บทที่ 63 สำนักเซียนเสวี่ยนเทียน ไม่มีคนดีเหลืออยู่เลยหรือ?
ในป่าทึบบนเขาโม่หยุน อวี๋เวยเวยกำดาบในมือ มองร่างเสือใหญ่ลายพาดกลอนที่ล้มอยู่เบื้องหน้า ใบหน้างามเย็นชาปรากฏรอยยิ้มบาง นางโบกดาบ เก็บแก่นวิญญาณของเสือยักษ์ออกมา พินิจดูในมือสองครั้งก่อนเก็บเข้าย่าม ขณะกำลังจะเดินต่อ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวแผ่วเบาดังมาจากด้านหลัง "ใครน่ะ?" อวี๋เวยเวยหันไปมองด้าน...
