ขนาดนี้!"

เป่ยเฟิงพึมพำ ยิ่งเห็นมาก ยิ่งรู้สึกเล็กน้อย!

วิธีบรรจุความใหญ่ในความเล็กนี้ เป่ยเฟิงว่าเป็นเทคนิคเทพ! วิทยาศาสตร์โลกอีกหลายร้อยหรือพันปีคงทำไม่ได้!

เป่ยเฟิงสนใจ จิตคลุมรอบสามเมตร "เก็บ!" พูดเบา ของในรัศมีไม่ขยับ

"หืม?" เป่ยเฟิงเห็นของไม่ขยับ อุทานสงสัย "แปลก ทำไมเก็บไม่ได้?"

เป่ยเฟิงแตะหิน นึกเก็บอีก

หินหายจากที่ ปรากฏในแหวน

เป่ยเฟิงงง หรือต้องแตะของถึงเก็บได้?

ทดลองหลายครั้ง เป่ยเฟิงแน่ใจ ต้องแตะของถึงเก็บในแหวนได้

เป่ยเฟิงเหมือนเด็กได้ของเล่น เล่นอย่างสนุก จิ้งจอกน้อยเห็นของหน้าเป่ยเฟิงหายๆ ปรากฏๆ สนใจมาก

วนรอบเป่ยเฟิง แล้วมองตาปริบๆ เหมือนถาม "แกเอาของไปไหน?!"

"ตัวน้อย แกดูแลหมี่ไป๋เจียงเป็นไง? ออกดอกไหม?"

"จิ๊วๆ!"

จิ้งจอกน้อยภูมิใจ โบกกรงเล็กๆ

เป่ยเฟิงงง จิ้งจอกน้อยหงุดหงิด วิ่งนำ เป่ยเฟิงตาม ก้าวเดียวไกลหลายเมตร คนเห็นเหมือนลอยได้ ราวกับผี!

เร็วๆ เป่ยเฟิงถึงที่หมี่ไป๋เจียง เห็นแล้วอึ้ง "ทำไมใหญ่ขนาดนี้?"

ลำต้นใหญ่เท่ากำปั้น กิ่งก้านเขียวชอุ่ม เรือนยอดกว้างสามสี่เมตร!

รากงัดหน้าผา ไม่รู้ลึกแค่ไหน

ผลดิบขนาดกำปั้นซ่อนในน้ำเลี้ยง ดูมีห้าหกสิบลูก!

"หมี่ไป๋เจียงกลายพันธุ์?" เป่ยเฟิงพึมพำ แรกๆ ผลเท่าไข่ไก่ ตอนนี้ใหญ่ขนาดนี้ ไม่พึ่งวิทยาศาสตร์

"ติ๊ง! พบวัตถุระดับ 2 หมี่ไป๋เจียงกลายพันธุ์! (กลายพันธุ์จากระดับ 1 ฤทธิ์แรงกว่าธรรมดาสิบเท่า!) ประสบการณ์ตกปลาเพิ่มศูนย์!"

แน่นอน พอเป่ยเฟิงแตะผล ระบบดัง

"หมี่ไป๋เจียงมีคุณสมบัติกลายพันธุ์ อวัยวะราชามังกรน้ำแข็งหยกดำมีพลังวิเศษมาก หมี่ไป๋เจียงดูดซึมแล้วกลายพันธุ์"

เป่ยเฟิงคิดเข้าใจ "ไม่รู้จะกลายพันธุ์อีกไหม? ถ้าได้ ก็เจอของดีแล้ว"

สั่งจิ้งจอกน้อยดูแลดีๆ เป่ยเฟิงกลับบ้าน นอนหลับ

ตื่นเช้าสดชื่น ฝึกวิธีหายใจแสงสว่างแล้ว เป่ยเฟิงลงใต้ดิน แตะเนื้อราชามังกรน้ำแข็งหยกดำ จิตสั่ง เนื้อปรากฏในแหวน

เดี๋ยวเดียวใต้ดินว่างเปล่า เนื้อทั้งหมดอยู่ในแหวน

"ฮู่ ไม่ต้องกังวลเรื่องเนื้อแล้ว" เนื้อมากมายใช้พื้นที่แหวนแค่หนึ่งในสาม เป่ยเฟิงขึ้นมา เก็บของทั้งหมดในแหวน

จัดของ มีกระดูก เอ็น เนื้อ เกล็ดราชามังกรน้ำแข็งหยกดำ

เหล้ายาดองตะขาบกับคางคก เกล็ดมังกรดำ เสื้อชั้นใน...

เก็บทุกอย่างในแหวน เกือบเต็ม

เป่ยเฟิงยังไม่ย้าย เพราะย้ายแล้วผูกจุดตกปลาใหม่ ต้องรอ

อีกอย่างเสวียนซื่อยังหาบ้านไม่เสร็จ เป่ยเฟิงจะตกปลาอีกครั้ง ขึ้นนักตกปลาระดับสามแล้วค่อยย้าย

กินเนื้อราชามังกรน้ำแข็งหยกดำก้อนใหญ่ เป่ยเฟิงอุ่นทั่วร่าง แล้วปวด เป่ยเฟิงฝึกวิธีฝึกร่างแสงสว่างทันที

ไม่รู้ยิ่งท้ายเส้นเลือดยิ่งยาก หรือร่างกายต้านเนื้อราชามังกรน้ำแข็งหยกดำ ครั้งนี้เปิดเส้นเลือดไม่ถึงสามพัน!

"คงยิ่งท้ายเส้นเลือดยิ่งยาก ร่างกายมีพลังไร้ขีดจำกัด แต่ทั่วหมื่นโลก ใครกล้าบอกว่าขุดศักยภาพร่างกายหมดแล้ว?"

เป่ยเฟิงคิด ตอนนี้ใกล้ทะลุสองดาว เหลือแค่เยื่อบางๆ แทงนิดเดียวก็ทะลุ!

(จบบทที่ 145)