บทที่ 120 ข้าราชการเป็นแค่ตัวตนในอดีตของผม
เฉินเจ๋อดูหนังเรื่องนี้อย่างเลือนราง หูยังคงได้ยินคำว่า "คุณขา~" ดังก้องอยู่ รู้สึกว่าตัวเองแทนที่จะแกล้งแหย่คนอื่นได้ กลับถูกแกล้งเสียเอง อวี๋เซียนเปลี่ยนท่านั่งเป็นครั้งคราว ขายาวทั้งสองข้างไขว้ห้างกัน เมื่อเห็นข้อเท้าที่แกว่งไปมาโดยไม่รู้ตัว เฉินเจ๋อก็รู้สึกเหมือนมันกำลังแกว่งอยู่บนปลายหัวใจเขา บ...
