บทที่ 47 : ไม่มีอะไรที่เขาไม่กล้าทำ
หนิงเฉินมาถึงห้องของพานอวี้เฉิง "พานอวี้เฉิง ท่านต้องการพบข้า?" พานอวี้เฉิงทำหน้าบึ้ง ขมวดคิ้วกล่าว "เจ้าควรคำนับก่อน" หนิงเฉินอ้อออกมาคำหนึ่ง กล่าว "คารวะท่านพานอวี้เฉิง" พานอวี้เฉิงจ้องหนิงเฉิน "หนิงเฉิน เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่าทำผิด?" หนิงเฉินมีเครื่องหมายคำถามเต็มหัว "ท่านพานอวี้เฉิง ข้าทำผิดอะไรหรื...
