บทที่ 22 คลับแบบหรู

บทที่ 22 คลับแบบหรู

เมื่อรู้ว่าในป่าปีศาจอาจมีปีศาจระดับ D อยู่ นักเรียนหลายคนก็ตกใจ

แต่ก็ไม่มีใครเลือกที่จะยอมแพ้ ในเมื่ออุตส่าห์ผ่านด่านแรกมาได้ ตอนนี้ให้พวกเขายอมแพ้ พวกเขาจะยอมได้อย่างไร

อีกอย่างอาจารย์ก็บอกแล้วว่า โรงเรียนจะพยายามรับประกันความปลอดภัยของพวกเขา แค่ไม่ทำอะไรบุ่มบ่าม ก็น่าจะไม่มีปัญหา

"เชียนซิง พวกเราออกไปฉลองกันเถอะ" ซูถีล่าโอบไหล่เย่เชียนซิงพลางพูด

"เอ่อ? นั่น... ข้า..." เย่เชียนซิงอยากปฏิเสธ ด้วยนิสัยลูกเศรษฐีอย่างซูถีล่า สถานที่ที่เขาไปต้องหรูหราแน่ๆ ตอนนี้เขาไม่มีเงินมากพอ

ดูเหมือนซูถีล่าจะเห็นความลำบากใจของเย่เชียนซิง จึงหัวเราะ

"พี่ชายเลี้ยงเอง เจ้าแค่สนุกให้เต็มที่ก็พอ"

"ก็ได้ ในเมื่อคุณชายซูอยากเลี้ยง งั้นข้าก็คงต้องไม่ขัดศรัทธาแล้วละ" เย่เชียนซิงไม่ปฏิเสธอีก

อย่างมากถ้ามีเงินเมื่อไหร่ค่อยเลี้ยงคืน เพื่อนกันก็อย่างนี้แหละ ช่วยเหลือกันไปมา

"เอ่อ... ข้าพาคนมาด้วยได้ไหม?"

"พาใครมา?" ซูถีล่าสงสัย

เย่เชียนซิงชี้ไปที่เซี่ยเสี่ยวอวี่ข้างๆ ซูถีล่าตะลึงทันทีที่เห็นใบหน้าของเซี่ยเสี่ยวอวี่ แม้เขาจะเคยชินกับสาวสวย แต่ก็ยังต้องตะลึงกับความงามของเซี่ยเสี่ยวอวี่

แต่ซูถีล่าก็ไม่ใช่คนไม่รู้มารยาท หลังจากตกตะลึงครู่หนึ่งก็ได้สติ เบนสายตาไปทางอื่น

"เชียนซิง ไม่เห็นนะเนี่ย ซ่อนเก่งจริงๆ มีแฟนสวยด้วย" ซูถีล่าพูดด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม ได้ยินแบบนั้นเย่เชียนซิงกลับไม่รู้สึกอะไร แต่เซี่ยเสี่ยวอวี่ข้างๆ หน้าแดงทันที

"แต่เจ้าแน่ใจเหรอที่จะพาเธอไป?"

"มีปัญหาอะไรเหรอ ถ้าไม่สะดวก งั้น..." เย่เชียนซิงยังพูดไม่ทันจบ ซูถีล่าก็รีบพูดแทรก

"ไม่ ไม่มีปัญหาอะไรแน่นอน"

ซูถีล่ายิ้มแปลกๆ ทำให้เย่เชียนซิงงุนงง ไม่รู้ว่าไอ้หมอนี่หมายความว่าไง

หลังออกจากประตูโรงเรียน ซูถีล่าก็โทรศัพท์ ไม่นานรถหรูคันหนึ่งก็มาปรากฏ รถหรูแบบนี้เย่เชียนซิงเคยเห็นแต่ในทีวีและรูปภาพ นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นของจริง

"จริงๆ อยากขับซูเปอร์คาร์มา แต่พวกเราสามคน ซูเปอร์คาร์นั่งไม่พอ เลยต้องเปลี่ยนมาเป็นคันนี้แทน"

ซูถีล่าพูดอย่างจนใจ

เย่เชียนซิงกระตุกมุมปาก นี่เป็นรถที่แย่ที่สุดของเจ้า สมแล้วที่เป็นเศรษฐีใหญ่ ไม่ได้ วันนี้ต้องปล้นเศรษฐีสักครั้ง

นั่งรถไม่นานก็ถึงจุดหมาย สิ่งแรกที่เห็นคืออาคารที่หรูหรามาก

ในยุคใหม่นี้ การสร้างอาคารแบบนี้ในเมืองเจียงหนานที่ที่ดินแพงมาก ต้นทุนคงแพงมหาศาล

"นี่คือคลับอิตโฮว ข้างในมีทั้งกินดื่มและความบันเทิงครบครัน คนทั่วไปถึงมีเงินก็เข้าไม่ได้ ไป พี่ชายพาพวกเจ้าไปดูหน่อย" ซูถีล่าโบกมือพลางพูดอย่างโอ้อวด

คลับอิตโฮว เย่เชียนซิงเคยได้ยินชื่อ เป็นคลับที่หรูที่สุดในเมืองนี้ รวมทั้งความบันเทิง ร้านอาหาร และอื่นๆ ไว้ด้วยกัน

ซูถีล่าเชิญพวกเขามาที่นี่ นับว่าใจป้ำจริงๆ

เดินมาถึงหน้าคลับ มียามในชุดสูทหลายคนยืนอกผายไหล่ผึ่งอยู่ตรงนั้น ข้างๆ มีสัตว์เลี้ยงวิเศษนั่งอยู่ด้วย เย่เชียนซิงมองคร่าวๆ เห็นว่าล้วนเป็นระดับ F แถมยังมีระดับ E หนึ่งตัว

ใช้ผู้ควบคุมวิญญาณและสัตว์เลี้ยงวิเศษเฝ้าประตู คลับอิตโฮวนี่หรูจริงๆ

หลังแสดงบัตรประจำตัว ยามก็เชิญพวกเขาเข้าไปในคลับ

"พนักงานครับ ผมขอห้องใหญ่ที่สุด ห้องเทียนอี้เหาว์"

เพิ่งเข้ามาในคลับ ซูถีล่าก็ตะโกนเสียงดัง ดึงดูดสายตาผู้คนมากมาย

ที่นี่เป็นคลับระดับสูง คนที่เข้ามาได้ล้วนเป็นคนมีฐานะหรือตระกูลดี มีมารยาทดี แม้จะมีคนเยอะแต่ก็เงียบสงบมาก เสียงตะโกนของซูถีล่าจึงดูเด่นชัดผิดที่

รู้สึกถึงสายตาผู้คน เย่เชียนซิงก็รู้สึกเขินอาย ชำเลืองมองซูถีล่า กลัวว่าจะกลายเป็นเรื่องตลก

แต่สิ่งที่ทำให้เย่เชียนซิงแปลกใจคือ คนเหล่านั้นเมื่อเห็นซูถีล่าก็ไม่ได้แสดงสีหน้าไม่พอใจหรือดูถูก แต่กลับพยักหน้าให้ทักทาย

ดูเหมือนว่าซูถีล่าจะมีสถานะไม่ธรรมดาในแวดวงชั้นสูงของเมืองเจียงหนาน

แต่ในตอนนั้นเอง เสียงเย็นชาก็ดังขึ้น

"โอ้ นึกว่าใครที่ไหน เย่เชียนซิง แกมันก็แค่ไอ้ขี้ข้า มีสิทธิ์อะไรมาที่คลับอิตโฮว? แอบเข้ามาใช่ไหม บอกให้รู้ไว้เลย ถ้าถูกจับได้ละก็ มีเรื่องแน่"

เย่เชียนซิงมองไปตามเสียง เห็นโจววุยกำลังเดินมาพร้อมกับคนอีกไม่กี่คน

คำพูดเยาะเย้ยเมื่อครู่แน่นอนว่าออกมาจากปากเขา

"แต่ถ้าแกยอมคุกเข่าโขกหัวให้ข้าสักหน่อย บางทีข้าอาจจะช่วยแกก็ได้ ฮ่าๆๆ"

"เชียนซิง ไอ้โง่นี่มันใครวะ หัวเราะเหมือนเป็ดร้อง น่ารำคาญชะมัด"

ในตอนนั้น ซูถีล่าที่อยู่ข้างๆ ขมวดคิ้วพูด พลางแคะหูทำท่ารังเกียจ

"ก็อย่างที่เจ้าว่า มันก็แค่เป็ดตัวหนึ่ง" เย่เชียนซิงยักไหล่พูด

"อ๋อ ที่แท้ก็เป็ดนี่เอง" ซูถีล่าตั้งใจเน้นเสียงคำว่า "เป็ด" ให้ดังขึ้น

เห็นคนพวกนี้ทำเหมือนตัวเองไม่มีตัวตน สีหน้าของโจววุยก็บึ้งทันที

"เฮ้ย! ไอ้หนู เมื่อกี้แกใช่ไหมที่ตะโกนจะเอาห้องเทียนอี้เหาว์?" โจววุยถามซูถีล่า

"ใช่ ข้าเอง มีอะไร?" ซูถีล่าเชิดหน้าขึ้น มองโจววุยอย่างดูถูก

"เจอะเจอกันจริงๆ คบคนพาล พาลพาไป แกกับเย่เชียนซิงก็พวกบ้านนอกเหมือนกัน คนที่มาคลับอิตโฮวใครๆ ก็รู้ว่าห้องเทียนอี้เหาว์ไม่เปิดให้คนนอก แม้แต่ข้ายังไม่แน่ว่าจะเข้าได้ พวกแกไอ้พวกกระจอกบ้านนอก กล้าดียังไงมาคุยโว?"

น้ำเสียงของโจววุยเต็มไปด้วยความดูถูก ตระกูลโจวของเขาในเมืองเจียงหนานก็นับว่าเป็นตระกูลใหญ่อันดับต้นๆ แต่ถ้าเขาอยากจะจองห้องในคลับอิตโฮว อย่างมากก็แค่ห้องตี้อี้เหาว์

ห้องเทียนอี้เหาว์ตั้งแต่สร้างคลับอิตโฮวมาก็ไม่เคยเปิดให้คนนอก ได้ยินว่าเตรียมไว้สำหรับเจ้าของโดยเฉพาะ

"ฮึๆ แกว่าข้าเป็นคนบ้านนอก? ยังบอกว่าข้าไม่มีสิทธิ์เข้าห้องเทียนอี้เหาว์?" ซูถีล่าหัวเราะเบาๆ แล้วถามพนักงาน

"คุณบอกหน่อยสิ ข้ามีสิทธิ์เข้าห้องเทียนอี้เหาว์ไหม?"

"แน่นอนครับ มีสิทธิ์" พนักงานตอบอย่างนอบน้อม

"งั้นรีบไปจัดการเลย"

"ครับ" ว่าแล้วพนักงานก็จะเดินจากไป

"เฮ้ย!" โจววุยรีบเรียกพนักงานไว้ "แกโง่หรือไง ห้องเทียนอี้เหาว์ไม่เปิดให้คนนอก อยากโดนไล่ออกรึไง?"

แต่เมื่อเจอคำพูดของโจววุย พนักงานกลับยิ้มเยาะ

"ห้องเทียนอี้เหาว์แน่นอนว่าไม่เปิดให้คนนอก แต่ท่านผู้นี้คือเจ้าของคลับอิตโฮวของเรา เขาย่อมมีสิทธิ์เข้าห้องเทียนอี้เหาว์"

อะไรนะ? เจ้าของคลับอิตโฮว? ไอ้คนบ้านนอกที่อยู่ข้างเย่เชียนซิงนี่เป็นเจ้าของคลับอิตโฮวเนี่ยนะ?