บทที่ 283 พบกับฉินหวันหวันอีกครั้ง

หลังจากสำรวจไปรอบๆนางพบว่าเบื้องล่างเต็มไปด้วยหมอกสีขาวหนาทึบ ไม่สามารถรับรู้สิ่งใดได้เลย

นางลองปล่อยพลังวิญญาณออกไปเพื่อตรวจสอบ หมอกสีขาวเพียงแค่ขยับเล็กน้อยเท่านั้น เธอจึงเก็บพลังกลับมา

จริงดังที่คิดไว้ การจะหาไป่ไป่ของนางโดยพึ่งแค่ตำแหน่งของประตูบินทะยานนี้คงเป็นไปไม่ได้ ตอนนี้พลังของนางยังไม่ถึงขั้นที่จะสั่นคลอนเขตแดนของโลกเบื้องบนได้!

จินหวง เห็นนายของตนกลับลงมา จึงรีบสะบัดความคิดฟุ้งซ่านออกไป แต่อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยท่าทางอึดอัดเล็กน้อย

“นายท่าน แล้ว… เด็กคนนี้ล่ะเจ้าคะ”

ขอโทษทีแต่นางยังไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ได้จริงๆ! นายท่านของนางที่ภายนอกดูเหมือนเด็กสาวอายุ 17-18 ปี มีนิสัยสุขุมเย็นชา มุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว แต่ในความเป็นจริงก็เพิ่งจะอายุไม่ถึง 50 ปีตามกาลเวลาของผู้บำเพ็ญเพียร จะมีลูกตั้งแต่อายุน้อยขนาดนี้ มันฟังดูแปลกเกินไป!

มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่า คนที่นางเคารพยกย่องว่าเป็นผู้แข็งแกร่งและเย็นชา กลายเป็นคนที่ต้องมารับบทแม่ผู้อ่อนโยนอย่างไร้ที่มา!

จินเป่าเอ๋อมองเด็กหญิงตัวเล็กด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ก่อนจะพูดขึ้นอย่างสงบ

“จินหวง เจ้านำนางไปส่งที่เผ่ามังกร เชื่อว่าหัวหน้าเผ่ามังกรน้ำเงินและหัวหน้าเผ่ามังกรทองคงเข้าใจเอง”

หลังพูดจบ นางก็หมุนตัวเดินจากไปทันที อารมณ์เริ่มกลับมาสงบนิ่งอีกครั้ง “สุดท้ายก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง!” นางคิดในใจ

นางเป็นคนที่ค่อนข้างเห็นแก่ตัว หากพูดตรงๆแล้ว ความสัมพันธ์กับหลงหลี่ซิง นางก็ไม่ถึงกับยึดติดที่จะปล่อยวางไม่ได้!

จินหวงมองตามหลังนายท่านที่เดินจากไปด้วยความตกตะลึง นี่คือการไม่อยากรับผิดชอบเด็กใช่ไหม หรือว่ามันเข้าใจผิดมาตลอด!

แม้จะคิดอะไรไม่ออก แต่นายท่านสั่งอะไรมา มันก็ต้องทำตาม

เปา ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพี่สาวคนสวยถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ ดวงตาเริ่มเผยความรู้สึกน้อยใจออกมา พี่สาวคนนี้ไม่ชอบข้าเหรอ ทำไมมันเศร้าขนาดนี้…

ท่าทางน่าสงสารของเด็กหญิงทำให้จินหวงอดไม่ได้ที่จะใจอ่อน มันยื่นมือออกมาแล้วพูดขึ้น

“ไปกันเถอะ เจ้าตัวน้อยเลือดมังกร!”

เปาได้ยินก็ชะงักไปก่อนจะเงยหน้ามองพี่สาวที่อยู่ข้างๆด้วยความสงสัย ดวงตาสีน้ำเงินใสสะท้อนใบหน้าของอีกฝ่าย รอยยิ้มเล็กๆบนใบหน้าซีดเซียวเต็มไปด้วยความสงสัย

“ตัวน้อยเลือดมังกรคืออะไรเหรอเจ้าคะ”

จินหวง กำลังคิดหาคำพูดที่จะอธิบายแบบส่งๆ แต่เมื่อก้มลงมองเด็กหญิงตัวเล็กข้างๆก็ถึงกับตาเป็นประกาย 'ดูเหมือนว่า… เจ้าก็น่ารักเหมือนกันนะ!'

“ตัวน้อยเลือดมังกรเหรอ ก็พวกที่มีเขาอยู่บนหัว มีหางยาวๆมีเกล็ดเต็มตัว มีหนวดที่ยื่นออกมาจากปาก กรงเล็บสั้นๆแต่คมมาก… อืม… ประมาณนั้นแหละ!”

ในความทรงจำของมัน มังกรที่เคยเห็นก็มีลักษณะประมาณนี้ ซึ่งดูไม่ได้งดงามเลยสักนิด ต่างจากเผ่าหงส์ที่มีขนเรียบลื่นนุ่มดุจกำมะหยี่ แถมยังสง่างามและพลิ้วไหว

มังกรน่ะเหรอ ใบหน้าใหญ่เกินตัว ขนก็มีแค่ที่คอ… ไม่เห็นจะงามตรงไหน!

เปา ฟังคำบรรยายแล้วถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ซึ่งท่าทางตอนนั้นดันไปเหมือนกับจินเป่าเอ๋ออย่างน่าประหลาด แต่ไม่มีใครสังเกตเห็น

เด็กน้อยจินตนาการถึงภาพของตัวน้อยเลือดมังกรที่ดูน่าเกลียด มีแขนขาเล็กๆหางยาวเต็มไปด้วยเกล็ด หัวโต และมีขนที่คอ ใบหน้าของนางค่อยๆซีดลงเรื่อยๆ

“น่าเกลียดจัง! น่ากลัวมากเลย!” นางพูดพลางเงยหน้ามองด้วยท่าทางเหมือนจะร้องไห้

“พี่สาวเจ้าคะ เราต้องไปเผ่ามังกรจริงๆเหรอ ข้ากลัว! มันจะมีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่น่าเกลียดขนาดนั้นจริงๆเหรอเจ้าคะ”

เปาเคยได้ยินชื่อเผ่ามังกร แต่ไม่เคยเห็น พื้นที่ของโลกเบื้องบนถูกเผ่ามังกรปกครองมาอย่างยาวนาน จึงไม่เคยมีภาพหรือบันทึกใดๆเกี่ยวกับพวกเขาหลงเหลืออยู่

จินหวงที่ได้ยินแบบนั้นกลับรู้สึกถูกใจอย่างยิ่ง นานๆทีจะเจอคนที่เห็นเหมือนมันที่ว่าเผ่ามังกรดูน่าเกลียด

แม้คนที่พูดจะเป็นเด็กครึ่งคนครึ่งมังกรก็ตาม แต่มันก็ไม่ทำให้มันชอบเปาน้อยลง ตรงกันข้ามกลับรู้สึกเอ็นดูมากขึ้นอีก

“ไม่ต้องกลัว! ข้าจะปกป้องเจ้าเอง!”

เด็กหญิงตัวเล็กมองร่างผอมบางของจินหวง แต่กลืนคำพูดลงไปในลำคอ… ในใจรู้สึกขมขื่นนิดหน่อย

หลังจากจินเป่าเอ๋อแยกจากทั้งสองคน นางก็ตรงไปยังร้านแห่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว ชื่อว่า หลินหลางเก๋อ นี่คือร้านที่ขายทั้งเคล็ดวิชาและข้อมูลข่าวสาร

ร้านนี้มีราคาสูง แต่ขึ้นชื่อเรื่องประสิทธิภาพ! ครั้งก่อนนางก็ได้ข่าวของตี้อวี้ชวนจากที่นี่

ภายในร้านเต็มไปด้วยของมากมาย ทั้งอาวุธวิญญาณอันล้ำค่า คริสตัลหายาก และหินรูปร่างแปลกตา…

เจ้าของร้านเป็นชายรูปร่างผอมสูง ท่าทางคล่องแคล่วว่องไว เมื่อเขาเห็นจินเป่าเอ๋อ ก็จำนางได้ทันทีจากครั้งก่อน

“เซียนสาว! ไม่ได้พบกันนานเลยนะ! ครั้งนี้ต้องการซื้อของหรืออยากได้ข้อมูลข่าวสารล่ะ”

เขาไม่รู้ชื่อของนาง แต่รู้ว่านางเป็นคนใจกว้าง ครั้งก่อนแค่ข่าวสารชิ้นเดียว นางก็จ่ายราคาสูงจนเขาได้กำไรมหาศาล ความกระตือรือร้นของเขาจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก

จินเป่าเอ๋อพยักหน้าเล็กน้อย ครั้งนี้เพื่อหลีกเลี่ยงการเป็นจุดสนใจ นางสวมผ้าคลุมหน้าไว้

“ครั้งนี้ขอเป็นข่าวสาร”

เจ้าของร้านได้ยินคำตอบก็ตื่นเต้น รีบนำทางจินเป่าเอ๋อเข้าไปยังห้องด้านในทันที!

ในห้องโถงด้านนอก มีเพียงลูกจ้างสองสามคนและลูกค้าที่เดินดูของอยู่ แม้จะเห็นจินเป่าเอ๋อเดินตามเจ้าของร้านเข้าไปในห้องด้านใน แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร เพราะการซื้อขายข่าวสารย่อมไม่เปิดเผยให้คนอื่นได้ยินอยู่แล้ว

ในตอนนั้นเอง หญิงสาวผู้หนึ่งในชุดขาวใบหน้าคลุมด้วยผ้าคลุมบาง มีท่าทางอ่อนโยน เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับหญิงสาวอีกสองคนที่แต่งกายงดงามไม่แพ้กัน ลักษณะเด่นอย่างชุดและเข็มขัดที่ประดับด้วยตัวอักษร "ฉิน" ที่สะท้อนแสงชัดเจน บ่งบอกถึงตัวตนของหญิงสาวคนนี้ได้ทันที!

นางฟ้าผู้เลอโฉมอันดับหนึ่งแห่งโลกเบื้องบน – ฉินหวันหวัน!

ทันทีที่ฉินหวันหวันก้าวเข้ามาในร้าน นางก็รับรู้ได้ถึงสายตาชื่นชมที่มองมาจากทุกทิศทาง นางรักษาท่าทีสงบนิ่งและแสดงความห่างเหินเอาไว้เหมือนเดิม

ในฐานะหญิงสาวที่เพียบพร้อมด้วยพรสวรรค์ ความงาม สถานะ และชื่อเสียง นางย่อมภาคภูมิใจในตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัย!

อย่างไรก็ตาม หลังจากเดินเข้ามาได้สักพัก นางก็รู้สึกถึงบางสิ่งที่ผิดปกติ สายตาของผู้คนที่มองมายังนางนั้นแปลกไป ไม่ใช่ความประทับใจหรือความตื่นตะลึงอย่างที่นางคุ้นเคย แต่กลับเต็มไปด้วยความสงสัยและแปลกใจแทน

สำหรับคนที่ภาคภูมิใจในความงามของตัวเองอย่างนาง นี่เป็นเหมือนการถูกลดคุณค่าลงอย่างไม่คาดฝัน!

“ขอถามหน่อยเจ้าคะ ท่านมองข้าเช่นนี้เพราะข้ามีอะไรผิดปกติงั้นหรือ”

ชายหนุ่มที่ถูกฉินหวันหวันถามถึงกับหน้าขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าของเขาแดงก่ำไปด้วยความตื่นเต้นและรีบส่ายหัว

“ไม่…ไม่ใช่ขอรับ! เพราะเมื่อสักครู่ก็มีหญิงสาวแต่งตัวเหมือนท่านเดินเข้ามา ข้าก็เลยคิดว่า…คิดว่า…”

ฉินหวันหวันเข้าใจทันที!

เขาคิดว่าเป็นผู้หญิงคนอื่นที่เลียนแบบการแต่งตัวของนางอีกแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้น คนที่อิจฉาริษยานางมักเลียนแบบนางเสมอ นางไม่คิดมาก แต่ก็อดรู้สึกดูแคลนคนเหล่านั้นไม่ได้ ความไม่พอใจเล็กๆสะท้อนออกมาผ่านแววตาของนาง

แม้นางจะไม่พูดอะไร แต่หญิงสาวสองคนที่ติดตามนางมาอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันอย่างเต็มที่

“ตาเจ้าเป็นอะไร อย่ามาเปรียบเทียบอาแมวอาหมากับนายของพวกเรา! ชื่อเสียงของเซียนงามอันดับหนึ่งแห่งโลกเบื้องบน –ฉินหวันหวัน ไม่มีใครลบล้างได้ ของปลอมที่อิจฉาเซียนของเรา ไม่รู้หรอกว่าหน้าตาน่าเกลียดแค่ไหน!”

คำพูดนี้ไม่ใช่ไม่มีมูลความจริง เพราะหญิงสาวคนก่อนที่ถูกพวกนางเปิดโปงก็หน้าตาธรรมดาอย่างมาก หลังจากถูกเหยียดหยามต่อหน้าผู้คนก็ไม่กล้าปรากฏตัวอีกเลย! เ

รื่องนั้นยิ่งทำให้ชื่อเสียงของฉินหวันหวัน เลื่องลือไปมากกว่าเดิม!

เดิมทีตระกูลฉินก็เป็นเพียงตระกูลของผู้อาวุโสในสำนักหนึ่ง แต่ด้วยชื่อเสียงความงามของฉินหวันหวัน ทำให้ตระกูลฉินได้รับความสนใจอย่างมาก จึงฉวยโอกาสนี้หาคู่ครองที่เหมาะสมให้นาง เพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับผู้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น เป้าหมายสำคัญที่สุดก็คือเหล่าหนุ่มมากพรสวรรค์จากเจ็ดตระกูลใหญ่!

ลูกค้าที่กำลังเลือกซื้อของในร้าน เมื่อได้ยินคำพูดของสาวรับใช้สองคนของฉินหวันหวัน ก็อดคิดถึงเหตุการณ์ครั้งก่อนขึ้นมาไม่ได้ ในใจพวกเขาก็เริ่มเหมารวมว่าจินเป่าเอ๋อ อาจเป็นคนประเภทเดียวกับหญิงสาวคนนั้น จึงเริ่มแสดงท่าทีไม่ใยดี

ในจังหวะนั้นเอง จินเป่าเอ๋อก็เดินออกมาจากห้องด้านในพอดี!

ที่จริงแล้วนางแค่อยากได้ข้อมูลเกี่ยวกับผู้หลอมอาวุธที่เก่งที่สุดในโลกเบื้องบน เพื่อจะช่วยให้ดาบจั่นหุนของนางเลื่อนขั้นเป็นอาวุธเซียนอย่างแท้จริง

นั่นเป็นเพียงเรื่องที่ต้องถามไม่กี่ประโยคเท่านั้น!