บทที่ 344 ดอกบัวน้ำแข็ง
ในเมืองเจียงฉวน ฝีเท้าของเจียงหวนหยุดลงหน้าสวนพฤกษศาสตร์ร้างแห่งหนึ่ง ประตูใหญ่ที่เป็นสนิมแขวนอยู่ครึ่งๆ กลางๆ ที่เสาประตู เถาวัลย์ของพืชนานาชนิดที่เรียกชื่อไม่ถูกเติบโตอย่างบ้าคลั่ง กั้นถนนกว้างไว้เกือบครึ่ง โชคดีที่อากาศเย็นลงเรื่อยๆ ใบไม้บนกิ่งก้านร่วงไปมาก จึงไม่ได้บังทัศนวิสัยมากนัก เจียงหวนย่น...
