บทที่ 71 จิตสงบย่อมสงบ
ในป่าที่เงียบสงบ มีร่างสองร่างเดินอยู่ คนหนึ่งนำหน้า อีกคนตามหลัง หลงยุนเฟิงสีหน้าเรียบเฉย เดินไปด้วยตาที่ปิด คาเรนาเดินตามหลังอย่างอ่อนแรง ทันใดนั้น หลงยุนเฟิงหยุดเดิน หันมามองคาเรนาที่ตกตะลึง พูดเบาๆ: "เธอจะตามฉันไปถึงไหน? ที่นี่อันตราย เธอกลับไปเถอะ" "ฉันไม่!" คาเรนาเชิดหน้าเหมือนเด็กน้อย "กลับไป...
