บทที่ 120 : อิ้นอี๋หนิง ขออภัยด้วย
บัดซบ!!! หนิงเฉินเจ็บจนหน้าซีด เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดที่หน้าผาก คนขับรถพูดเสียงเย็น "จัดการให้เร็ว แล้วถอย!" ชายที่ถือดาบคมมีแววฆาตกรในดวงตา เดินเร็วๆ มาทางหนิงเฉิน แต่ในตอนนั้นเอง ร่างบางร่างหนึ่งมายืนขวางหน้าเขา "ไม่ อย่าเข้ามา... ท่านหนิง รีบหนีไป..." อวี่เตี๋ยตัวสั่นเล็กน้อย มือถือปิ่นปักผม พูดด้วยเส...
