บทที่ 42 : อู๋กว่านเจีย ข้าขอเชิญท่านไปดื่มชาที่คุกของสำนักตรวจการ
แม้จั้วเซียงจะโกรธจนแทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ แต่ในตอนนี้ก็ทำอะไรหนิงเฉินไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องนี้ก็ไม่อาจให้ลุกลามใหญ่โตได้ หากเรื่องบานปลาย พวกศัตรูทางการเมืองและเหล่าขุนนางที่คอยจับผิด ย่อมต้องฉวยโอกาสนี้กล่าวโทษข้าแน่ "เด็กไม่รู้ความ ข้าไม่อยากเสียเวลาคิดบัญชีกับเจ้า พวกเราไป" จั้วเซียงสีหน้า...
