บทที่ 142 คัมภีร์วัชรปราบมังกรและพยัคฆ์
เมฆและหมอกสลายไป แสงจันทร์ส่องลงมาระหว่างบ้านเรือน ทอดเป็นแสงขาวจางๆ สายลมยามราตรีเย็นเล็กน้อย พระชราในชุดปะชุนยืนนิ่งอยู่ในเงาของบ้านเรือน ลมพัดชายเสื้อที่ซักจนขาวของท่านพลิ้วไหวช้าๆ เหลียงฉวี่ไม่ได้ลดความระแวดระวังลงเพราะคำพูดของพระชรา ดึกดื่นเช่นนี้ นอกจากโรงเหล้าใหญ่และโรงรับจำนำใหญ่แล้ว ชาวบ้าน...