ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 460 ต้นชาโบราณวัฏจักรและน้ำพุเทพวัฏจักร

ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 460 ต้นชาโบราณวัฏจักรและน้ำพุเทพวัฏจักร

เจ้าแห่งถ้ำ ทั้งร่างถูกปกคลุมไปด้วยหมอกควันปฐมโกลาหล สีหน้าบูดบึ้ง ร่างกายสั่นสะท้าน

นี่เป็นเพราะความโกรธแค้นและความเจ็บปวด

ชาโบราณวัฏจักร เขาก็ยังคงเสียดายที่จะใช้

ผลลัพธ์กลับถูกซูเซวียนเด็ดมาอย่างง่ายดาย โยนให้ชายชุดขาวที่อยู่ข้างกาย

สิ่งที่ทำให้เขาไม่พอใจและหดหู่ใจที่สุดก็คือ เขากลับไม่กล้าขัดขวาง

นี่มันอวดดียิ่งนัก รังแกคนเกินไปแล้ว!

กระทั่งต้นชาโบราณวัฏจักรที่เกิดสติปัญญาขึ้นมา ก็ยังคงสั่นสะท้าน หวาดกลัว ไม่กล้าหลบหนี

ภายใต้กลิ่นอายปราณกึ่งจักรพรรดิเซียนของซูเซวียน ทั่วทั้งจักรวาลต่างก็สั่นสะท้าน ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึงสรรพชีวิตที่นี่ ต่างก็มีสีหน้าเปลี่ยนไป

"ชงชาหรือ?"

กู้ฉางเซิงตกตะลึงเล็กน้อย รับโถหยกมา ไม่ได้ปฏิเสธ มีรอยยิ้มปรากฏขึ้น

เขาไม่โง่

ชาโบราณวัฏจักรนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งของที่ดี

ซูเซวียนมองเขาแวบหนึ่ง มุมปากมีรอยยิ้มปรากฏขึ้น แต่ก็ยังคงหายไปอย่างรวดเร็ว กลับมาเย็นชาและเฉยเมย ราวกับเป็นเพียงภาพลวงตา

นางรู้ว่ากู้ฉางเซิงชอบดื่มชา

ชาโบราณวัฏจักรนี้ สำหรับนางแล้วไม่มีประโยชน์มากนัก แต่สำหรับกู้ฉางเซิงกลับมีประโยชน์อย่างยิ่ง

เหนือกว่าชาแห่งการตรัสรู้มาก

สามารถเพิ่มพูนตบะและมรรคผลของเขาได้

"ชายชุดขาวผู้นี้เป็นใครกัน? กระทั่งยังไม่ถึงระดับเซียน กลับปรากฏตัวขึ้นข้างกายมารหญิงผู้นี้......"

"และยังคงได้รับการปฏิบัติเช่นนี้?"

"ไม่คิดเลยว่าข้างกายนาง จะมีคนอื่นปรากฏตัวขึ้นมา ทั้งสองคนยังคงดูสนิทสนมกัน"

ในเวลานี้ สรรพชีวิตมากมายระหว่างขุนเขากำลังส่งเสียง สนทนากัน คาดเดาตัวตนของกู้ฉางเซิง สายตาที่มองมา เต็มไปด้วยแสงมากมาย ราวกับต้องการมองทะลุเขา

ทว่า ร่างกายของกู้ฉางเซิงมีกฎเกณฑ์ปกคลุม ป้องกันสายตาพวกนั้นเอาไว้

"รนหาที่ตาย!"

ในเวลานี้ ซูเซวียนแค่นเสียงเย็นชาหนึ่งครั้ง

ส่งเสียงสนทนากันต่อหน้านาง คิดว่ากึ่งจักรพรรดิเซียนบำเพ็ญมาอย่างเปล่าประโยชน์หรือ?

"แย่แล้ว!"

เมื่อเห็นเช่นนั้น สรรพชีวิตเหล่านั้นต่างก็สั่นสะท้าน วิญญาณก่อกำเนิดราวกับกำลังจะแตกสลาย มีเหงื่อเย็นไหลออกมา หวาดกลัวอย่างยิ่ง

เห็นได้ชัดว่า การที่พวกเขาแอบมองกู้ฉางเซิง ทำให้นางไม่พอใจ จิตสังหารที่น่ากลัวปกคลุมท้องฟ้าในทันที

ทะเลวัฏจักรทั้งหมด เกิดคลื่นยักษ์สีดำขึ้นมา

สรรพชีวิตทั้งหมดสั่นสะท้าน ร้องขอชีวิต คุกเข่าลงกับพื้น รู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่อยู่เหนือศีรษะ ราวกับความคิดหนึ่งเดียว ก็สามารถตัดสินความเป็นความตายของพวกเขาได้

นี่คือโทสะของกึ่งจักรพรรดิเซียน

กระทั่งราชันเซียน ก็ยังคงเป็นเพียงมดตัวน้อย

ปุ๊ ปุ๊ ปุ๊............

บนขุนเขา ร่างกายเหล่านั้นแตกสลาย ในความว่างเปล่า มีหมอกโลหิตปรากฏขึ้นมาติดต่อกัน ร่างกายและวิญญาณแตกดับในทันที

นี่คือตัวตนที่แท้จริงของซูเซวียน

พลังอำนาจน่าเกรงขาม จิตสังหารท่วมท้นฟ้าดิน

สังหารจนไม่มีผู้ใดกล้าพูดมากความต่อหน้านางอีก

เบื้องหน้ากู้ฉางเซิง นางได้เก็บงำพลังอำนาจเอาไว้มากมายเพียงใด

ตู้ม!

ถ้ำแต่ละแห่งต่างก็ส่งเสียงคำราม ราวกับเป็นช่องว่างระหว่างฟ้าดิน พ่นหมอกเซียนออกมา แสดงแสงเก้าสี ลึกลับอย่างยิ่ง

ตัวตนสูงสุดที่อยู่ภายใน รับรู้ได้ถึงจิตสังหารของซูเซวียน ไม่อาจสงบนิ่งได้อีกต่อไป หวาดกลัวว่านางจะสังหารสรรพชีวิตทั้งหมดที่นี่

บนขุนเขาแห่งหนึ่ง ปรากฏสิ่งมีชีวิตต่างแดนรุ่นเยาว์มากมาย เดินทางมาที่นี่พร้อมกับบรรพชนกึ่งจักรพรรดิเซียน

แต่ในเวลานี้ ก็ยังคงคุกเข่าลงกับพื้น มีเหงื่อเย็นไหลออกมา หวาดกลัวอย่างยิ่ง ใจสั่นสะท้าน

พวกเขาเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสกับโทสะของกึ่งจักรพรรดิเซียน

ทะเลวัฏจักรที่สงบนิ่งมานับยุคสมัยไม่ถ้วน เกิดคลื่นยักษ์ขึ้นมา น่ากลัวยิ่งนัก

"นางเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาแล้ว......"

กู้ฉางเซิงมองซูเซวียนแวบหนึ่ง ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจ

ซูเซวียนอารมณ์ไม่ดี

ผลลัพธ์คนเหล่านี้กลับวิ่งเข้ามาหาที่ตาย กลายเป็นที่ระบายอารมณ์ของนาง

ทว่า กู้ฉางเซิงก็ยังคงรู้สึกแปลกประหลาด

ซูเซวียนที่เป็นถึงกึ่งจักรพรรดิเซียน โดนเขาดุ กลับมาลงที่สรรพชีวิตเหล่านี้

ความรู้สึกเช่นนี้......

ราวกับรู้ว่ากู้ฉางเซิงคิดเช่นไร ซูเซวียนหันกลับมามองเขาแวบหนึ่ง ใบหน้าที่งดงามราวกับหยกขาว เย็นชาและไร้อารมณ์

ราวกับกำลังกล่าวว่า เจ้าลองดูสิ?

กู้ฉางเซิงยิ้มออกมาเล็กน้อยเพื่อปกปิดความอับอาย รีบหยุดความคิดนั้น

แม้ว่าซูเซวียนจะไม่สังหารเขา แต่เรื่องที่ทำให้เขาบาดเจ็บ นางทำได้อย่างแน่นอน

เรื่องนี้เขาไม่สงสัยแม้แต่น้อย

"ตู้ม!"

จากนั้น ซูเซวียนก็ลงมืออีกครั้ง โจมตีถ้ำที่อยู่เบื้องหน้า ฝ่ามือหยกขาวคว้าลงไป นำเส้นชีพจรปฐพีเก้าสีออกมา กำเอาไว้ในมือ

หมอกเซียนอบอวล แสดงแสงสีเงินขาว สดชื่นยิ่งนัก มีกลิ่นหอมแผ่กระจาย

นี่คือน้ำพุเทพวัฏจักร พวยพุ่งออกมาจากเส้นชีพจรปฐพีที่นี่ ไม่เคยแห้งเหือด พวยพุ่งออกมาจากพื้นดิน จากนั้นก็ไหลกลับลงไป วนเวียนเช่นนี้

ยิ่งไปกว่านั้น ยังคงเป็นสิ่งของวิเศษที่เกิดขึ้นบริเวณทะเลวัฏจักร

"ชงชา"

ซูเซวียนยังคงกล่าวเช่นนี้ ใช้พลังอิทธิฤทธิ์ผนึกน้ำพุเทพวัฏจักร โยนให้กู้ฉางเซิง

ต้นชาโบราณวัฏจักร น้ำพุเทพวัฏจักร

นี่เกือบจะเป็นสิ่งของวิเศษที่สุดของทะเลวัฏจักร นอกจากผลไม้วัฏจักรและรากปัญญาหกมรรค

กู้ฉางเซิงรับมาอย่างไม่เกรงใจ

ตอนนี้เขาจึงได้เข้าใจว่า การที่ซูเซวียนพาเขามาที่นี่ ก็เพื่อที่จะมาปล้น

เขาก็ยังคงไม่เกรงใจซูเซวียน

"ซูเซวียน เจ้าอย่าได้ทำเกินไป!"

ในเวลานี้ จากส่วนลึกของถ้ำ มีเสียงดังขึ้นมา เย็นชาอย่างยิ่ง

นี่คือตัวตนสูงสุดที่ตื่นขึ้นมาจากพื้นที่ฝังศพเก้าอเวจี ทนไม่ไหว สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก

เขารู้ว่าซูเซวียนมีนิสัยเช่นนี้ จึงได้เชื่อว่านางคิดจะทรยศ บอกแผนการทั้งหมดให้

แต่วันนี้ ซูเซวียนพาชายหนุ่มคนนี้มาที่นี่ ต้องการที่จะนำน้ำพุเทพวัฏจักรของเขาไป

เรื่องนี้ เขาไม่อาจทนได้อีกต่อไป

น้ำพุเทพวัฏจักร เป็นสิ่งของที่เขาใช้หลอมรวมสัจธรรมและกฎเกณฑ์วัฏจักร

ไม่อาจสูญเสียได้!

"ต้องการต่อสู้หรือ?"

สำหรับเรื่องนี้ ซูเซวียนกล่าวเพียงคำเดียว สั้น ๆ กลิ่นอายปราณสูงสุดพุ่งทะยานขึ้นมา

ชุดดำราวกับดอกบัว ร่างระหงสง่างาม เส้นผมสีดำสยายปลิวไสว

ในเวลานี้ มีสำเนียงเซียนสูงสุดที่โปร่งใส แววตาราวกับได้ผ่านสิบล้านยุคสมัย ลึกซึ้งและเหนือกว่าคนอื่น แต่กลับเย็นชาอย่างยิ่ง

นางนั้นแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่ ยกมือขึ้นก็สามารถทำลายหมื่นโบราณ พลังอำนาจไร้เทียมทาน สามารถมองดูแม่น้ำแห่งกาลเวลาได้

กระทั่งสายธารแห่งกาลเวลายังคงหายไป!

นี่คือท่วงท่าที่แท้จริงของกึ่งจักรพรรดิเซียน

ขุนเขารอบ ๆ ทะเลวัฏจักร ต่างก็สั่นสะเทือน

สรรพชีวิตทั้งหมดสั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว

นี่คือการกระทำของวิญญาณก่อกำเนิดและร่างกาย ที่แสดงความเคารพต่อกึ่งจักรพรรดิเซียนโดยสัญชาตญาณ

กู้ฉางเซิงยืนอยู่ข้างกายนาง ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ

เห็นได้ชัดว่าซูเซวียนได้เก็บงำกลิ่นอายปราณเอาไว้ ไม่อยากทำร้ายเขา

มิเช่นนั้น กลิ่นอายปราณเพียงเล็กน้อยของกึ่งจักรพรรดิเซียน ก็ยังคงสามารถทำลายเขาได้นับครั้งไม่ถ้วน

ตัวตนสูงสุดที่อยู่ในถ้ำ สีหน้าบูดบึ้ง ไม่คิดเลยว่าซูเซวียนจะไม่ให้เกียรติเขาแม้แต่น้อย ต่อหน้าสรรพชีวิตทั้งหมด

แต่เขาในตอนนี้ ไม่สามารถต่อสู้กับซูเซวียนได้

เมื่อถึงเวลานั้น ความผันผวนที่นี่ จะต้องดึงดูดความสนใจของตัวตนสูงสุดในสามพันดินแดนมรรคา

แผนการของพวกเขา จะต้องล้มเหลว

"ขอให้จักรพรรดิเซวียนสงบสติอารมณ์"

ในเวลานี้ กึ่งจักรพรรดิเซียนต่างแดนปรากฏตัวขึ้นมา

ชื่อว่าจักรพรรดิหง กล่าวขึ้นมา ต้องการที่จะหยุดยั้งการต่อสู้ครั้งนี้

เขามาถึงขุนเขาทั้งร่างถูกกลิ่นอายปราณสูงสุดปกคลุม ไม่อาจมองเห็นใบหน้าที่แท้จริง

แข็งแกร่งราวกับหมอกควัน ไม่อยู่ในฟ้าดิน

ในระดับตบะกึ่งจักรพรรดิเซียนเดียวกัน หากต้องการต่อสู้จนรู้ผลแพ้ชนะ ไม่ใช้เวลาหมื่นปี หรือแสนปี ก็ยังคงเป็นไปไม่ได้

แต่ความผันผวนที่พวกเขาต่อสู้กัน จะต้องน่ากลัวยิ่งนัก เกี่ยวข้องกับมหาจักรวาล จะทำให้สามพันดินแดนมรรคารับรู้ได้ในทันที

การต่อสู้ของพวกเขา จะต้องหลุดพ้นจากมิติแห่งนี้ ไปยังนอกจักรวาล!

"ในเมื่อจักรพรรดิเซวียนต้องการสิ่งของนี้ ก็มอบให้นางไปเถิด"

กึ่งจักรพรรดิเซียนที่ตื่นขึ้นมาจากพื้นที่ฝังศพเก้าอเวจี กล่าวอย่างเย็นชา

แม้ว่าจะโกรธแค้น แต่ก็ยังคงเลือกที่จะยอมแพ้

เขาไม่โง่ แม้ว่าจะมีความแค้นกับซูเซวียน ก็ยังคงไม่ลงมือในเวลานี้

"ถือว่าเป็นการชดเชยที่เคยทำร้ายจักรพรรดิเซวียน"

เขากล่าวต่อ

ตอนนั้น ซูเซวียนบุกเข้าไปในส่วนที่ลึกที่สุดของพื้นที่ฝังศพเก้าอเวจี ถูกเขาทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส

แต่ ซูเซวียนกลับไม่สนใจ สีหน้ายังคงเฉยเมย

นางกล่าวต่อว่า "รากปัญญาหกมรรค ข้าต้องการครึ่งหนึ่ง"

กระไรนะ!?

ในเวลานี้ กระทั่งจักรพรรดิหงก็ยังคงตกตะลึง ไม่อาจสงบนิ่งได้อีกต่อไป

รากปัญญาหกมรรคยังไม่สุกงอม

แต่เขาก็ยังคงต้องการครึ่งหนึ่ง เพราะรุ่นหลังในตระกูลต้องการใช้

ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่ารากปัญญาหกมรรคจะเป็นสิ่งของวิเศษ แต่เห็นได้ชัดว่าไม่มีประโยชน์มากนักสำหรับซูเซวียน

รวมกับต้นชาโบราณวัฏจักรและน้ำพุเทพวัฏจักร

ซูเซวียนดูเหมือนว่าจะต้องการสิ่งของเหล่านี้เพื่อชายชุดขาวที่อยู่ข้างกาย

ในเวลานี้ เขาตกใจอย่างยิ่ง ต้องการที่จะรู้ตัวตนที่แท้จริงของกู้ฉางเซิง

เขาเป็นใครกันแน่?