ตอนที่ 125

ตอนที่ 125

หลี่เหิงออกไปปั่นจักรยาน 100 กว่ากิโลเมตร

ได้คะแนนทักษะการขับขี่เพิ่ม 100 กว่าคะแนน

กลับถึงบ้าน อาบน้ำ กินข้าวเช้า

หลี่เหิงก็เตรียมตัวทำตามเป้าหมายต่อไป

หลี่เหิงเป็นคนพิเศษ มีความคิดมากมาย และลงมือทำทุกอย่างที่คิด

ตอนเด็กๆ เขาชอบเล่นเกม อ่านนิยาย ดูอนิเมะ

แต่พอโตขึ้น ก็ไม่ได้สนใจสิ่งเหล่านี้อีก

แต่หลังจากที่เขาได้ไท่ชูมา ความชอบเหล่านี้ก็กลับมาอีกครั้ง

ไท่ชูสามารถสร้างอนิเมะได้ตามใจชอบ

ทั้งเสียงพากย์ และกราฟิก ล้วนเป็นระดับท็อปของวงการ

คนอื่นอาจต้องใช้เงินหลายล้าน หลายสิบล้าน เพื่อสร้างฉาก CG แค่ 10 นาที

แต่เขาไม่ต้องเสียเงินสักบาท แค่บอกไท่ชูก็พอ

สิ่งนี้ทำให้หลี่เหิงมองเห็นช่องทางทำเงิน และความหวังในการพัฒนาการ์ตูนจีน

แต่ตอนนี้เขายังไม่แข็งแกร่งพอ ไม่สามารถเปิดเผยไท่ชูได้

ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ทยอยปล่อยความสามารถของไท่ชูออกมา

เริ่มจากการทำอนิเมะ สร้างชื่อเสียงให้ฟางเทียนจุน และเก็บเกี่ยวค่าชื่อเสียง

"ช่วงหลายปีมานี้ อนิเมะญี่ปุ่นเริ่มตกต่ำ การ์ตูนจีนก็พัฒนาขึ้น

แต่ก็ยังมีผลงานคุณภาพน้อย ส่วนใหญ่เป็นอนิเมะ 3 มิติ ยังตามหลังในด้าน 2 มิติ"

"ถึงฉันจะสร้างอนิเมะ 2 มิติได้ แต่ก็คิดพล็อตเรื่องเองไม่ได้"

"ช่วงแรก คงต้องหาคนมาช่วยคิดพล็อต

ฉันจะสร้างอนิเมะ แล้วปล่อยออกสู่ตลาด ดึงดูดแฟนๆ ด้วยงานภาพสุดอลังการ"

"พอดังแล้ว ก็จะปล่อยโปรแกรมสร้างอนิเมะ ปฏิวัติวงการอนิเมะ"

หลี่เหิงยิ้มมุมปาก

"โยน 3dmax Maya ทิ้งไป

ฉันจะสร้างโปรแกรมที่ใช้งานง่าย ใครๆ ก็สร้างอนิเมะได้"

"หาเงิน พร้อมกับเปลี่ยนแปลงโลก"

"เป็นการเตรียมตัว เพื่อสร้างโลกเสมือนจริงในอนาคต"

หลี่เหิงตื่นเต้น

"ใจเย็นๆ ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป เริ่มจากการเปิดบริษัทสร้างอนิเมะ"

หลี่เหิงคิด แล้วลงมือทำทันที

เวลาผ่านไป

20 วันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

20 วันมานี้ หลี่เหิงทำเรื่องต่างๆ ในที่สุดบริษัทก็เปิดตัว

เตรียมการเบื้องต้นเสร็จ หลี่เหิงก็เริ่มรับสมัครพนักงาน

จริงๆ แล้วเขาอยู่เบื้องหลังได้ แต่คนอื่นอาจจะสืบ

ถ้าตัวตนจริงๆ ของเขาถูกเปิดเผย ก็คงไม่ดี

ดังนั้น เขาจึงใช้ตัวตนของ "ฟางเทียนจุน" รับหน้าแทน

ไท่ชูเป็นคนสร้างอนิเมะ หลี่เหิงเลยไม่ต้องจ้างนักวาด คนทำโมเดล โปรแกรมเมอร์

เขาจะรับสมัคร "วิศวกรสร้างสรรค์" ซึ่งมีหน้าที่คิดพล็อตเรื่อง ส่งให้ไท่ชู

นอกจากนี้ ก็มีตำแหน่งทั่วไป เช่น พนักงานต้อนรับ เสมียน ฝ่ายปฏิบัติการการ ฝ่ายขาย

การรับสมัครพนักงานเป็นไปอย่างราบรื่น

เศรษฐกิจแบบนี้ เด็กจบใหม่หางานยาก

ไม่นาน ก็มีคนมาสมัครงานมากมาย

หลี่เหิงคัดเลือกพนักงานที่เหมาะสม 10 กว่าคน ให้พวกเขามาเริ่มงานโดยเร็วที่สุด

หลายคนมาสมัครตำแหน่ง "วิศวกรสร้างสรรค์" เพราะเงินเดือนสูงมาก

ฐานเงินเดือน 8,000 หยวน แถมมีค่าคอมมิชชั่น

หลี่เหิงใช้ทักษะ "หยั่งรู้" คัดเลือก "นักสร้างสรรค์โฆษณา" 5 คน

จากผู้สมัครหลายร้อยคน เพราะพวกเขามีพรสวรรค์ในการแต่งเรื่อง

ฝึกฝนอีกนิดหน่อย ก็สามารถสร้างผลงานชั้นยอดเยี่ยมได้

พนักงานทยอยมาทำงาน บริษัทก็เริ่มดำเนินการอย่างเป็นทางการ

ช่วงแรกๆ มีงานมากมายที่ต้องทำ ถ้าไม่มีไท่ชูช่วย เขาคงจัดการคนเดียวไม่ไหว

กว่าจะจัดการเรื่องต่างๆ ในบริษัทเรียบร้อย ก็ 3 วันผ่านไป

3 วันมานี้ พนักงานเริ่มปรับตัวกับงาน ถึงจะไม่ได้ทำอะไรมาก

แต่ทุกคนก็รู้ว่าต่อไปต้องทำอะไร

ตอนนี้มีพนักงานแล้ว หลี่เหิงก็อยากจะหาผู้จัดการมาช่วยดูแลบริษัท

เขาคงอยู่ที่เผิงเฉิงตลอดไปไม่ได้ ถ้าทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง เขาก็จะกลับ

ทันใดนั้น มือถือก็ดังขึ้น

"ฮัลโหล!"

"พี่เทียนจุน ผมมาถึงเผิงเฉิงแล้ว" เสียงหอบเหนื่อยของไห่เจี้ยนดังมาจากปลายสาย

หลี่เหิงพูดไม่ออก

นายปั่นจักรยานมา 20 กว่าวัน เนี่ยนะ?

"มาที่บริษัทฉันสิ" หลี่เหิงบอกที่อยู่ ให้ไห่เจี้ยนมาหา เดี๋ยวค่อยถาม

"ครับ!"

ตอนนี้ไห่เจี้ยนกำลังงง

เขาไม่ค่อยรู้จักหลี่เหิง ไม่คิดว่าหลี่เหิงจะมีบริษัท

พอมาถึงตึกสำนักงาน เขาก็ยิ่งตกใจ

คนที่เปิดบริษัทแถวนี้ได้ ต้องรวย หรือไม่ก็มีอำนาจ

"ไม่คิดเลยว่าพี่เทียนจุนจะรวยขนาดนี้"

เขาดูที่อยู่ ในที่สุดก็เจอ

บริษัทเทียนกงเทคโนโลยี จำกัด

"ชื่อเท่จัง" ไห่เจี้ยนพึมพำ

เขาเปิดประตูเข้าไป พนักงานต้อนรับก็กล่าวทักทาย "สวัสดีค่ะ!"

"สวัสดีครับ ผมมาหาเจ้าของบริษัท เอ่อ...ผมเป็นเพื่อนเขาน่ะ เขานัดผมไว้"

ไห่เจี้ยนพูดอย่างเขินอาย

พนักงานต้อนรับยิ้ม "คุณฟางบอกฉันแล้วค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ"

ไห่เจี้ยนเดินตามพนักงานต้อนรับ มาถึงหน้าห้องทำงานของหลี่เหิง

พนักงานต้อนรับเคาะประตู

"เข้ามา"

ไห่เจี้ยนเดินเข้าไป เห็นหลี่เหิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ ยิ้มให้เขา

ไห่เจี้ยนพูดอย่างเขินๆ

"พี่เทียนจุน พี่รวยมากเลย มิน่าล่ะ ตอนนั้นพวกเราให้เงิน 10,000 หยวน พี่ถึงไม่สะทกสะท้าน"

"เอาล่ะ เลิกตกใจได้แล้ว ว่าแต่นาย ทำไมกว่าจะมาถึงเผิงเฉิง ใช้เวลาตั้ง 20 กว่าวัน?" หลี่เหิงถาม

เดินมาก็ 20 กว่าวันแล้ว นี่นายปั่นจักรยานมา 20 กว่าวัน เนี่ยนะ?

ไห่เจี้ยนพูดอย่างหดหู่ "จักรยานโดนขโมย เซ็งมาก!"

นึกถึงเรื่องนี้ เขาก็โมโห

"ฉันจอดจักรยานไว้ข้างทาง ล็อคอย่างดี พอไปเข้าห้องน้ำ กุญแจก็โดนตัด

ของที่อยู่บนรถ หายเกลี้ยง"

หลี่เหิง "แจ้งตำรวจรึยัง?"

"ยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห" ไห่เจี้ยนบ่น

"แจ้งนานแล้ว แต่ตำรวจก็ให้รอ ไม่เห็นทำอะไร

ฉันโมโห เลยใช้เวลาอยู่กับตำรวจ 10 กว่าวัน

หมดเวลา ก็เลยปล่อยๆ ไป ให้ตำรวจช่วยสืบ

พอไปดู ก็เจอคนขโมยจักรยานง่ายๆ"

หลี่เหิงได้ยิน ก็ถอนหายใจ

ไม่ว่าจะเป็นจักรยานที่หาย หรือรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าที่หาย ก็แทบจะหาไม่เจอ

ถึงจะแจ้งตำรวจ ตำรวจก็ไม่ตามให้ ผลัดไปเรื่อยๆ จนกว่าเราจะหมดความอดทน

"ลืมเรื่องแย่ๆ พวกนั้นไปเถอะ!" หลี่เหิงพูด

หลี่เหิงยิ้ม "ฉันกำลังรับสมัครพนักงาน นายอยากมาช่วยไหม?"

"ผมเหรอ?" ไห่เจี้ยนชี้นิ้วมาที่ตัวเอง ทำหน้าตกใจ

หลี่เหิงพยักหน้า "ใช่ ฉันหมายถึงนาย"

ไห่เจี้ยนส่ายหัว "ไม่ได้หรอก ผมไม่มีประสบการณ์ทำงาน"

หลี่เหิงส่ายหัว ยิ้ม "ไม่เป็นไร ไม่มีประสบการณ์ก็เรียนรู้ได้

อีกอย่าง ตำแหน่งนี้ไม่จำเป็นต้องมีประสบการณ์"

หลี่เหิงลืมตา ใช้วิชา "ดวงตาแห่งการหยั่งรู้"

เขามองเห็นแสงของ "นักเล่าเรื่อง" ส่องสว่างออกมาจากตัวไห่เจี้ยน

แสดงว่าเขามีพรสวรรค์ในการแต่งเรื่อง

เหมาะกับงานสร้างสรรค์

ไห่เจี้ยนเงียบ

"ผมทำได้จริงๆ เหรอ?"

"แน่นอน ต้องเชื่อมั่นในตัวเองสิ"

"ในเมื่อพี่เทียนจุนต้องการผม ผมก็จะอยู่ช่วย"

"ยินดีต้อนรับ!"

"พี่เทียนจุน ผมต้องทำอะไรบ้าง?"

"ครีเอทีฟ"