บทที่ 765: การถอนทัพ (ตอนพิเศษ)

เมื่อเธอพูดจบ จักระของเทรุมิ เมย์ระเบิดออกมาและออร่าระดับคาเงะของเธอพุ่งพล่าน ทำให้แม่น้ำโดยรอบสั่นสะเทือน

โอโรจิมารุไม่ยอมน้อยหน้า ปล่อยออร่าของตัวเองออกมา เทียบเคียงความรุนแรงของเทรุมิ เมย์แล้ว พลังจักระที่โอโรจิมารุปล่อยออกมาแรงกว่าเล็กน้อย

หลังจากการเผชิญหน้าอันเข้มข้นนี้ประมาณสิบวินาที โอโรจิมารุเป็นฝ่ายเคลื่อนไหวก่อน ทำท่าผนึก

งูสีน้ำตาลเทาจำนวนมหาศาลพุ่งออกมา โจมตีไปในทิศทางของเทรุมิ เมย์และในขณะเดียวกันก็บดบังการถอยของโอโรจิมารุและกลุ่มของเขา

กว่าเทรุมิ เมย์จะจัดการกับงูจำนวนมากได้ โอโรจิมารุและนินจาโอโตะคนอื่นๆ ก็หายไปจากแม่น้ำแล้ว

เมื่อเห็นว่าโอโรจิมารุหนีไปแล้ว เทรุมิ เมย์และอีกสองคนมีสีหน้าเคร่งเครียด อาโอพูดขึ้นก่อน "ท่านมิซึคาเงะ คิมิมาโร่หนีไปกับโอโรจิมารุแล้ว"

เทรุมิ เมย์จ้องอาโอด้วยสายตาเกรี้ยวกราด ทำให้เขาเหงื่อผุด

"คิดว่าฉันไม่เห็นหรือไง?"

"ไอ้เด็กนั่น น่าปวดหัว... ดูเหมือนโอโรจิมารุจะล้างสมองเขาจนหมดแล้ว"

เทรุมิ เมย์มองลงที่แม่น้ำใต้เท้าเธอ เมื่อเธอปล่อยจักระ เกาะกลางที่จมอยู่ก่อนหน้าก็โผล่ขึ้นเหนือผิวน้ำอีกครั้ง

ในตอนนั้น กำลังเสริมจำนวนมากของชีลด์ มาถึง ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเฮลิคอปเตอร์และเครื่องบินรบ เทรุมิ เมย์เหลือบมองพวกมัน แต่ไม่สนใจ

"เมื่อภารกิจสนับสนุนเสร็จสิ้น เราก็ไม่มีอะไรต้องทำที่นี่อีก"

ว่าแล้วเทรุมิ เมย์และอีกสองคนก็ออกจากพื้นที่

ส่วนค่าจ้างสำหรับภารกิจ เธอไม่กังวล

ถ้าชีลด์กล้าเบี้ยวการจ่ายเงิน ความเสียหายที่เธอสามารถก่อได้จะร้ายแรงกว่าที่นินจาโอโตะทำไว้มาก

ขณะเดียวกัน เจ้าหน้าที่ชีลด์จำนวนมากลงมาที่เกาะกลางทางบันไดเชือกเฮลิคอปเตอร์ เริ่มค้นหาและติดต่อกับผู้บัญชาการฮิลล์และคนอื่นๆ ในที่หลบภัยใต้ดิน

กัปตันอเมริกาที่ขึ้นฝั่งได้ ก็ถูกเจ้าหน้าที่ชีลด์พบและรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

...

ที่ฐานสลิงช็อต

นิค ฟิวรี่ดูภาพวิดีโอ จมอยู่ในความคิด

เขากำลังครุ่นคิดถึงการปรากฏตัวของโอโรจิมารุและคาบูโตะ ที่ช่วยสมาชิกนินจาโอโตะทั้งสี่ไว้ได้

ภาพที่จับได้จากดาวเทียมไม่มีเสียง ฟิวรี่จึงไม่ได้ยินบทสนทนาระหว่างสองฝ่าย แม้แต่การอ่านริมฝีปากก็ทำไม่ได้ในระยะไกลขนาดนั้น

ฟิวรี่ครุ่นคิดว่าหมู่บ้านโอโตะอาจเสนออะไรให้โคโนฮะช่วย และทำไมคิมิมาโร่ถึงยินดีไปกับโอโรจิมารุ

มีแต่คำถามที่ยังไม่มีคำตอบ

ขณะดูความพยายามช่วยเหลือที่กำลังดำเนินอยู่ ฟิวรี่นึกถึงเจ้าหน้าที่โคลสัน ดูเหมือนเขาจะต้องส่งโคลสันไปดูว่าจะรวบรวมข้อมูลได้บ้างไหม

หลังจากบรีฟโคลสันเรื่องนี้แล้ว ฟิวรี่ก็ออกจากฐานสลิงช็อต มุ่งหน้ากลับสำนักงานใหญ่ชีลด์ ในนิวยอร์กเพื่อเตรียมแผนรับมือ

...

ขณะเดียวกัน-

ชาร์ลส์ยิ้มขณะดูวิดีโอของทริสเคเลียนที่พังยับเยิน

"นายทำลายฐานหมู่บ้านโอโตะของฉัน ฉันก็ทำลายสำนักงานใหญ่ชีลด์ของนาย ฉันว่าเราเสมอกันแล้ว"

"คาดว่าชีลดจะถูกยุบภายในปีนี้"

"แต่ 084 พวกนั้น... ฉันคงต้องหาเวลาใช้จุตสึแปลงร่างและไปเยี่ยมเทรุมิ เมย์ ถ้าปล่อยให้เธอเลือก อาจจะไม่คุ้มค่า แต่ถ้าโชคดีเธอจะได้ของที่ใช้ได้สักสิบชิ้น"

หลังปิดวิดีโอ ชาร์ลส์เริ่มมุ่งความสนใจไปที่การควบคุมจักระที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของเขา เมื่อเขาควบคุมพลังใหม่ได้อย่างสมบูรณ์ ก็จะถึงเวลาไปแอสการ์ดและดูว่าภารกิจที่โอดินมอบหมายเกี่ยวกับอะไร

...

ช่วงบ่าย-

ชีลด์ - ฐานนิวยอร์ก -

นิค ฟิวรี่เข้าฐานด้วยความตึงเครียด การสูญเสียครั้งล่าสุดเป็นครั้งใหญ่ที่สุดที่ชีลด์ เคยเผชิญ ทิ้งเงาดำทะมึนไว้ในใจเจ้าหน้าที่ทุกคน

ฟิวรี่เปิดประตูและเดินเข้าห้องพยาบาล ที่สตีฟ โรเจอร์สนอนอยู่บนเตียง แขนขาพันผ้าพันแผล

เข้าหาบุคลากรทางการแพทย์ ฟิวรี่ถาม "เขาเป็นยังไงบ้าง?"

หมอมองแฟ้มก่อนตอบ "แผลไหม้รุนแรงที่แขนขาทั้งมด เขาต้องใช้เวลาพักฟื้นอีกนาน"

"ร่างกายของเขาน่าทึ่งมาก สำหรับคนอื่น แขนขาอาจเสียหายถาวร แต่เขาจะค่อยๆ หาย"

"ต้องใช้เวลา และเขาต้องพักสามเดือน"

ฟิวรี่พยักหน้าและเดินไปที่เตียงของสตีฟ โรเจอร์ส

แม้ในยามหลับ ใบหน้าของสตีฟก็ยังขมวดคิ้วด้วยความกังวล

ฟิวรี่ส่ายหน้า รู้ว่าเขาไม่มีเวลาปล่อยให้สตีฟนอนพักฟื้นสามเดือน

ฟิวรี่โน้มตัวเข้าใกล้หูสตีฟ ฟิวรี่เรียกเบาๆ "สตีฟ สตีฟ!"

สตีฟค่อยๆ ลืมตา มองชายตรงหน้าและพึมพำ "ขอโทษครับ พวกเราแพ้"

"ผมช่วยเฉินห่าวหรานไม่ได้..."

ได้ยินสตีฟพูดถึงเฉินห่าวหราน ฟิวรี่รู้สึกเศร้า เขายังไม่ทันได้จัดการโคลนนิ่งเฉินใน โครงการตาฮิติ ก่อนที่เจ้าหน้าที่พิเศษคนนี้จะถูกสังหาร

"ผมเสียใจที่เฉินห่าวหรานและเจ้าหน้าที่ชีลด์ที่ล้มตายไป"

"แต่สตีฟ ตราบใดที่เรายังไม่ตาย ตราบใดที่เรายังไม่ถูกทำลาย เราก็ยังไม่แพ้"

"แม้จะถูกน็อคลง ตราบใดที่เรายังลุกขึ้นได้ เราก็ยังมีโอกาส"

"เราจะไม่ปล่อยให้คนชั่วพวกนี้ทำตามใจชอบต่อไป"

สตีฟพยักหน้า "ผมจะไม่ยอมแพ้"

"อีกสามเดือนข้างหน้า ผมอาจช่วยคุณได้"

ฟิวรี่มองสตีฟและพูด "ผมมีวิธีทำให้คุณลุกขึ้นได้ภายในคืนเดียว"

ดวงตาของสตีฟเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ "เทคโนโลยีทางการแพทย์ของชีลด์ ก้าวหน้าขนาดนั้นเลยเหรอ?"

ฟิวรี่ไม่ตอบ แค่จ้องมองสตีฟ

"คุณอยากพัก หรืออยากกลับไปต่อสู้?"

สตีฟตอบอย่างจริงจัง "ผมต้องการสู้ต่อ"

ฟิวรี่พยักหน้า "ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผม พรุ่งนี้คุณจะได้ออกจากเตียงนี่แล้ว"

เขาตบอกสตีฟเบาๆ ก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องพยาบาล

ขณะที่ฟิวรี่จากไป สตีฟนอนมองเพดาน ความคิดของเขาย้อนกลับไปถึงการต่อสู้กับนินจาโอโตะ

ทันใดนั้น มาเรีย ฮิลล์ เดินเข้ามาหาฟิวรี่และพูดว่า "สภากำลังตามหาคุณ พวกเขาต้องการให้คุณเข้าร่วมประชุมด่วน"

ฟิวรี่พยักหน้า "ผมจะไปเดี๋ยวนี้"

"แต่มีบางอย่างที่ผมอยากให้คุณจัดการก่อน"

FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]