(ฟรี) บทที่ 74: เราประสบความสำเร็จแล้ว จะมีบัณฑิตมาโต้แย้งหรือ! (ฟรี)

บทที่ 74: เราประสบความสำเร็จแล้ว จะมีบัณฑิตมาโต้แย้งหรือ!

เมื่อได้ยินชาวบ้านพูด จิ่นเฟิงและหวังเฉิงเอินก็ยิ้มกว้างขึ้น พวกเขารู้สึกยินดีที่การประหารที่ฮ่องเต้วางแผนไว้ ได้รับการสนับสนุนจากชาวบ้านมากมาย

ต่อไปชาวบ้านเหล่านี้จะเป็นกระบอกเสียงให้ฮ่องเต้และราชสำนัก

การฆ่าคนมากมายขนาดนี้ คนอื่นอาจจะมองว่าฮ่องเต้เป็นทรราช แต่ฮ่องเต้ฆ่าแค่ขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวงและคนทรยศ!

นี่ไม่ใช่ทรราช แต่เป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่!

ฮ่องเต้กำลังช่วยกู้ต้าหมิง นำพาต้าหมิงไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง แน่นอนว่าจะได้รับการสนับสนุนและจงรักภักดีจากชาวบ้าน

ศพและคราบเลือดของขุนนางถูกทำความสะอาดจนหมด ไม่มีใครสนใจโจวหยานหรูและพวก หรือจะออกมาแก้ต่างให้พวกมัน

พวกมันสมควรตาย!

เมื่อเห็นว่าพื้นที่สะอาดแล้ว ชาวบ้านก็ให้สัญญาแล้วแยกย้ายกันไป วันนี้พวกเขาได้เห็นเหตุการณ์ที่น่าตกใจ ต้องรีบไปเล่าให้คนอื่นฟัง บอกข่าวดีนี้ให้คนอื่นๆ ได้รับรู้

จิ่นเฟิงและหวังเฉิงเอินสั่งการเสร็จ ก็เข้าวังไป

ในกลุ่มชาวบ้านที่แยกย้ายกันไป มีพ่อค้าที่มามุงดูการประหารด้วย พวกเขาหน้าซีด ตัวสั่น ถ้าไม่มีคนรับใช้พยุง คงล้มลงไปแล้ว

ภาพการประหาร 15,214 คน ยังคงติดอยู่ในหัวของพวกเขา

สิบชั่วโคตรของขุนนางถูกกำจัด ถึงแม้ตอนนี้พวกเขายังไม่เป็นอะไร แต่ในใจก็คิดว่าต่อไปคงเป็นคราวของพวกเขา

พ่อค้าที่หวาดกลัว ตัวสั่น ขนลุก พูดด้วยความหวาดผวา

"กลับ กลับบ้านเร็ว รีบเตรียมเงินจำนวนมาก ส่งไปให้หน่วยตงฉ่างและองครักษ์เสื้อแพร "

"นอกจากนี้ ทำตามแผนที่วางไว้เมื่อคืน ลดราคาข้าวและเกลือทันที และส่งคนไปช่วยเหลือชาวบ้านนอกเมือง รีบทำ เร็วเข้า!"

พ่อค้าไม่สนใจอะไรแล้ว เพื่อชีวิตของตัวเองและครอบครัว พวกเขาทำได้แค่ลงมืออย่างหวาดกลัว

หลังจากเห็นการประหารที่โหดร้าย พวกเขากลัวว่าตัวเองจะเป็นรายต่อไป จึงรีบลงมือทันที

แต่ทุกอย่างสายเกินไป

หน่วยตงฉ่างและองครักษ์เสื้อแพรที่สืบสวนมาก่อนหน้านี้ เริ่มลงมือแล้ว

เมื่อพ่อค้ากลับถึงบ้าน ก็พบว่าองครักษ์เสื้อแพรล้อมบ้านไว้หมดแล้ว องครักษ์เสื้อแพรยิ้ม "ในที่สุดก็กลับมาเสียที! รอพวกเจ้ามานานแล้ว!"

เมื่อเห็นองครักษ์เสื้อแพร พ่อค้าต่างก็หน้าซีด ล้มลงกับพื้น "แย่แล้ว! องครักษ์เสื้อแพรมาถึงบ้านแล้ว!"

พ่อค้าที่นอนอยู่บนพื้นต่างก็เสียใจอย่างสุดซึ้ง ถึงแม้จะรู้ว่าด้วยเส้นสายของขุนนาง พวกเขาคงหนีไม่พ้นการตรวจสอบขององครักษ์เสื้อแพร แต่ก่อนหน้านี้ก็ยังหวังว่าจะมีโอกาสแก้ตัว

เมื่อเห็นขุนนางถูกประหาร พ่อค้าก็ยิ่งอยากจะแก้ตัว แต่องครักษ์เสื้อแพรไม่ให้โอกาสพวกเขา เมื่อครู่ยังดูคนอื่นถูกประหาริยู่เลย แต่เดี๋ยวตนเองก็จะถูกประหารบ้างแล้ว ช่างน่าสงสารจริงๆ

องครักษ์เสื้อแพรไม่สนใจพ่อค้าที่นอนอยู่บนพื้น พวกเขายิ้มและเดินเข้าไปใกล้ เมื่อเห็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายขององครักษ์เสื้อแพร พ่อค้าก็ตัวสั่น พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อม

"ท่าน นายท่าน เราคุยกันก่อนได้หรือไม่? นายท่าน พวกเราลดราคาได้ ร่วมมือได้ ยินดีจ่ายภาษีการค้า กระทั่งยกทรัพย์สินทั้งหมดให้ราชสำนักก็ยอม"

พ่อค้าที่ร้อนรน พูดจาไม่รู้เรื่อง รีบแสดงความบริสุทธิ์ใจ องครักษ์เสื้อแพรยิ้มเยาะ แล้วพูดอย่างดูแคลน "รู้ตัวตอนนี้แล้วก็สายเกินไป พวกเจ้าโก่งราคา สมรู้ร่วมคิดกับขุนนาง กินเลือดกินเนื้อชาวบ้าน พวกเจ้าจบแล้ว! จับพวกมัน! ขังคุกองครักษ์เสื้อแพร! ยึดทรัพย์สิน! รอรับโทษ!"

องครักษ์เสื้อแพรกรูกันเข้าไป ควบคุมตัวพ่อค้าที่ตัวสั่น เมื่อพ่อค้าทำเรื่องเลวร้ายต่างๆ ในอดีต ในใจขององครักษ์เสื้อแพร พวกมันก็หมดโอกาสเจรจาแล้ว

นี่เป็นรับสั่งของฮ่องเต้ พ่อค้าพวกนี้ทำร้ายต้าหมิงมานาน กอบโกยเงินทองไปมากมาย พวกมันสมควรตาย!

ส่งโจวหยานหรูและพวกขุนนางไปแล้ว ตอนนี้ถึงคราวพ่อค้าบ้าง เหมาะสมแล้ว!

พ่อค้าหลายคนยังคงดิ้นรน "อย่า นายท่าน พวกเราเป็นพ่อค้าสุจริต! พวกเราแค่ถูกขุนนางบังคับ ใช่ พวกเราถูกบังคับให้ทำแบบนั้น การขึ้นราคาข้าวและเกลือก็เป็นเรื่องจำเป็น "

"นายท่าน พวกเรามีหลักฐาน มีหลักฐาน!"

พ่อค้าใช้ขุนนางที่ตายไปแล้วเป็นแพะรับบาป หวังว่าจะรอดตัว พวกมันอ้างว่ามีหลักฐาน อ้างว่าตัวเองถูกบังคับ แต่องครักษ์เสื้อแพรไม่สนใจ

พ่อค้าดิ้นรนไม่ต่างจากขุนนาง องครักษ์เสื้อแพรยิ้มเยาะ พูดด้วยน้ำเสียงดุดัน

"หลักฐาน? ถูกบังคับ? ขุนนางพวกนั้นตายไปแล้ว พวกเจ้าจะพูดอะไรก็ได้ แต่พวกเราองครักษ์เสื้อแพรไม่เชื่อหรอก ก่อนหน้านี้มีขุนนางคอยควบคุมราชสำนัก องครักษ์เสื้อแพรทำงานต้องมีหลักฐาน แต่ตอนนี้ กับพวกพ่อค้าอย่างพวกเจ้า พวกเราองครักษ์เสื้อแพรไม่ต้องการหลักฐาน ต้องการแค่รายชื่อ --ยึดทรัพย์สินตามรายชื่อ หนีไปไหนไม่รอด จับพวกมัน!"

ไม่ว่าพ่อค้าจะดิ้นรนหรือร้องโวยวายแค่ไหน องครักษ์เสื้อแพรก็ยึดทรัพย์สินและจับกุมพวกมัน

ร้านค้าของพ่อค้าถูกปิด เงินทองและของมีค่าในบ้าน ถูกองครักษ์เสื้อแพรและหน่วยตงฉ่างยึดไปจนหมด เมื่อเห็นทรัพย์สินถูกขนออกมา และญาติพี่น้องถูกจับกุม พ่อค้าต่างก็หมดหวังและหวาดกลัวจนตาค้าง

ใช่ ก่อนหน้านี้ต้องมีหลักฐาน แต่ตอนนี้แค่มีรายชื่อก็พอแล้ว!

เมื่อไร้ขุนนางที่คอยหนุนหลัง พวกเขาก็เป็นเหมือนลูกแกะรอวันถูกเชือด

ต่อหน้าองครักษ์เสื้อแพร พวกเขาไม่มีทางสู้!

เมื่อคิดว่าตัวเองจะเป็นรายต่อไปที่ถูกประหาร พ่อค้าก็หมดหวัง ยอมแพ้ ส่วนองครักษ์เสื้อแพรก็ไม่สนใจ พวกเขากำลังยึดทรัพย์สินอย่างเมามัน  และเสบียงอาหารที่ยึดมาได้ทั้งหมดถูกส่งไปยังสหกรณ์การค้าราคาประหยัด

พ่อค้าที่โลภมากโดยสันดาล กดขี่ชาวบ้าน โก่งราคา ถูกองครักษ์เสื้อแพรจับกุมและนำตัวไปขังคุก

บนท้องถนน ชาวบ้านกำลังพูดคุยกันอย่างตื่นเต้นเรื่องการประหารโจวหยานหรูและพวก ขณะนั้นเอง พวกเขาก็เห็นองครักษ์เสื้อแพรและหน่วยตงฉ่างกำลังนำตัวพ่อค้ากลุ่มหนึ่งเดินผ่านไป ชาวบ้านต่างก็ดีใจ

"ทุกคนดู! องครักษ์เสื้อแพรจับพ่อค้าพวกนั้นแล้ว! เงินหนึ่งตำลึงซื้อข้าวได้แค่ 70 จิน พ่อค้าพวกนี้โลภมาก ตอนนี้ถูกจับแล้ว การค้าทั้งหมดถูกปิด "

"ดีจริงๆ! ต่อไปนี้ไม่ต้องถูกพ่อค้าพวกนี้เอาเปรียบอีกแล้ว"

ชาวบ้านหัวเราะอย่างสะใจ เมื่อเคยถูกพ่อค้าเอาเปรียบ พวกเขาก็รู้ว่าชีวิตมันลำบากแค่ไหน

ทำงานหนักแทบตาย ก็ยังเลี้ยงครอบครัวไม่ได้ ราคาข้าวและเกลือก็แพงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งหมดเป็นเพราะพวกพ่อค้า!

อย่างไรก็ตาม

ตอนนี้พ่อค้าถูกจับแล้ว ชีวิตที่ดีกำลังจะมาเยือน!

ท่ามกลางเสียงโห่ร้องยินดีของชาวบ้าน องครักษ์เสื้อแพรที่จับกุมพ่อค้าก็ถือโอกาสประกาศ

"ชาวบ้านทั้งหลาย! พ่อค้าที่โก่งราคา กินเลือดกินเนื้อชาวบ้านทั้งหมดถูกจับตามรับสั่งของฮ่องเต้แล้ว!"

"ต่อไปพวกมันจะถูกลงโทษตามกฎหมายต้าหมิง! ถ้าอยากซื้อข้าวและเสบียงอื่นๆ สามารถไปที่สหกรณ์การค้าราคาประหยัดได้! ของทุกอย่างราคาถูก ไม่มีการโก่งราคา"

"สหกรณ์การค้าราคาประหยัดถูกก่อตั้งขึ้นตามรับสั่งของฮ่องเต้ ได้รับการรับรองจากราชสำนัก อยู่ภายใต้การดูแลของกรมการคลัง! มั่นใจได้!"

ขณะที่ประกาศความผิดของพ่อค้า องครักษ์เสื้อแพรก็ไม่ลืมโฆษณาให้สหกรณ์การค้าราคาประหยัด

หลังจากจัดการพ่อค้าแล้ว สหกรณ์การค้าราคาประหยัดก็จะผูกขาดตลาด บวกกับราคาที่ถูก ยิ่งทำให้ขายดิบขายดี

เมื่อได้ยินองครักษ์เสื้อแพรประกาศ และนึกถึงของราคาถูกที่ซื้อจากสหกรณ์เมื่อสองวันที่แล้ว ชาวบ้านก็รีบไปที่สหกรณ์

"สหกรณ์การค้าราคาประหยัดได้รับการรับรองจากราชสำนักจริงๆ ด้วย! ต่อไปจะซื้ออะไรก็ไปที่สหกรณ์ได้เลย ไม่มีพ่อค้าโก่งราคาอีกแล้ว พวกเราจะได้กินอิ่มท้องกันแล้ว!"

"พี่น้องทั้งหลาย รออะไรอยู่ ไปต่อแถวซื้อของกันเถิด พ่อค้าพวกนั้นถูกองครักษ์เสื้อแพรจับไปแล้ว พวกมันจะต้องตาย! ต่อไปนี้ราคาข้าวและเกลือในเมืองหลวงจะไม่แพงอีกต่อไปแล้ว เร็วๆ เข้า รีบไปต่อแถวกัน"

ชาวบ้านต่างก็กระตือรือร้น มีเสบียงราคาถูก ครอบครัวก็จะได้กินอิ่ม ฮ่องเต้และราชสำนักจัดการขุนนางและพ่อค้าแล้ว อนาคตของต้าหมิงสดใส

หลังจากประหารขุนนาง บัณฑิต และพ่อค้า ชาวบ้านไม่รู้สึกว่าจูโหยวเจี้ยนโหดร้าย เพราะพวกเขากินอิ่มนอนหลับ ใครทำให้พวกเขากินอิ่มนอนหลับ คนนั้นก็คือกษัตริย์ที่ดีที่สุด!

การกระทำต่างๆ ของจูโหยวเจี้ยน จึงได้รับการสนับสนุนจากชาวบ้านอย่างล้นหลาม!