บทที่ 82 : ฮ่องเต้ผู้น่าสงสาร
เมื่อเสวียนตี้ได้ยินเรื่องบทกวี พระเนตรเป็นประกายวาบ "บทกวีอะไร?" เนี่ยเหลียงรีบท่องบทกวีสองบทที่หนิงเฉินแต่งเมื่อคืนออกมา เสวียนตี้ความจำดีมาก ฟังเพียงครั้งเดียว... แล้วทรงจับพู่กันเขียนบทกวีทั้งสองลงบนกระดาษ "บทกวีไพเราะ... โดยเฉพาะบทที่สอง เป็นผลงานอมตะอีกบทหนึ่ง" เสวียนตี้ไม่ทรงตระหนี่คำชม แต่เม...
