บทที่ 917 นี่ก็จะประมูลด้วยหรือ?
"แน่นอนเพื่อให้สินค้าประมูลระดับปฐพีชิ้นนี้มีคุณค่ามากขึ้น สำนักสัตว์วิเศษยังได้เลี้ยงสัตว์อสูรโบราณบางตัวในพื้นที่ฝึกสัตว์ เช่น กิเลนเพลิงอัคคี และอีกตัวคืออสูรปี้ฟางสัตว์แห่งหายนะโบราณเป็นต้น สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม ขออนุญาตเก็บไว้เป็นความลับผู้ที่ชนะการประมูลจะได้รับรู้เอง"
"ราคาเริ่มต้นล่ะ? อย่ามัวแต่พูดอ้อมค้อมเลย"
"สินค้าของสำนักสัตว์วิเศษย่อมยอดเยี่ยมเป็นเลิศ ข้าหุบเขาลึกลับจะเอาสิ่งนี้มาให้ได้"
"ข้าคิดว่าสิ่งที่มีค่าจริงๆคือพวกสัตว์อสูรโบราณพวกนั้นใช่ไหม?"
เมื่อได้ฟังคำพูดเหล่านี้ฟงชิงดูยิ่งมั่นใจ นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบายๆว่า
"ราคาเริ่มต้นคือ 200 ผลึกวิญญาณระดับสูงการ เพิ่มราคาแต่ละครั้งต้องไม่น้อยกว่า 20 ผลึกวิญญาณ"
"220!"
ทันทีที่เสียงสิ้นสุด เสียงของโอวหยางตงชิงก็ดังขึ้นจากห้องหมายเลขห้า
เฉินโม่ที่นั่งอยู่ข้างๆถึงกับมีเหงื่อเย็นไหลเพราะความเด็ดเดี่ยวของชายผู้นี้ช่างน่าทึ่งจริงๆ
"240ผลึก!"
"260!"
เมื่อมีคนเริ่มเรียกราคาคนอื่นๆยังไม่ทันได้ตอบสนองโอวหยางตงชิงก็เพิ่มราคาอีกครั้งทันที 20 ผลึก
"300 ผลึก!"
ดูเหมือนว่าจะมีหลายคนที่สนใจตราวิญญาณหมื่นอสูรชิ้นนี้ ครั้งนี้ราคาพุ่งขึ้นถึง 300
แต่ไม่ผิดคาดห้องหมายเลขห้าของโอวหยางตงชิงก็เพิ่มขึ้นเป็น 320
แม้ผลึกวิญญาณจำนวนนี้จะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับเฉินโม่ แต่การที่โอวหยางตงชิงเพิ่มราคาแบบนี้ทุกครั้งก็ทำให้เขารู้สึกกระอักกระอ่วนใจไม่น้อย
"400!"
"420!"
"500!"
"520!"
หลังจากการประมูลหลายรอบ ผู้ฝึกตนขั้นเปลี่ยนจิตจากสำนักเซียนต่างๆก็มองออกว่าคนแปลกหน้าคนนี้จะเพิ่มราคา 20 ผลึกทุกครั้ง
เฉินโม่ที่เริ่มรู้สึกผิดปกติจึงรีบส่งเสียงเตือนผ่านจิตว่า
"เจ้าไม่ต้องเพิ่มราคาอีกแล้ว!"
"ทำไม?"
"อย่าถาม!"
เมื่อเฉินโม่พูดจบเสียงในห้องประมูลก็ดังขึ้นทันที
"1000 ผลึกวิญญาณระดับสูง!"
ทุกคนถึงกับสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ บางคนก็ดูสนุกกับเหตุการณ์นี้
สำหรับสินค้าประมูลระดับปฐพีแทบไม่มีทางเกิน 1000 ผลึกวิญญาณได้ ชายคนที่เรียก 1000 ผลึกดูเหมือนจะเล็งเป้าหมายไปที่โอวหยางตงชิง ซึ่งเพิ่มราคา 20 ทุกครั้งหวังจะฟันราคาสูง
แม้เฉินโม่จะต้องการตราวิญญาณชิ้นนี้มากยอมจ่ายสองหรือสามพันก็ยังได้ แต่หากต้องเสียรู้ให้คนอื่นเขาก็ไม่พอใจ
แต่รอบนี้เสียงเพิ่มราคาที่คาดไว้กลับไม่ดังขึ้น ทุกสายตาต่างจับจ้องไปยังห้องหมายเลขห้าของโอวหยางตงชิง
อย่างไรก็ตามโอวหยางตงชิงกลับเอนกายอยู่บนเก้าอี้ไม่มีทีท่าว่าจะเพิ่มราคา
"มีใครเพิ่มราคาอีกไหม?"
ฟงชิงเริ่มเสียความมั่นใจ เพราะคนที่เรียก 1000 ผลึก นั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นคนที่หน่วยเทียนหลงจัดเตรียมไว้เพื่อดันราคา
แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่าโอวหยางตงชิงจะหยุดเรียกราคา!
แม้หน่วยเทียนหลงจะมีเงินพอสำหรับ 1000 ผลึก แต่ข้อผิดพลาดแบบนี้ถือว่าไม่อาจยอมรับได้
"1000 ผลึกหนึ่งครั้ง"
คนเรียกราคาเริ่มมีเหงื่อไหลเต็มหน้า หากการประมูลนี้จบลงเขาอาจต้องควักผลึกวิญญาณส่วนตัวมาชดเชย
"1000 ผลึกสองครั้ง"
ยังคงไม่มีใครเพิ่มราคา
สินค้าประมูลชิ้นนี้แม้ดูเหมือนจะล้ำค่า แต่หากไม่ใช่สำนักเซียนที่เชี่ยวชาญด้านสัตว์อสูรก็ไม่ได้จำเป็นนัก
ยิ่งไปกว่านั้นผู้ร่วมประมูลครั้งนี้ล้วนมุ่งเป้าไปที่ผลปัญญาเซียน หากสิ้นเปลืองผลึกวิญญาณกับสิ่งไม่จำเป็นอาจต้องเสียใจในภายหลังที่ไม่มีผลึกพอในการแข่งขันจริง!
"1000 ผลึกสาม..."
“1020 ผลึก”
ขณะที่ฟงชิงกำลังเตรียมประกาศชื่อผู้ชนะการประมูลครั้งสุดท้าย จู่ๆเฉินโม่ก็เพิ่มราคาขึ้นอีก 20 ผลึกวิญญาณอย่างใจเย็น
ในขณะนั้นตัวแทนจากหน่วยเทียนหลงที่ทำหน้าที่ประมูลก็เบาใจขึ้นในทันที
“ในที่สุดก็ไม่ต้องตกมาเป็นภาระของข้าแล้ว”
ครั้งนี้ดูเหมือนจะไม่มีใครแย่งราคากับเฉินโม่อีก แต่สายตาที่เหล่าผู้เข้าร่วมประมูลมองไปยังห้องหมายเลขสี่กลับแตกต่างไป
เมื่อครู่เฉินโม่ใช้ 2,500 ผลึกวิญญาณเพื่อประมูลม้วนคัมภีร์โบราณมาได้สำเร็จ และตอนนี้เขาก็ใช้เพิ่มอีก1,020 ผลึกวิญญาณเพื่อตราวิญญาณหมื่นอสูร เท่ากับว่าเขาเพิ่งจ่ายไปกว่า 3,000 ผลึกวิญญาณในเวลาไม่นาน
การลงมืออย่างหนักหน่วงเช่นนี้แม้แต่ผู้บรรลุขั้นเปลี่ยนจิตครึ่งหนึ่งในที่นี้ก็ยังไม่อาจทำได้
เหล่าผู้คนในที่นั้นต่างสงสัยในฐานะและเบื้องหลังของเฉินโม่เป็นอย่างยิ่ง
และคนที่ให้ความสนใจมากที่สุดคงหนีไม่พ้นฟงชิง
แต่ไหนแต่ไรอู๋เมิ่งได้เคยเล่าเกี่ยวกับชายคนนี้ให้ฟงชิงฟัง เขาคือคนที่เป็นตัวแทนของแคว้นเป่ยโจว
ผลึกวิญญาณจำนวนมากเช่นนี้คาดว่าเป็นการสนับสนุนจากเหล่าผู้มีชื่อเสียงแห่งเป่ยโจว
ยิ่งไปกว่านั้นฟงชิงก็มองเห็นกลยุทธ์ของเป่ยโจวได้อย่างชัดเจน
พวกเขาส่งแม่ทัพใหญ่ของแคว้นบริวารไปล่อความสนใจจากผู้อื่น ทำให้คนอื่นลดความระวังจากนั้นจึงรอโอกาสเหมาะเพื่อลงมือประมูลเป้าหมายสุดท้ายนั่นก็คือผลปัญญาเซียน
ฟงชิงมองสถานการณ์ทั้งหมดออกจนถึงกับเผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความมั่นใจออกมา
แม้นางจะมั่นใจในแผนการเช่นนี้ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกทึ่งในทรัพยากรของเป่ยโจว
พวกเขาสามารถจัดหาผลึกวิญญาณมากมายเพื่อซื้อของประมูลอื่นๆได้ทั้งที่เป้าหมายหลักของพวกเขาคือผลปัญญาเซียน
“1,020 ผลึกครั้งที่หนึ่ง!”
“1,020 ผลึกครั้งที่สอง!”
“...ครั้งที่สาม!”
เสียงค้อนตอกลงเป็นการสิ้นสุดการประมูล สาวใช้คนหนึ่งปรากฏตัวออกมานำผลึกวิญญาณของเฉินโม่ส่งให้ฟงชิงและนำตราวิญญาณหมื่นอสูรส่งไปให้เฉินโม่
ยวี่เหนียนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้สึกตกตะลึงในใจ
นางพยายามจะหาโอกาสพูดคุยกับเฉินโม่หลายครั้ง แต่ชายผู้นั้นกลับแสดงท่าทีไม่สนใจนางแม้แต่น้อย
ในตอนนี้เองนางก็เข้าใจแล้วว่าแม่ทัพแห่งแคว้นผิงตูโจวผู้นี้ไม่ใช่คนที่นางสามารถเอื้อมถึง
เฉินโม่รับตราวิญญาณหมื่นอสูรมาถือไว้ยังไม่ได้ทำพิธีผูกจิตก็ได้ยินเสียงของโอวหยางตงชิง
“ข้าคือเบี้ยล่อใช่หรือไม่?”
“ไม่ เจ้ามีบทบาทสำคัญทีเดียว”
“รอบหน้าต้องให้ข้าลงมืออีกหรือเปล่า?”
“ใช่! ใช้กลยุทธ์เดิม”
“ได้! เจ้าบอกให้หยุด ข้าก็จะหยุด”
โอวหยางตงชิงตอบรับอย่างรวดเร็ว เพราะเขารู้ดีว่าเฉินโม่คือผู้สนับสนุนหลักของเขา
หากอยากศึกษาเรื่องยันต์หรือใช้พืชวิญญาณระดับสูงเขาย่อมต้องพึ่งพาเฉินโม่
ดังนั้นคำสั่งของเฉินโม่จึงถือเป็นหน้าที่ของเขาโดยปราศจากข้อสงสัย
“ถัดไปคือของประมูลชิ้นที่สาม”
ฟงชิงยิ้มด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ ในมือของนางถือขวดหยกใบหนึ่ง
“ของชิ้นที่สามนี้ก็เป็นหนึ่งในระดับปฐพีเช่นกัน ทุกท่านน่าจะคาดเดาได้ว่าคืออะไร”
นางเปิดจุกขวดกลิ่นยาหอมฟุ้งกระจายออกมา
“นี่คือขวดยาเม็ดบำรุงจิตหยวนจำนวนสิบเม็ด”
“ยาเม็ดสิบเม็ดนี้เริ่มต้นที่ 500 ผลึกวิญญาณ เพิ่มครั้งละไม่ต่ำกว่า 50”
เฉินโม่ได้ยินเสียงโอวหยางตงชิงเอ่ยขึ้นด้วยความแปลกใจ
“นี่ก็ต้องประมูลด้วยหรือ?!”
(จบบท)
