บทที่ 427: ในที่สุดมันก็...
โรงแรมดีพซีแมนทิส ห้อง 2088 เฉียวซางกางแขนออกก่อนจะล้มตัวลงไปข้างหลัง ทิ้งน้ำหนักทั้งหมดลงบนเตียงนุ่มๆ อย่างเต็มแรง “ซุน!” “ซุน!” “อึก~” ซุนเป่ากลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงอย่างอารมณ์เสีย ทำไมมันถึงยังไม่วิวัฒนาการสักที! เฉียวซางได้แต่ถอนหายใจแล้วพูดขึ้นว่า “แกอายุน้อยที่สุดนะ ยังไม่วิวัฒนาการก็ไม่เห็นจะแป...
