บทที่ 117 : อิ้นอี๋หนิงผู้มีพรสวรรค์
หนิงเฉินเก็บดาบเงียบๆ เขามองแม่เล้า "พันตำลึง อย่างช้าพรุ่งนี้จะส่งมาให้" "อิ้นอี๋หนิง ท่านรักอวี่เตี๋ยจริงหรือ?" หนิงเฉินชะงัก คำถามนี้ เขายังไม่เคยคิดถึงมาก่อน ครั้งแรกที่มาสำนักเกี้ยว เป็นเพราะอยากรู้อยากเห็นสถานที่เริงรมย์ จึงตามเฟิงฉีเจิ้งและคนอื่นๆ มา ต่อมาเมื่อมาบ่อยขึ้น ก็เลยเคยชิน อวี่เตี๋ย...
