บทที่ 297 ตอนนี้…ถึงคราวของข้าแล้ว!
เศษน้ำแข็งขนาดเล็กจำนวนมากที่แตกกระจายจากการระเบิด มันถูกแรงระเบิดพัดพาให้พุ่งไปยังรอบด้านด้วยความเร็วสูง แม้จะไม่อันตรายถึงชีวิต แต่ก็สามารถกรีดผิวหนังของหลายคนจนเป็นรอยเลือดได้อย่างรวดเร็ว ทว่าความเย็นยะเยือกของน้ำแข็งกลับทำให้พวกเขาไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย เมื่อพวกเขารู้สึกตัวอีกที เลือดสดก็...
