ยอดระบบรีเฟรชพลังพิเศษสุดแกร่ง ตอนที่ 0190 สวี่ไค่เฉิน
ยอดระบบรีเฟรชพลังพิเศษสุดแกร่ง ตอนที่ 0190 สวี่ไค่เฉิน
หนิงอันและคนอื่น ๆ อีกสองคนไม่ได้อยู่ในฐานทัพเมืองสู่นานนัก พวกเขากลับไปที่หนานเจียงโดยตรง!
สำหรับพวกเขาแล้ว หนานเจียงคือบ้าน
แม้แต่หนิงอันก็ยังไม่ได้กลับไปที่ฐานทัพชิงซานก่อน เพราะไม่รีบร้อน!
การเดินทางจากหนานเจียงไปยังฐานทัพชิงซานนั้นค่อนข้างง่าย
สำหรับหนิงอันในตอนนี้ เวลาแค่นี้ไม่ใช่ปัญหา
ถึงแม้ว่าเขาจะอยากกลับไปดูที่ฐานทัพชิงซานก็ตาม
เพียงหนึ่งชั่วยาม เครื่องบินก็มาถึงหนานเจียงจากเมืองสู่
นักรบระดับเจ็ดคนหนึ่งได้รออยู่ก่อนแล้วที่สถาบัน
อย่างไรก็ตาม หนิงอันไม่ค่อยคุ้นเคยกับนักรบระดับเจ็ดคนนี้ เพราะไม่ใช่คนของวิทยาลัยโอสถ
“ผู้อาวุโสทั้งสาม ขอแสดงความยินดีที่กลับมาถึงหนานเจียงอย่างปลอดภัย!”
นักรบระดับเจ็ดคนนี้พูดออกมาด้วยสีหน้ายินดี
ถึงแม้ว่าสิ่งที่หนิงอันและคนอื่น ๆ ทำจะดูเหมือนไม่เกี่ยวข้องกับหนานเจียง
แต่ที่จริงแล้ว ทุกครั้งที่พวกเขาออกไปล้วนเป็นการสร้างชื่อเสียงให้กับหนานเจียง
ชื่อเสียงนั้น แม้แต่นักรบระดับเจ็ดก็ยังคงไม่อาจมองข้ามได้
ยิ่งชื่อเสียงมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งได้รับความสนใจมากขึ้นเท่านั้น
สำหรับหนานเจียงแล้ว มันเป็นเรื่องที่ดี
บางพื้นที่อาจจะไม่ได้รับความสนใจ และก็จะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
สมรภูมิหนานเจียงถึงแม้จะไม่ถึงขั้นนั้น
แต่ไม่แน่ว่าสหพันธ์เสิ่นเซี่ยอาจจะมีนโยบายใหม่ ๆ ที่เกี่ยวข้องกับหนานเจียง
รวมถึงการจัดสรรทรัพยากรพิเศษ ก็อาจจะให้หนานเจียงมากขึ้น
“ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหนิงอัน”
เจียงเฮ่อคังไม่ได้ลังเลที่จะพูดออกมา
พวกเขาต่างก็เป็นคนของมหาวิทยาลัยนักรบหนานเจียง จึงไม่จำเป็นต้องเกรงใจอะไร
ไม่ว่าจะเป็นซีเป๋ยหรือเมืองสู่ ครั้งนี้หนิงอันล้วนมีส่วนสำคัญ
ส่วนเขา ก็แค่ช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น
แม้แต่เจียงเฮ่อคังก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกจนใจ
ความแข็งแกร่งนั้นด้อยกว่า!
“ใช่แล้ว!”
หวังสิงชิว นักรบระดับแปดของกองทัพสหพันธ์ที่หนานเจียงก็พูดเสริมด้วยรอยยิ้ม
ครั้งนี้ที่พวกเขาได้รับผลประโยชน์มากมาย ก็ต้องขอบคุณหนิงอัน
“กลับไปที่สถาบันกันเถอะ”
หนิงอันพูดขึ้นมาโดยตรง ไม่ได้ให้ความสนใจกับคำพูดของนักรบระดับเจ็ดคนนั้น
ไม่นานนัก พวกเขาก็กลับไปยังมหาวิทยาลัยนักรบหนานเจียง
อย่างไรก็ตาม หวังสิงชิว นักรบระดับแปดของกองทัพสหพันธ์ก็ขอตัวกลับก่อน
ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ไม่ใช่คนของมหาวิทยาลัยนักรบหนานเจียง
หนิงอันและเจียงเฮ่อคังไม่ได้ขัดขวางอะไร เพราะเขาน่าจะต้องกลับไปรายงาน
เมื่อกลับมาถึงสถาบัน ยวีสยงและนักรบระดับสูงหลายคนก็รออยู่ก่อนแล้ว
พวกเขาอยากจะรู้รายละเอียดเกี่ยวกับการเดินทางครั้งนี้ของหนิงอัน
ถึงแม้ว่าจะมีข่าวสารออกมามากมาย แต่นักรบระดับสูงหลายคนก็ยังคงอยากรู้รายละเอียด
เจียงเฮ่อคังเป็นคนแรกที่เล่าเรื่องราว
“ก่อนหน้านี้ การค้นหาในซีเป๋ยนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย”
“ใครจะไปคิดว่าสุดท้ายแล้ว สัตว์ประหลาดระดับสูงตัวนั้นจะซ่อนตัวอยู่ในที่ที่เราคิดไม่ถึง”
“ที่สำคัญคือ หลายคนก็คิดถึงสถานที่นั้น แต่กลับไม่มีใครค้นหาเจอ”
เจียงเฮ่อคังเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการค้นหาในซีเป๋ยอย่างคร่าว ๆ
และยังบอกว่าเขาได้ค้นหาหลายพื้นที่ในซีเป๋ย แต่สุดท้ายก็ไม่พบอะไรเลย
ถือว่าได้สำรวจภูมิภาคซีเป๋ยไปในตัว
แม้กระทั่งตอนนี้ เจียงเฮ่อคังยังรู้จักภูมิภาคซีเป๋ยมากกว่าซีหนานเสียอีก
ท้ายที่สุดแล้ว หลายพื้นที่ในซีหนาน เขาก็ยังไม่เคยไป
“การค้นหาครั้งนี้ถือว่าเป็นเรื่องไม่คาดฝัน!”
หลังจากที่เจียงเฮ่อคังเล่าเรื่องราวเสร็จ หนิงอันก็พูดต่อ
เล่าเรื่องราวที่เขาค้นพบสัตว์ประหลาดระดับสูงตัวนั้นอย่างคร่าว ๆ
รวมถึงการติดต่อกับข่งเฉิงหู่ ผู้ว่าราชการซีเป๋ย และการปรากฏตัวของผู้มีตบะเหนือระดับเก้าก็ไม่ได้ปิดบัง
ยังไงก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องปิดบัง พูดออกไปก็ไม่เสียหายอะไร
อย่างไรก็ตาม นักรบระดับสูงของมหาวิทยาลัยนักรบหนานเจียงต่างก็มีสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“เหนือระดับเก้า!?”
แม้แต่นักรบระดับสูงก็ยังไม่เคยเห็นผู้มีตบะเหนือระดับเก้า
ถึงแม้ว่าระดับสูงจะดูเหมือนไม่ไกลจากเหนือระดับเก้า
แต่ที่จริงแล้ว ระยะห่างนั้นมากมายมหาศาล!
นักรบระดับสูงหลายคนใช้เวลาทั้งชีวิต ก็ยังไม่สามารถฝึกฝนจนถึงระดับเก้าระยะสูงสุดได้
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเหนือระดับเก้า!
ผู้มีตบะเหนือระดับเก้านั้น ลึกลับมาก
“ท่านผู้อำนวยการ คนผู้นี้มีภูมิหลังอย่างไร!?”
นักรบระดับสูงหลายคนจึงมองไปที่ยวีสยง ผู้อำนวยการ
เพราะในบรรดาคนที่อยู่ในที่นี้ หากมีใครที่ใกล้เคียงกับระดับเหนือระดับเก้าที่สุด ก็คงจะเป็นท่านผู้อำนวยการผู้นี้
หากมีใครรู้ ก็คงจะเป็นท่านผู้อำนวยการ
“ท่านผู้อำนวยการ!?”
นักรบระดับสูงหลายคนต่างก็พูดออกมา
“อาจจะเป็นสวี่ไค่เฉิน อัจฉริยะฟ้าประทานจากมหาวิทยาลัยนักรบซีเป๋ยเมื่อหนึ่งร้อยห้าสิบปีก่อน”
ยวีสยงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดออกมาอย่างไม่มั่นใจ
นี่เป็นคนที่เขารู้สึกว่ามีความเป็นไปได้มากที่สุด
มาจากซีเป๋ย และมีตบะเหนือระดับเก้า
แม้แต่นักรบระดับสูงหลายคนก็ยังคงมีสีหน้าจริงจัง
หนึ่งร้อยห้าสิบปีก่อน!
มันนานมากแล้ว พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน
“ท่านผู้อำนวยการ ช่วยเล่าเรื่องราวของคนผู้นี้ให้ฟังหน่อยได้ไหม!?”
นักรบระดับเจ็ดคนหนึ่งถามออกมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
นักรบระดับสูงหลายคนก็เช่นกัน แม้แต่หนิงอันก็ยังคงสนใจ
ท้ายที่สุดแล้ว นี่คือผู้มีตบะเหนือระดับเก้า
“ว่ากันว่าภูมิหลังของคนผู้นี้ไม่ได้โดดเด่นอะไรมากนัก”
“เป็นเพียงลูกหลานของนักรบระดับสามธรรมดา”
“แต่เขากลับทะลวงผ่านระดับตบะอย่างต่อเนื่อง ตอนอายุสี่สิบปี เขาก็ได้ก้าวเข้าสู่ระดับเก้าระยะสูงสุดแล้ว”
ยวีสยงเล่าเรื่องราวที่เขารู้อย่างคร่าว ๆ
ท้ายที่สุดแล้ว หลังจากที่ก้าวเข้าสู่ระดับเหนือระดับเก้าแล้ว ก็จะมีการปิดบังข้อมูลบางอย่าง
ตอนที่เขาก้าวเข้าสู่ระดับเก้าระยะสูงสุด สหพันธ์เสิ่นเซี่ยจึงได้เปิดเผยข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับผู้มีตบะเหนือระดับเก้า และมันก็เป็นเพียงข้อมูลคร่าว ๆ เท่านั้น
แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น นักรบระดับสูงหลายคนก็ยังคงรู้สึกประทับใจ
ตอนอายุสี่สิบปี ก็ได้ก้าวเข้าสู่ระดับเก้าระยะสูงสุดแล้ว!
นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทำได้
นักรบระดับสูงหลายคนในที่นี้ ตอนอายุสี่สิบปี ก็ยังคงอยู่ในระดับหก
แม้กระทั่งพวกเขายังคงพยายามที่จะก้าวเข้าสู่ระดับสูง
ระยะห่างนั้นมากมายมหาศาล!
แม้แต่ยวีสยง ผู้อำนวยการท่านนี้ ความเร็วในการฝึกฝนก็ยังคงด้อยกว่าคนผู้นี้มาก
ในบรรดาคนที่อยู่ในที่นี้ อาจจะมีเพียงหนิงอันเท่านั้น ที่มีความหวังจะเทียบเคียงกับคนผู้นี้
ก้าวเข้าสู่ระดับเก้าระยะสูงสุดก่อนอายุสี่สิบปี
นอกจากเรื่องราวในซีเป๋ยแล้ว หนิงอันยังคงเล่าเรื่องราวในเมืองสู่อีกด้วย
ครั้งนี้ เขายังคงเล่ารายละเอียดมากกว่าเรื่องราวในซีเป๋ย
ส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะการติดต่อกับสวี่เหวินซ่าน ผู้ว่าราชการซีหนาน
