บทที่ 455 แผนการใหม่ของซูยี่!
"ระดับเจ็ดไม่ใช่อะไรเลย ต่อไปจะต้องมีที่แข็งแกร่งกว่านี้" ซูยี่พูดด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม
เพราะหากเขาได้ฝึกฝนการควบคุมจิตแล้วใช้ร่วมกับปลอกคอฝึกสัตว์ โอกาสที่จะสำเร็จจะเพิ่มขึ้นมาก
เมื่อถึงตอนนั้น การรวบรวมกองทัพสัตว์กลายพันธุ์ก็จะไม่ใช่แค่ความฝันอีกต่อไป แต่จะเป็นสิ่งที่เป็นไปได้จริง
เมื่อได้ยินซูยี่พูดเช่นนั้น ในใจของฉินลี่มีแค่คำว่า 'เจ๋งมาก' หลังจากนั้นก็หาคำอื่นมาพูดไม่ได้อีก
สำหรับคำพูดของซูยี่ หลิงเยว่เชื่อมั่นอย่างสนิทใจ ถ้าซูยี่บอกว่าทำได้ ก็ต้องทำได้แน่นอน
ทั้งสามคนรีบทำแผลใหญ่บนตัวลิงขาวกลายพันธุ์อย่างรวดเร็ว บาดแผลเล็กๆ เริ่มสมานตัวแล้ว
ผลึกพลังงานที่ซูยี่ให้มีประสิทธิภาพดีมาก ทำให้ลิงขาวกลายพันธุ์ฟื้นตัวได้มาก
ตายแน่ๆ คงไม่ตายแล้ว
"มันน่าจะมีวิธีซ่อนพลังงานของตัวเองได้ชั่วคราว มีความสามารถแบบนี้ การล่าสัตว์กลายพันธุ์ก็จะง่ายขึ้น" ซูยี่มองดูลิงขาวกลายพันธุ์พลางพูดอย่างดีใจ
ไม่ว่าจะอย่างไร นี่ก็เป็นสัตว์กลายพันธุ์ระดับเจ็ด พลังการต่อสู้นั้นแข็งแกร่งมาก
ถ้าไม่ใช่เพราะเขามียาฟื้นฟูร่างกาย การเอาชนะมันก็คงยากมาก อาจจะถึงขั้นพลาดท่าถูกมันฆ่าตายก็ได้
"ใช่แล้วๆ นี่มันระดับเจ็ดนะ ระดับหกลงมาก็เหมือนตัดผักง่ายๆ เลย พอมีลิงขาวตัวนี้เข้าร่วม เราก็จะได้ลูกแก้วสมองมากขึ้น สามารถไปล่าสัตว์กลายพันธุ์ในพื้นที่ลึกกว่านี้ได้" ฉินลี่ลูบกล้ามเนื้อแข็งแกร่งของลิงขาวกลายพันธุ์พลางพูดด้วยความคาดหวัง
ตอนนี้ ทุกคนในกองทัพเจ็ดสังหารต่างจมอยู่ใน 'ความสุข' ของการล่าสัตว์กลายพันธุ์ พวกเขาไม่มีความคิดที่จะไปเมืองมืดเลย
ซูยี่บอกพวกเขาแล้วว่า เวลาฟรีในการไปเมืองมืดนั้นสะสมได้
นับจากวันที่ลงทะเบียน สามวันจะได้เวลาฟรีสี่ชั่วโมง ถ้าไม่ได้ใช้ก็สามารถสะสมต่อไปได้
ตอนนั้น คาโรลสะสมไว้ถึงกว่า 100 ชั่วโมง
ค่ายของพวกเธอค้นพบประตูลำเลียงเร็วกว่าคนในฐานทัพเซาหนานมาก
"มี มีมันเข้าร่วม ฉันก็จะไปโลกของเผ่าอสูรได้อย่างสบายใจ" ซูยี่พูดอย่างโล่งอก
"โลกของเผ่าอสูร?" หลิงเยว่มองซูยี่อย่างสงสัยและถาม
"อืม ฉันอยากไปดูว่าพวกเขามีประตูลำเลียงหรือเปล่า เพราะว่าเราเจอเผ่าอสูรในเมืองมืดมามากแล้ว ดังนั้น ฉันสงสัยว่าพวกเขาอาจจะมาจากโลกนั้น"
"เมืองมืดนี่ลึกลับเกินไป พวกเรายังไม่รู้เลยว่าใครสร้าง มีจุดประสงค์อะไร"
"เพราะฉะนั้น ฉันอยากไปสำรวจโลกของเผ่าอสูร ดูว่าจะได้ข้อมูลอะไรบ้าง"
การต่อสู้ครั้งนี้ทำให้ซูยี่ตระหนักถึงข้อบกพร่องของตัวเอง
ในขณะเดียวกัน เขาก็พบว่าการต่อสู้กับสัตว์กลายพันธุ์กับการต่อสู้กับเผ่าอสูรนั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง
เผ่าอสูรมีวิชายุทธ์ ส่วนสัตว์กลายพันธุ์อาศัยสัญชาตญาณและพลังพิเศษ
ซูยี่คิดว่าถ้าจะก้าวขึ้นระดับเจ็ด ถ้าจะทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น ก็ต้องไปที่สังเวียนต่อสู้ในเมืองมืด หรือไม่ก็ไปหาเผ่าอสูรระดับสูงในโลกของพวกเขา
เมื่อเปรียบเทียบกัน ซูยี่คิดว่าเผ่าอสูรระดับสูงเหมาะกับการต่อสู้กับเขามากกว่า
เพราะถ้าจับคู่แบบสุ่มในเมืองมืด อาจจะเจอภูติมายาที่อยู่ระดับเดียวกันแต่พลังบ้าคลั่ง
ถึงซูยี่จะมีระบบ เขาก็ไม่กล้ารับประกันว่าจะรอดทุกครั้งเหมือนตอนเจอเผ่าภูติมายา
แค่พลาดครั้งเดียว ก็อาจจะเอาชีวิตไม่รอด
เมื่อเทียบกันแล้ว การต่อสู้กับเผ่าอสูรปลอดภัยกว่ามาก
สู้ไม่ได้ก็หนีได้ แต่ในสังเวียนต่อสู้ในเมืองมืด ไม่มีทางเลือกให้หนี
เมื่อซูยี่พูดแบบนี้ หลิงเยว่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากสนับสนุน
ตอนนี้การไปกับซูยี่เป็นไปไม่ได้ ถึงกองทัพเจ็ดสังหารจะมีสัตว์กลายพันธุ์ระดับเจ็ดเพิ่มมา แต่ก็ยังทดแทนบทบาทของซูยี่ไม่ได้
ถ้าหลิงเยว่ไปด้วย กองทัพเจ็ดสังหารจะยิ่งกดดันมากขึ้น
อีกอย่าง ถ้าเธอไปกับซูยี่ ซูยี่ก็จะไม่ปฏิเสธ แต่เธอไม่ได้ช่วยอะไรซูยี่มากนัก อาจจะกลายเป็นภาระซูยี่ด้วยซ้ำ
ในฐานะผู้หญิงที่มีเหตุผล หลิงเยว่ย่อมไม่ทำเรื่องแบบนั้น
พอลิงขาวกลายพันธุ์ฟื้นตัวเกือบหมดแล้ว ซูยี่ก็พามันกลับนครเหล็กนิรันดร์
ต้องฝังแก่นผลึกสัตว์เลี้ยง ลิงขาวกลายพันธุ์ต้องพักฟื้น 24 ชั่วโมง
นอกจากนี้ มีแค่เขาเท่านั้นที่มีพลังจิตมากพอจะห่อหุ้มลิงขาวกลายพันธุ์และพากลับไปที่ห้องฝึกของตัวเอง
ที่นั่น สามารถกั้นพลังงานของลิงขาวกลายพันธุ์ได้
ไม่อย่างนั้น มันก็ไม่สามารถอยู่ในจวนเจ้าเมือง และไม่สามารถเข้าใกล้เขตเมืองได้
พลังงานของมันเป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับคนทั่วไป แรงกดดันทางจิตจะทำให้คนธรรมดาจำนวนมากจิตใจล่มสลาย
บางคนที่อ่อนแอ อาจจะตกใจตายได้เลย
หลังจากซูยี่พาลิงขาวไปแล้ว หลิงเยว่และคนอื่นๆ ก็เริ่มล่าสัตว์กลายพันธุ์อีกครั้ง
แต่พวกเขาไม่กล้าบุกลึกเข้าไปมากแล้ว
ที่นี่มีลิงขาวกลายพันธุ์ระดับเจ็ดปรากฏตัว ก็อาจจะมีสัตว์กลายพันธุ์ระดับเจ็ดตัวอื่นด้วย
ก่อนที่ซูยี่จะออกจากบลูสตาร์ไปโลกของเผ่าอสูร ซูยี่กับลิงขาวกลายพันธุ์จะกวาดล้างบริเวณใกล้เคียง จัดการสัตว์กลายพันธุ์ระดับห้า หก เจ็ด
พวกนั้นไม่เหมาะกับหลิงเยว่และคนอื่นๆ
พวกเขาส่วนใหญ่ล่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับสี่และต่ำกว่า ถ้ามีระดับหนึ่งด้วยก็จะยิ่งดี จะได้ประสิทธิภาพสูงสุด
เมื่อซูยี่พาลิงขาวกลายพันธุ์กลับมาถึงนครเหล็กนิรันดร์ ลู่หนิงเพิ่งพาคาโรลมาถึงจวนเจ้าเมือง
"พระเจ้าของฉัน นั่นอะไรน่ะ?" คาโรลคว้าแขนลู่หนิงพลางถามด้วยความตกใจ
ลู่หนิงมองไปตามทิศทางที่คาโรลชี้ ก็เห็นร่างของซูยี่และลิงขาวกลายพันธุ์ร่างมหึมา
"นั่น น่าจะเป็นสัตว์กลายพันธุ์ที่ซูยี่ฝึกได้" ลู่หนิงค่อนข้างแน่ใจ เพราะปกติถ้าเป็นสัตว์ที่ซูยี่ล่าได้ เขาจะเก็บเข้าพื้นที่เก็บของของตัวเอง
ถ้าไม่ได้เก็บเข้าไป แสดงว่าไม่ใช่ซากศพแน่นอน น่าจะเป็นสัตว์กลายพันธุ์ที่ซูยี่ฝึกได้
"พระเจ้าของฉัน เขายังฝึกสัตว์กลายพันธุ์ได้ด้วยหรือ?" ปากของคาโรลอ้าได้กว้างพอจะยัดแตงกวาลูกใหญ่ได้ เธอตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง
ฝึกสัตว์กลายพันธุ์ได้ มีพลังพิเศษแบบนี้ด้วยหรือ?
คาโรลรู้สึกว่าเหลือเชื่อมาก โดยเฉพาะเมื่อพลังพิเศษแบบนี้อยู่กับซูยี่
แล้วยังมีอะไรอีกที่ซูยี่ทำไม่ได้?
"ซูยี่" ลู่หนิงตะโกนเรียกซูยี่ก่อน เพราะเธอก็มีเรื่องต้องรายงานซูยี่ ก่อนหน้านี้รู้ว่าซูยี่ออกไปล่า ก็เลยไม่ได้ติดต่อโดยตรง กลัวจะรบกวนการต่อสู้ของซูยี่
เมื่อซูยี่ได้ยินเสียงเรียกของลู่หนิง เขาก็ทำท่าห้ามเข้าใกล้
ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นสัตว์กลายพันธุ์ระดับเจ็ด ถึงซูยี่จะใช้พลังจิตห่อหุ้มมันไว้ ก็ไม่สามารถปิดกั้นพลังงานของมันได้สมบูรณ์
ถ้าเข้าใกล้ ก็ยังจะรู้สึกถึงพลังงานของมันได้
(จบบท)